CHAPTER 14

TULALA. Ako'y tulala magmula nang magising ako. I felt weak, couldn't utter any words. I'm just here, silent and staring at the white wall. Nandito pa rin ako sa clinic. 

"Selenn, ayos ka lang ba talaga?" Pang-ilang beses na tanong ni Arjelyn sa akin. 

Gaya ng ginawa ko kanina, tumango lamang ako. Pakiramdam ko nawalan ako ng enerhiya sa katawan.

Tumikhim si Tessia bago nagsalita. "Sis, I think Selenn—" Arjelyn cut her off.

"Hush, Tessia" Arjelyn hissed. "Hayaan mo muna si Selenn." Arjelyn exclaimed.

"Pero kanina pa siya gan'yan! Akala mo nabagok 'yung ulo dahil hindi makapagsalita, ano 'yan? Baka napipi na 'yan. Baka nga naimbalido pa! Akala mo naman nadisgrasy, eh nakulong lang naman sa C.R 'yan!" Tessia glared at me but still, I ignored her.

"What if na-trauma pala si Selenn sa loob ng C.R? Nakakatakot kaya makulong doon lalo na kung mag-isa ka. Baka may mumu." Secret interjected.

On my peripheral vision, I saw Arjelyn slapped her forehead, annoyed. "Hay, ewan ko sa inyo." She said. "Isa pa 'yang nagkulong kay Selenn sa banyo! Alam niyo, sigurado akong planado ito, eh. May suspect na ako pero wala pa akong sapat na ebidensya." Arjelyn gritted her teeth.

"Arj…baka naman aksidente lang." Mahinang saad ko.

"Aksidente!?" Eksaheradang aniya. "Paano naging aksidente 'yon, Selenn!? Explain it to me! Sabihin mo sa akin paano naging aksidente iyong nakalock sa labas at may nakaharang na teacher's table sa pintuan! Ano 'yun? Hinangin na parang papel 'yung lamesa at naharang sa pinto? Wow, ang galing naman!" Sarkastikong aniya.

Hindi ako nakasagot dahil hindi ko din alam kung paano nangyari 'yon. Hindi ko alam kung sino ang taong gumawa no'n at kung bakit niya 'yon ginawa.

Is this some kind of a prank? Then it's not funny.

"Arjelyn, kumalma ka." Secret approached her. "Hayaan mo na lang, ang importante ay nandito na si Selenn at ligtas. Mabuti na nga lang at nasabihan ni Diancia si Kit."

Kumunot ang aking noo dahil sa narinig.

Si Diancia?

"'Yan! Isa pa 'yang malditang 'yan! Alam naman pala niyang nakulong ka na sa banyo pero 'di ka man lang tinulungan! Nakaka-tangina lang. Kaibigan ba talaga 'yon!?" Tessia hissed.

"Huh? Tinulungan naman niya si Selenn, ah. Humingi lang siya ng tulong kay Kit kasi hindi daw niya kayang itulak 'yung lamesa." Secret pursed her lips.

"Ang sabihin niya, maarte lang siya. Aba, ako nga kaya kong itulak ang malaking cabinet, lamesa pa kaya?" Humalukipkip si Arjelyn at sumandal sa pader.

Hindi ko sila maintindihan. Wala akong maintindihan. Ano ba talaga ang totoo?

"Nasaan pala si Kit?" Biglang tanong ko. "Hindi ko man lang siya napasalamatan." And maybe I should talk to him too, to clear up everything. 

"Nasa classroom na, pinauna na namin sila ni Tober baka mamaya maging dragon na naman si Ma'am Vilog kapag hindi niya nakita ang mga paborito niyang estudyante." Tessia grimaced.

Umayos ng tayo si Arjelyn at umakbay kay Secret. "Magpahinga ka na muna d'yan, sis. Papasok muna kami sa klase para hindi ka namin maistorbo."

I gave them sa small smile and murmured my thanks before fixing my blanket. Umayos ako ng higa at tinakpan ng kumot ang aking beywang pababa sa aking paa.

I sighed as I closed my eyes. I can still feel my head throbbing in pain. Pakiramdam ko mas lumala ang sakit ko.

Lumapit sila Tessia sa pwesto ko at marahang ginulo ang aking buhok bago sila tuluyang umalis.

When I heard the door shut, I automatically opened my eyes then sat down. I squinted my eyes when I felt my head throbbing once again.

I sighed and stood up. I grabbed my phone from the bedside table and headed out of the clinic. Good thing that the nurse wasn't there.

I opened my phone and to my shock, it was bombarded with text messages so I instantly checked my inbox only to see one name who flooded me with messages.

Xyrex.

Naalala ko na gusto pala niyang makipag-usap sa akin. I looked at my wrist watch.

2 p.m.

I blew a large amount of breath. I tied my hair in a ponytail and walked from the opposite direction of our classroom.

Kakausapin ko muna siya.

Mabuti na lamang ay pinainom ako ng gamot kanina ng nurse kaya naibsan ng konti ang pagkahilo ko ngunit hindi pa rin sapat 'yon. 

