Accepted

Garnet

"Talaga bessy? Pumayag ka?" Tanong ni Snow after class

"Oo. Kailangan kasi namin ng pera. Makikipagkita nga ako sa McDo ngayon eh." Sagot ko

"Ay hindi kita masasamahan. May lakad kami nila papa." Sabi niya "Una na ko ah. Bye! Ingat!"

Tumakbo na siya papunta sa dorm niya at ako naman ay nag-diretso sa McDo. Hindi pa pumasok si JB, naka-confine pa siguro.

*~~~~*~~~~*

Pag dating ko ay wala pa naman yung mama ni JB kaya umupo at um-order muna ako ng fries.

"Oh. Garnet!" Biglang dumating yung mama ni JB at umupo sa kaharap kong upuan

"Good afternoon po." Bati ko at ngumiti

"So, Friday na bukas and wala kayong pasok so I guess you can start." Sabi niya at tumango ako "I'm here to give you some reminders."

"First, masungit si JB. Sana mapakisamahan mo siya ng maayos. Second, wag mo siyang pa-inumin ng alak, wag mo siyang ipag-sigarilyo and anything na bawal sa health niya. And lastly, pag wala ding pasok kailangan mo din siyang bantayan. At kapag weekdays or walang pasok sa'min ka matutulog, pero pag Sunday, pwede ka nang bumalik." Siya "And by the way, my name is Isabelle. Call me tita Isabelle. May tanong ka pa?"

"Wala na po. Mag-uumpisa na po ako bukas."

~Kinabukasan~

It's 6 pm. Nandito ako ngayon sa tapat ng bahay-- este mansyon nila JB. Still thinking kung tutuloy pa ba ako o hindi na? Pero dahil pakiramdam ko may sariling buhay ang kamay ko, bigla nitong pinundot ang doorbell. Nice.

Bigla namang may nagbukas ng pinto.

"Sino po sila?" Tanong nung maid ata na tingin ko nasa 30's pa lang

"Ako po yung bagong hire ni tita Isabelle." Sagot ko

"Ah. Sige pasok." Sabi niya at pumasok ako

I was so amazed. Mas malaki pa yung bahay kesa sa inaasahan ko. May isang napakalaking swimming pool sa left side and may garage na may tatlong kotse. Like wow! Ako nga isang kotse lang hindi ko afford, tas sila may TATLONG KOTSE, tas magpapakamatay ang JB na yun, like duh! Madami ding nakatanim na puno at puro halaman ang mansyon nila. My dream house.

Pumasok na kami sa mismong bahay at dinala niya ako sa sala. At pagdating ko don, nakita ko si JB at si tita Isabelle na mukhang may inaantay. Hindi naman sa pag-assume but I think it's me.

"Oh. Hello Garnet! Take a seat." Sabi ni tita at pina-upo ako sa tabi ni JB

"Garnet?" Tanong ni JB pag-upo ko. Nginitian ko naman siya.

"Yah. I know you know each other already. So I don't need to introduce you to your new maid."

"How pathetic!" Sigaw ni JB "How many times do I have to tell you that I don't need a maid?! I'm not a kid anymore mom!" Sabi niya at pumanik sa kwarto niya. Mapapakisamahan ko kaya itong lalaking ito?

"Sorry sa inasal ng anak ko, Garnet."

*~~~~*~~~~*

Sa kadahilanang hindi ako makatulog sa guest room na tinutulugan ko kung saan ako lang mag-isa, naisipan kong mag pahangin sa may pool. Wala na naman sigurong gising dahil 1 am na eh.

Lumabas ako ng naka white pajama, violet long sleeve, and pink slippers. Dahil wala ako sa bahay, naka bra akong lumabas, and syempre, naka-panty.

Sinuklay ko ang buhok ko dahil mukha akong mangkukulam dahil sa pag-ikot ko ng ilang beses sa higaan ko. Ilang beses na akong umikot pero hindi ako makatulog. Hays.

