Ey can

Bu gönlüm,eline düştü düşeli
Ne yöne gitse sana gelir oldu
Gözlerinden ufka bir perde indi
Ne yöne baksa seni görür oldu

Geceden sabaha sanki ay düştü
Ne yöne dönse sana bakar oldu
Ellerinden bahara ruhsat verildi
Ne yöne yönelse seni bekler oldu

Birden bire yüregi volkan oldu
Ne yöne kaçsa sana düşer oldu
Derman kasesine tatlı dert doldu
Ne yöne sürse seni sarar oldu

Ne bilen oldu bunu ne anlayan
Ne yöne sorsa sana tarif oldu
Ruhunda hep bir yetim ağlayan
Ne yöne dökse seni siler oldu

Bunu acep götürür mü zaman
Ne yöne geçse sana rastlar oldu
Bir yalnızlık hep bir kör duman
Ne yöne yerinse seni seçer oldu

Bu hikayenin sonu yazılmamış
Ne yöne okusa sana adres oldu
Ne şehir ne köy beni ağırlayan
Ne yöne kalsa seni bulur oldu

Vuslat Tuna