I badly want to rest but I can't. Marami akong gustong malaman. Marami akong gustong ma-clarify.

HUFFING my breath, I reach out for my phone inside my pocket to message someone. 

Grabe nakakapagod talaga maglakad lalo na kung nanghihina ka pa.

I composed a message and sent it immediately to that person. I didn't receive any response but I still waited.

Mariin kong ipinikit ang aking mata at marahang hinilot ang aking sintido.

"Selenn?" 

Tumunghay ako nang marinig ko ang pamilyar na boses ng taong sinadya kong puntahan.

"Diancia…" I smiled at her weakly.

Halata sa kanyang mukha ang pag-aalala. Mabilis siyang naglakad patungo sa direksyon ko bago ako inalalayan paupo sa isang bench na hindi kalayuan sa classroom nila.

"Ano bang mga pinag-gagawa mong babae ka?! Pinapabayaan mo an 'yang sarili mo, oh! Look, you even have a fever!" She exclaimed.

Hindi ko siya sinagot, bagkus ay tinitigan ko lamang siya. Inoobserbahan ang kanyang reaksiyon, galaw, at pananalita.

"Are you even listening?" Iritadong aniya. 

"Yes…" I sighed. "

"Are you even listening?" She hissed, irritated.

"Yeah…" I sighed. "Diancia…have you ever loved someone?" I asked, shifting the topic.

Kumunot ang kanyang noo at akamng magrereklamo dahil sa paglilihis ko sa usapan namin ngunit sinagot pa rin niya ang ktanong ko.

"Love? I guess…yes? Wait, no. It's more like…I like someone." She said, frowning.

I felt a lump on my throat after I heard that. Nakaramdama ko ng panunuyot ng aking lalamunan at hirap akong hanapin ang aking boses. Dinapuan ng ako ng matinding kaba…at takot.

Takot na baka tama nga ako. Tama ako na si Xyrex ang taong tinutukoy niya.

Despite feeling anxious, I still managed to give her a wide, innocent grin.

"Me too…I also like someone." I whispered.

Kumunot ang kanyang noo. "Eh, bakit ka malungkot? Si Xyrex ba? Did he hurt you?" She asked with worry.

Yes, he hurt me…just like how you betrayed me.

I inhaled a large amount of breath before talking. "I-I saw h-him. On…Valentine's Day. H-He was kissed b-by s-someone." It's you.

She eyed me, shocked at what I told her. "Say what?! How dare he! Let me talk to that son of a bitch!" I panicked when she started shouting then stood up. Napatayo din ako as gulat.

Nalilito ako sa kanyang inakto. She looks really furious. 

Bakit kung umakto siya ay parang wala siyang alam? Bakit parang hindi niya alam na siya 'yung taong tinutukoy ko?

Napaigik ako nang sipain ni Diamcia ang basurahan na malapit sa amin dahilan kaya ankalikha ito ng malakas na tunog mabuti na lamang at hindi kami nakaistorbo ng klase.

"Diancia, kumalma ka nga…" I tried to reach her but she shoved her arms away.

"No! How dare he cheat on you?! Oh my gosh! Ipinaubaya kita sa kanya dahil sabi niya mahal ka niya tapos manghahalik langs iya ng ibang babae?! Gago siya! That motehrfucker!" Nanggigigil an aniya.

Sa totoo lang, hindi ko na talaga alam kung ano ang iaakto at sasabihin ko. Litong-lito ako. Pakiramdam ko mas lalong sumakit 'yung ulo ko.

Ano ba talaga ang nangayayri? Is Diancia pretending? Why?

"Oh my gosh, Diancia!" I almost shrieked when she grabbed my hands and marched our way to the opposite way of their classroom. 

"H-Hey, w-where are we going?" Tanong ko sa kanya habang patuloy niya akong hinihila.

"Sa pesteng Xyrex na 'yon!" She exclaimed. 

Nanlaki ang mata ko at pilit inaagaw ang braso ko sa kanya ngunit patuloy pa rin siyang naglalakad at nakakaladkad ako. Ramdam ko ang matulis niyang mga kuko na  bumabaon sa balat ko dahilan ng aking pagngiwi.

May mangilan-ngilan kaming nakikitang mga estudyanteng nakatingin sa amin. Some are murmuring, while the others are looking at us with ridiculous looks.

"Tignan mo 'yang ginagawa ni Diancia. Tinraydor na nga si Selenn tapos kinakaladkad pa." 

"Such a bitch!"

"True, mang-aagaw!"

"SeTher pa rin ang sakalam!" 

Iniwas ko ang aking tingin sa paligid. I bit my lower lip.

"D-Diancia! T-Teka.." Nagulat ako nang bigla siyang lumiko patungo sa dalawang babae na pinag-uusapan kami.

Hawak pa rin ni Diancia ang aking braso. Mukhang nagulat ang dalawa sa aming paglapit. 

"Anong chismis for today's video mga madam?" Diancia sarcastically asked the two while raising a brow. 

Nakita ko ang pag-atras ng isa ngunit nanatiling matapang ang mukha ng kasama nito kahit na halata sa katawan niya ang takot.

