தன் வீட்டிற்கு போன் செய்து நடந்ததை சுருக்கமாக கூறினான் ஷிவா.

"சரிப்பா. நடந்தது நடந்துருச்சு. அந்த புள்ளைய இங்க கூட்டிட்டு வா பார்த்துக்கலாம்." என்றார் அவனின் தந்தை.

"சரிப்பா." என்று வைத்தவனின் பார்வை மட்டும் அறிவழகியின் முகத்தில் நிலைத்திருந்தது.

அவளின் அருகில் வந்து நின்றவன், "ஹூக்கும்..." என்று செருமவும் திரும்பி பார்த்த அறிவழகி எழுந்து கொண்டாள்.

இருவரும் அங்கிருந்து கிளம்பியதும் நேராக ஒரு ஹோட்டலில் வண்டியை நிறுத்தினான்.

"எதுக்கு இங்க? எனக்கு பசிக்கலை." என்றாள் வெடுக்கென்று.

"உனக்கு பசிக்குதுன்னு யார் சொன்னது? எனக்கு தான் தலை வலிக்குது. மதியாணத்துலர்ந்து பச்சை தண்ணிக்கூட பல்லுல படலை. ஒரு காபியாவது குடிச்சுட்டு போலாம்." என்றவன் நிற்காமல் உள்ளே சென்றான்.

'திமிரு புடிச்சவன்... ஒரு காபி குடிச்சுட்டு போலாம்னு சொன்னா என்ன குறைஞ்சா போயிருவான் தடிமாடு.' என்று புலம்பியபடி உள்ளே சென்று அவனுக்கு எதிரே அமர்ந்தாள்.

சூடாக இரண்டு மெதுவடை தட்டில் கொண்டு வந்து வைக்கவும், அறிவழகியின் கண்கள் விரிந்தது.

'திமிரு பிடிச்சவ.. பசிக்குதுன்னு சொன்னா என்ன வாங்கியா தரமாட்டேன். கண்லயே பசியை வச்சுக்கிட்டு இந்த திமிருக்கு ஒன்னும் குறைச்சலில்லை. பார்க்கிறா பாரு முட்டை கண்ணை வச்சு...' என்று உள்ளுக்குள் புலம்பியவன் அவளை பார்த்து ஒற்றை புருவம் ஏற்றி என்ன என்றான்.

'ஒன்னுமில்லை.' என்று தலையாட்டினாள்.

"வேற ஏதாவது வேணுமா சார்?" என்ற சப்ளையரிடம்

"ஒரு காபி" என்றவன் "உனக்கு?" என்றான்.

"எனக்கு எதுவும் வேணாம்." என்றாள் திமிராக.

'இது தான்டி. இந்த திமிருக்காக தான் உன்னை பிடிச்சது. ஹ்ம்ம் இப்போ என் பொண்டாட்டியாவும் இருக்க.' என்று நினைத்தவன்.

சூடாக இருந்த வடையை பிய்த்து மெதுவாக சாப்பிட ஆரம்பித்தான்.

'அய்யோ பசிக்குதே. எனக்கு பிடிச்ச வடையை எப்படி சாப்பிடறான் பாரு. எனக்கு பிடிக்கும்னு என்னை வெறுப்பதேவே வாங்கி சாப்பிடறானோ? செஞ்சாலும் செய்வான். உடம்பெல்லாம் கொழுப்பு. தீனி மூட்டை.' என்று திட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.

அருகில் வந்த சப்பிலையரிடம், "இன்னும் மூணு வடை. ஒரு டி கொண்டு வாங்க." என்று தான் சாப்பிடுவதை தொடர்ந்தான்.

'சாப்பிடறது மட்டும் தான் இவனோட முக்கியமான வேலை மாதிரி தின்றான் பாரு.' என்று திட்டி கொண்டிருக்க, சூடாக வடை வந்ததும் அவளிடம் நகர்த்தி, "சாப்பிடு. நா சாப்பிடறதையே பார்த்திட்டு இருந்தா.. எனக்கு தான் வயிறு வலிக்கும்." என்று குனிந்து சாப்பிட்டான்.

'அவ்ளோவும் திமிரு. நல்லா நாலு மொத்து மொத்தினா நல்லா இருக்கும்.' என்றவள் விழிகள் வடை மீது பட, மீண்டும் சிவாவை பார்த்தாள். அவன் இவளை கண்டு கொள்ளாமல் சாப்பிட்டு கொண்டிருந்தாள்.

'சாப்பிடுன்னு அக்கறையா ஒரு வார்த்தை  சொன்னா என்ன?' என்று திட்டி கொண்டே சாப்பிட்டாள்.

தலையை நிமிர்த்தாமலே ஓரக்கண்ணால் அவள் சாப்பிடுவதை பார்த்து கொண்டிருந்தான்.

'கொழுப்பு அவ்ளோவும் கொழுப்பு... உங்கண்ணன் கொடுத்த செல்லம். எல்லாத்தையும் கரைக்கிறேன்டி.' என்று காபியை எடுத்து குடித்தான்.

இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்து இவர்கள் வீட்டிற்கு வந்து நின்றனர்.

ஷிவா வீட்டில் கூறியது தெரியாமல், என்ன சொல்ல போறார்களோ என்று உள்ளுக்குள் பயந்து வண்டியில் இருந்த மெதுவாய் இறங்கினாள்.

வண்டி சத்தம் கேட்டு வெளியே எட்டி பார்த்த ஷிவாவின் அப்பா, ஒரு நொடி அதிர்ந்து கோபமாய் அவர்கள் முன் வந்து நின்றார்.

"எவ்ளோ ஒரு தைரியம் இருந்தா இப்படி ஒரு பொண்ணை கூட்டிட்டு வந்து நின்னுருப்ப...?"  என்றார்.

தன் அப்பா விளையாடுகிறார் என்று தெரிந்து கொண்ட ஷிவா எதுவும் பேசாமல் நின்றான்.

இருவரும் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாய் நிற்க, "தயவு செஞ்சு என் வீட்டுக்குள்ள வராதிங்க. எப்போ வீட்ல இருக்க பெரியவர்களை மதிகாம உன் இஷ்டத்துக்கு யாரோ ஒரு பெண்ணை கல்யாணம் பண்ணிட்டு வந்தியோ அப்போவே நீ என் பையன் இல்லைடா.. இனிமே என் மூஞ்சிலையே முழிக்காத." என்றார்.

தன்னால் தான் ஷிவா திட்டு வாங்குகுறான் என்பதை பொறுக்க முடியாமல், "அவர் மேல எந்த தப்பும் இல்லை. அவரை எதுவும் திட்டாதிங்க." என்றாள் மெதுவாய்.

'பரவால்லையே நம்மாளுக்கு நம்மளை திட்டினா கோவமெல்லாம் வருது. அப்போ இனி சரியாகிடுவா. சீக்கிரமே என் வழிக்கு கொண்டு வந்துருவேன்.' என்று யோசித்திருக்க,

"நீ யாரும்மா. நான் என் பையன்கிட்ட பேசுறேன். இனி என் வீட்டுக்குள்ள வராதிங்க. அப்படியே போய்டுங்க." என்றார் கோபமாய்.