Ağaçların köklerini salmış

Yapraklardan önce yüzün solmuş

Bir dal vardı orda kurumuş

Sahibine gönül koymuş

Rüzgar vardı birde orda geçen

Hal hatır sorardı estiği yerden

Hafifçe çarpardı bir nineye eskiden

Anılarını hatırlatırdı şöyle inceden

Bir çocuk oynardı tabii şu kenarda

Yollardı çiçekleri sanki acımasızca

Bilmezdi öleceklerini daha

Koklardı mesut mu mesut olurcasına

Bir de ben vardım bu hikayede

Solup düşeceğim çok yakında yerlere

Kızıllığım dikkatini çeker belkide

Ama ben öleceğim, hadi sonraki mevsime 

Yazarı: kadirrinan_