chapter 1

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Ειμαι στην Πλατφόρμα 9-3/4 και ψάχνω για τα παιδιά αλλα δεν τα βρίσκω. Α, να η Lilly. Ειπα απο μεσα μου επηγα προς το μέρος της, με είδε και ήρθε να με αγκαλιασει.

"Lilly μου ελειψες τοσο πολυ" ειπα αγκαλιάζοντας την

"Και εμένα, τι κάνεις πως είσαι" ρωτάει η Lilly

"Μια χαρα, που ειναι οι υπόλοιποι" ρωτάω και σπαω την αγκαλιά

"Και εγω τους ψάχνω, δεν τους βρήκα πουθενά... Λες να προλάβουν, εχω αρχίσει να ανησυχώ" λέει η Lilly με ενα ύφος αγωνίας

Εκείνη την στιγμή ακούγεται ενα "Μπαμ", γυρνάμε και οι δύο ταυτόχρονα και τι να δουμε τα αγόρια ειχαν πέσει το ενα πανω στο άλλο και τα καροτσια του ηταν αναποδογυρισμένα. Κατευθείαν τρέχουμε να τους βοηθήσουμε

"Μα καλα τι έγινε και γιατί αργήσατε τόσο" ρωτάω την ωρα που βοηθουσα τον James να σηκωθεί

"Ο James αργησε και τον περιμέναμε μια ωρα" ειπε ο Sirius με νεύρα και ο James μουτροσε

"Δεν έκανα ΤΟΣΗ ώρα ενα τεταρτακι μονο ηρεμησε" αντιλεγει ο James

"Αχ Θεε μου δεν τους αντέχω, τέλος πάντων παμε γιατι το τρένο θα φυγει" ειπε ο Remus

Μπένουμε και βλέπουμε την Marlene με την Mary να κάθονται ήδη σε ενα βαγόνι

"Γεια Mary, γεια Marl πως παει" τις ρωτάω και τις αγκαλιαζω

"Καλα δεν σας βρήκαμε και νομίζαμε οτι δεν θα έρθετε"λεει η Mary και μας κανει νοημα να καθίσουμε

"Εγω νομιζα οτι σας βρηκε ο ξέρετε-ποιος και σας σκοτωσε 😁" ειπε η Marlene πειραζοντας μας

"Θυμηστε μου γιατι την κανουμε παρεα" λεει ο James ολοι γελάμε και ο Peter σκάει ενα μικρό χαμόγελο

"Αλήθεια, Peter πως και δεν μηλας" των ρώτησα

"Δεν ξύπνησα καλα και νυσταζω"λεει ο Peter καθώς χασμουριεται

"Κορίτσια τι κάνετε, πως ηταν η διακοπες σας"ρωταει ο Remus και ξεκινά η συζήτηση καθώς ξεκινά και το τρενο

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro