Bilmem ne zaman toprak
anar seni
Bilmem ne zaman duyulur
inleyenlerin sesi
Kim ne zaman
dönüp ardına bakar

Bilmem
gölgelerin içtiği kaç hayat var
Ah o zindan karası gözlerin
Ah o hicran yarası
delik deşik yüreğin

Ah bilinmezlik varya
O deli kahredilmişlik
Acısı geçsede yaraların
Nasırı geçmez
İşledikçe işler ruhuna
Sızısı dinmez

Ah ne çare kimseler bilmez
Dinmez bu inleyenlerin sesi
Gözlerim kapanmadan dinmez

Vuslat Tuna