Pagdating ko sa may pool, may naaninag akong lalaking naka-upo sa isang upuan at maraming alak na na sa lata ang iniinom. Si JB kaya yun?

Lumapit ako upang maaninag kung sino nga yun, and tama ako! Nilapitan ko siya at inagaw yung iniinom niyang alak at ako naman yung uminom.

"Hey! How dare you!" Sigaw niya sa'kin

"Bilin sa'kin ng mama mo hindi ka pwedeng uminom ng alak." Sabi ko at uminom ulit

"Are you really here to ruin my life?" Tanong niya

"Akala mo ba ikaw lang ang gugulo ang buhay pagpasok ko dito?" Tanong ko pabalik

"Sino ka ba para paki-alaman ako?! Pare-pareho lang kayo na walang paki kundi pera!" Sigaw niya sa'kin. Aba matapang si koya!

"Siguro nga. Siguro nga pumayag ako dahil dun, JB. Pero sana naman imbes na magalit ka sa'kin magpasalamat ka na lang! Kasi JB pareho tayo ng pinagdaraanan! Pagod at sawa na din ako sa buhay ko! Pero isipin mo na nandiyan pa yung mama mo sa'yo! Nagha-hire siya ng maid para mabantayan ka! Eh ako? Walang nagbabantay sa'kin! Wala! May nagmamahal pero hindi ako yung priority nila! Pero ikaw, kahit nga pekeng atensyon binibigay sa'yo. Pero sa'kin, kahit katiting, peke o kung ano pa, wala. Walang-wala JB."

JB

"Siguro nga. Siguro nga pumayag ako dahil dun, JB. Pero sana naman imbes na magalit ka sa'kin magpasalamat ka na lang! Kasi JB pareho tayo ng pinagdaraanan! Pagod at sawa na din ako sa buhay ko! Pero isipin mo na nandiyan pa yung mama mo sa'yo! Nagha-hire siya ng maid para mabantayan ka! Eh ako? Walang nagbabantay sa'kin! Wala! May nagmamahal pero hindi ako yung priority nila! Pero ikaw, kahit nga pekeng atensyon binibigay sa'yo. Pero sa'kin, kahit katiting, peke o kung ano pa, wala. Walang-wala JB."

Pagkatapos niyang sabihin yun, iniwan niya akong nakatulala sa may pool kanina. Dahilan para umakyat na lang ako sa kwarto ko.

She has a point. I never think na may iba din palang nakakaranas ng nararamdaman ko. But to thank her? How? Eh wala pa naman siyang nagagawa para sa'kin. Pera lagi ang na sa utak nila. PERA.

Maybe I can say sorry or no? Wag na nga.

It's 7 am and it's already Saturday. Nakatulog ako pero 3 hours lang, ewan ko pero simula nung kinausap niya ako hindi ako makatulog ng ayos. Nako-konsensya ako pero ano naman ang dapat kong ika-konsensya eh wala naman akong kasalanan. Pathetic.

Habang nagce-cellphone ako at hinahalungkat ang gallery ko, nakita ko ang dating picture na kina-iinisan ko. I click the picture and click the delete button. That asshole. Don't he dare comeback, or else, I will forget that he is my father.

My father is the reason why my mom become suicidal. And now, ako naman yung suicidal. Sa mundong 'to, si mama na lang ang pinagkakatiwalaan ko. Yes, maybe she tries to left me, pero hindi niya ginawa. Busy man siya sa work and hiring maids for me, Garnet's right, she's doing this for me. My mom loves me very much. Kahit pa hindi niya na ko natututukan.

Ganto ba talaga ang love, masakit? Kapag nasaktan ka and it's ok for you to die kasi wala na yung taong yun para sa'yo? Is that really love is? Does love really hurts? O masakit siya dahil they take you for granted?

Love is a poison that kills every people.

You shouldn't trust humans, same with love.

Cause humans use love just to play feelings.