I choć wiał zimny wiatr, ona nie poddała się.

Wytrwale siedziała na huśtawce i delikatnie

odpychała się co jakiś czas nogami od ziemi.

Mimo tego, że po jej plecach co jakiś czas przebiegał

dreszcz, spowodowany

zimnymi powiewami wiatru.

Ale nie obchodziło jej to.

Wreszcie czuła, że żyje.

Ostatnie promienie słońca, delikatnie

przebijały się przez pojedyncze chmury.

Nie mogła nacieszyć się tym widokiem.

Tak bardzo kochała zachody słońca.

Tak bardzo....