"E-Eh, ikaw? Anong g-ginagawa mo kay Selenn? Matapos mo siyang traydurin, kakaladkarin mo naman siya ngayon!" Ani nung isa na nagpipilit na maging matapang.

"What the hell are you talking about?" Diancia asked, becoming irritated.

Bumuntong hininga ako at bahagyang hinila ang kamay ni Diancia, signalling her to stop. 

"Diancia…stop…" I whispered ngunit hindi niya ako pinakinggan.

"Ano? Ide-deny mo ngayon!" The woman in front of us scoffed. "Hindi ka makakapag-sinungaling, Diancia. Maraming nakakita. Maraming witness!" 

Stop…please, stop…

Yumuko ako nang parami na ng parami ang mga estudyanteng lumalabas sa kani-kanilang classroom.

Ramdam ko ang bawat pagbaon ng kanilang titig sa amin. I can hera mumurs and mumbles coming from them. I also felt my head spinning and aching.

"What the fuck are you talking about?!" Diancia snapped out.

"'Wag ka na magkaila! You betrayed her on Valentines Day! You kissed her boyfriend in front of so many people. Nakita mo na siyang nanonood pero tinuloy mo pa rin! Luther was even pushing you but you're so persistent! Such a whore!" 

"What?! I didn't!" Diancia refused. 

"Then ask her! Ask Selenn!" The woman pointed at me. Iniwas ko anga king tingin nang maramdaman kong tumingin sa akin si Diancia.

Stop…stop…

"Selenn…" Diancia's voice filled my ears. "What are they talking about? Is it true?" 

I want to talk to her…but not like this. I want to talk to her…privately.

I sighed, feeling frustrated at this situation. I don't know what to do.

"Students! What are you all doing here?! It's class hours, what are you all doing here?!"

Lumuwag ang aking paghinga nang marinig ko ang pamilyar na boses ng Guidance Counselor namin. 

Thank God…saved by the bell.

Kaagad kong hinila paalis si Diancia bago pa man kami mahuli. Nagtungo kami sa palagi naming tambayan noon. Sa Oval.

Diancia remained silent as we made our way to the Oval. Naupo kami sa isang bench. Minutes later but she wasn't talking. 

I sighed. "Diancia—" I was cut off when someone interrupted us. 

"Selenn!" I looked at my right and saw Kit walking towards us. 

"Kit? A-Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko nang tuluyan na siyang makalapit sa aking pwesto. 

Ibinulsa niya ang kanyang kamay at seryosong tinignan si Diancia. Nilabanan naman ni Diancia si Kit ng tingin. Kumunot ang aking noo nang nakaramdam ako ng matinding tensyon sa pagitan ng dalawa. 

I cleared my throat and was about to talk when a cold familiar voice interjected. 

"Oh, you're already starting?" 

Liningon ko ang taong 'yon. I almost jumped when Xyrex's eyes met mine. I instantly blushed then looked away. 

Gosh, bakit nagsabay-sabay pa silang tatlo? 

I exhaled a large amount of breath. 

Gusto ko silang kausapin pero hindi 'yung ganito! Hindi 'yung sabay-sabay sila! 

"Why the hell are you both staring at me like you're ready to skin me alive?!" Nabalik ako sa katinuan nang marinig ko ang matinis na sigaw ni Diancia. 

"Talagang tinatanong mo pa 'yan?" Kit stated sarcastically. 

"You bitch...don't act like you didn't do anything stupid." Mariing ani Xyrex. He took a short glance at me but I ignored him. 

"What?!" Diancia exclaimed. 

Sumingit ako sa usapan nila. "Uh...Diancia...the thing is…" Hindi ko man lang natapos ang sasabihin ko nang magsalitang muli si Kit. 

"Don't act like a fool on us, woman. You planned this all!" Kit said between his gritted teeth.

Ay bahala na kayo d'yan.

Umismid ako at naglakad patungo sa bleachers na hindi kalayuan sa pwesto nila.

I sat on the bleachers. I played with my foot, swaying it back and forth.

"I'm feeling lonely...Oh, I wish I'd find a lover that could hold me. Now, I'm crying in my room. So skeptical of...love." I sang with a small voice. "Cupid is so dumb."

Yep, he's dumb dahil pinana niya ako sa isang walking red flag. Mixed signal, amp.

I pursed my lips and giggled.

Cupid masyadong desisyon. Hindi man lang tinanong kung gusto ko bang ma-in love sa lalaking ito...just kidding.

"You fucking kiss Xyrex in front of so many people!"

Nabalik ako sa reyalidad nang marinig kong um-echo ang boses ni Kit.

Teka...bakit parang mas galit pa siya kesa sa akin? Don't tell me... 

Nanlaki ang aking mata sa napagtanto. I gasped and covered my mouth with both of my palms.

"Ha?!" I exaggeratedly exclaimed.

Nahinto 'yung tatlo dahil sa malakas na pagsinghap ko. They look at me weirdly but I ignored them.

Is Kit...no…this can't be. 

"You're gay?!" 

Akala ko ba kay Tessia lang siya kakalampag?! Inagawan niya pa ako ng bebe!