5 lat później
Pov. Ayano
Wyprowadziłam się z Japonii teraz jestem szczęśliwą kobietą która ma własne życzenia mieszkam w Polsce i uczę w szkole podstawowej japońskiego
Ayano: Dobrze młodzieżo możecie używać telefony
Uczennica: Pani Ayano mogę coś ogłosić klasie?
Ayano: Oczywiście klaso posłuchajcie waszej koleżanki
Uczennica: nasza Wychowaczyni prosiła żeby dawać 12 zł dla Oliwii ponieważ w Środę po lekcji pierwszej wychodzimy do kina na film pod tytułem. “Niezgodna „(Sorry nie miała pomysłu autorka~) dziękuję za uwagę
Po pracy
Ayano: Jaka jestem zmęczona jadę do domu hm? Zaku! Co tu robisz?!
Zaku: Aaa przyleciałem tęskniłem za tobą jedziemy do ciebie ok?
Ayano: No spoko
W mieszkaniu
Ayano: Wejdź proszę
Zaku: Ty tak mieszkasz?
Ayano: Mhm sama mieszkam zawsze jest tu cicho
Zaku: Rodzice cię pozdrawiają
Ayano: oh... Pocałuj mnie
Zaku: No okej
*Kiss Ayano i Zaku*

Ayano: Tęskniłam idę do pokoju przygotuję ci wszystko a przy okazji zrób mi herbatę proszę
Zaku: Dobrze Ayano a jaką?
Ayano: zwykłą
15 minut później
Ayano: Masz przygotowany przez mnie pokój zrobiłeś herbatkę dla nas?
Zaku: A nie widać usiądźmy
Ayano: Dobrze
30 minut później
Zaku: Już jest ciemno?!
Ayano: W końcu to zima idę się kąpać możesz się rozpakować a jeszcze jedno nie możesz wejść do mojego pokoju
Zaku: Dzięki Ci za pomoc Ayano że mogę u ciebie spać
Ayano: Nie ma za co
W nocy
Zaku: Ayano?
Ayano: ... Zaku...
Zaku: śpij słodko i dobranoc
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Cześć w ostatnim rozdziale tej książki minęło już 5 lat odkąd Ayano wyprowadziła z Japonii a teraz mieszka w Polsce! Będę tęsknić za tą książką
A Nwm kiedy wyjdzie II część 😭😭😭😭😭😭😭😭pozdrawiam 😭😭😭😭