Yine sensin senin tek kahramanın
Damarında dolaşan bu ulvi kanın
Hem namus şerefin hem sancağın
Sur diye yurduna diktiğin taşlar

Toprak dediğim bagrı yanık ana
Ak buluttur örtüsü nurdan ayna
Haşr'a dek derin kapanmaz yara
Evlat diye bağrına sardığın taşlar

Nasip tarlası hep başakla dolmaz
Garibin heybesine varlık konmaz
Kahır, balı zehir eder agza gelmez
Ekmek diye aşına kattığın taşlar

Düşman uzak değil sana en yakın
Ömür ezan sela arası bir arşın
Hem devan olur her kurtarıcın
Nur diye yüzüne sürdüğün taşlar

Ey insan, ne oldun ne olacaksın
Kıymetli bedeni boş bırakacaksın
Tek adresin olacak, anlayacaksın
Yastık diye başını koyduğun taşlar

vuslat Tuna