angel's pov

❝bakit hindi ka na bumalik?❞

i raised my head to see who was the one talking.

bumalik saan, sa'yo o sa living room?

joke. move on na kasi angel.

❝sumakit kasi ulo ko.❞ sabi ko at nilagay ko yung phone ko sa mini table na nasa tabi lang ng kama.

humiga ako sa kama at tumingin ako sa window.

iniwasan ko siya.

bakit ba kasi ako pumayag na magiging roommate niya.

❝angel pwede ba tayo mag-usap?❞ narinig kong sinira na niya yung pinto

walang tayo putspa

i sighed. ❝ano ba ginawa natin, sumayaw?❞

hindi siya nagsalita. aba akala ko mag-usap kami.

❝tungkol saan ba?❞ sana tungkol 'to sa leadership training

o sa mga school works.

wala ako sa mood para mag-usap tungkol namin.

❝about us❞

tumawa ako ng mapait. haha, us? may us ba? may kami?

ulol, walang tayo

❝bukas nalang. inaantok ako.❞ sinungaling

i heard him giggle. ❝sige goodnight.❞

teka hindi ba siya tatabi dito? malaki naman ang kama.

oi wag ako, nakokonsensya kasi ako dahil nasa sofa lang siya nakahiga.

sure ko may stiff neck yan bukas.

pero kung gusto niya maging gentleman aw bahala siya.

wala naman akong sinabi na bawal tumabi dito sa kama. siya yung gustong matulog diyan sa sofa.

hindi ko na pipilitin.

matutulog na sana ako ng may narinig ako na bigla lang ako napamura.

❝piste!❞

ANO 'TO

HINDI NAMAN UMULAN KANINA HA. BAKIT BIGLA LANG UMULAN. TAPOS KUMULOG PA.

kingina bakit hindi soundproof 'tong kwarto. ayoko marinig ng kulog.

'di kami close.

❝angel ok ka lang ba?❞ narinig ko si jaehyun nagsalita kahit malakas yung ulan

magsalita sana ako ng biglang kumulog.

tumango nalang ako. hindi nalang ako nagsalita dahil natakot ako.

❝teka.❞ tumayo siya sa sofa at pumunta sa window para isira yung curtains

kahit nakasira yung curtains makita ko parin ang kidlat at...

biglang nagbrownout.

pota pota pota. nasaan yung phone ko.

hinanap ko yung phone ko sa tabi ko. mamaya ay may nahawak ako pero hindi ito phone ko.. sobrang soft para maging phone.

at nalaman kong kamay pala ito ni jaehyun.

malamang sinong kamay ba ito? kami lang namang dalawa nandito sa kwarto.

walang multo kaya don't me please natakot na nga ako sa kulog huhuhu

❝w-woojae..❞ bakit ba kasi ako nauutal

❝hm?❞

❝kung g-gusto mo, dito ka n-nalang sa tabi ko matutulog.. b-baka kasi u-uncomfortable ka dun sa s-sofa.❞ talaga ba angel?

narinig ko siyang tumawa. ❝'di ok lang. malaki naman yung sofa.❞

aalis na sana siya pero hinigpitan ko yung hawak ko sa kamay niya.

❝jaehyun natatakot ako.❞

i moved and gave him space para tumabi sakin.

❝eto nalang, tatabihan kita hanggang matutulog ka at babalik ako dun sa sofa kung tulog ka na.❞

jaehyun kahit kailan talaga.

tumango ako at sinira ko yung mga mata ko.

everytime i hear thunder, my grip in jaehyun's hands gets tighter.

pakyu thunder. sana mmtai ka hUHUHU

❝ok lang yan. nandito lang naman ako.❞ narinig ko siya nagsalita

he even caressed my hands to comfort me.

❝wag ka nang matakot.❞

at yun na yung huli kong sentence narinig nung gabi na yun

because i finally fell asleep while holding his hands.