Kabanata 12

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng


Man

Tulala ako habang naglalakad pabalik sa loob ng mansyon. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nalaman, hindi ko lubos na maipasok sa utak ko ang mga sinabi ni Sir Benedict. Hindi ko alam ang susunod na gagawin pagkatapos niyang ipakita sa akin ang suot kong panty nang gabing iyon. Kaya pala hindi ko mahagilap iyon pagkagising ko. Umuwi tuloy akong walang suot na panty.

"Audrina."

Napakurap ako nang marinig ang boses ni Rafaelle na ngayon ay papalapit na sa akin. Inayos ko ang sarili ko at isinantabi ang gulat sa sistema. I don't want to tell what I have learned. Hindi na dapat niya iyon malaman.

"What happened? Anong sinabi niya?" tanong niya at inalalayan ako para makaupo sa bakanteng upuan.

Nagsisimula na pa lang kumain ang iba. Nang maamoy ko ang pagkain ay kumulo ang tiyan ko at alam kong narinig iyon ni Rafaelle. Tumikhim siya at hinayaan muna akong hindi masagot ang tanong niya. Ang mga servant ang nag-asikaso ng pagkain namin kaya hindi ako makalayo kay Rafaelle na nag-aabang lang ng pagkakataon para matanong ako. Ano naman ang isasagot ko? Sobrang nakakahiya ng mga nalaman ko.

"So, what happened?" tanong niya nang matapos kami sa pagkain.

Napakamot ako sa ulo kahit wala naman akong kuto. Talagang totoo pala na mapapakamot ka sa ulo kapag wala ka nang masagot.

"A-Ah, totoo nga. Totoo ngang nagkita na kami. Nakalimutan ko lang kasi maraming tao akong nakilala noon. Gusto lang niyang mag-usap kami ulit." Lumunok ako. Sana maniwala siya.

He frowned. "That's it? Wala ng iba?"

Tumango ako. "Bakit? Kailangan pa ba may iba?"

Umiling siya at ininom na ang natirang wine sa kanyang kopita. Tubig naman ang nilagok dahil nanunuyo ang bibig at lalamunan ko. Bakit nahihirapan akong magsinungaling sa kanya ngayon? I want to tell him the truth but is that even necessary? Dati ay proud pa ako sa ginawa ko at ang lakas pa ng loob kong hanapin ang lalakeng kumuha sa pagkabirhen ko. Ngayong nasa harapan ko na ay halos gusto ko na lang lamunin ng lupa.

"Hindi pa ba tayo uuwi? Pagod na ako," bulong ko kay Rafaelle.

"Kapag umuwi tayo, that will conclude this night. Masyado pang maaga. Huwag ka na lang muna masyadong gumalaw. Kanina ka pa kasi lakad nang lakad." Tumayo siya at pumunta sa kabilang sulok ng bulwagan.

Ngumuso ako. Nahalata niya kayang nagsisinungaling ako? I don't want to lie. But...

"It's up to you if you will tell the prince. Nothing will change," sabi ni Sir Benedict habang tinatago ang panty ko sa bulsa niya.

Bakit hindi pa niya isauli sa akin iyon? Bakit pa niya tinatago?

"Can I get my panty back?"

Tumawa siya at umiling. "No, unless you want to give your new panty with me." He licked his lips.

Dalawang malalaking hakbang ang ginawa niya para makalapit sa akin. Hindi na ako nakaatras pa nang hapitin niya ang bewan ko. His lips found its way to the sensitive part of my neck. Oh my! I miss this. I miss doing this to me. Napapikit ako nang dampian niya ng halik iyon. Patay ako kay Rafaelle.

"If you will let me, we can repeat what happened that night. Hinahanap-hanap ko ang gabing iyon, Audrina. That was a hot, sexy, and delicious night." He ran his tongue down to my cleavage. Shuta!

I bit my lower lip. I need to push him, right? But, this what I wanted. To repeat that night is what I always praying for.

"I-I won't tell Principe Rafaelle. He doesn't need to know." I pushed him lightly. But deep inside, I want him to continue.

He smiled. "Of course, it's our dirty little secret."

I nodded. "I-I always wanted to repeat that night too. I have been with other men, but no one compares to that night. T-To y-you..."

His smile turned into smirked. He touched my chin. "So when? You are busy right now. Hindi ka pwedeng umalis-alis kagaya ng dati. You are not free anymore."

Umiling ako. "I can make an excuse. I am very sure that Rafaelle will let me."

Fuck! My hormones did nothing on me. I am fucking horny all of a sudden.

"I'll wait for you, tomorrow night. Muy Bien Hotel," he said before he let go of me.

I watched him walk away while I was catching my own breath. Gosh! This is really happening. Why am I excited? I am going experience mind-blowing sex again. And Rafaelle doesn't need to know...

Nagtama ang tingin namin ni Sir Benedict. He gave me a slutty smile then winked after. Iniwas ko ang tingin ko at sin Rafaelle na lang ang pinanood.

I felt a little guilty hiding it to him. I should trust him but not in all things.

But he told you his secrets!

And I am not like him. His secrets are wholesome, mine is dirty. It will ruin me and him if ever. I will not able to help him if that happens.

He told me to be myself and this is me. This is always what I wanted to do. I wanted to enjoy myself.

My hearts beat abnormally when I saw him laughing. Hindi ko marinig ang tawa niya pero his smile says all his emotions. Gusto ko laging ganyan ang mukha niya.

He is handsome, very handsome for me. If the circumstances are normal, I will flirt with him. Kung hindi lang siyang prinisipe at wala lang ako sa sitwasyong ito ay baka matagal ko na siyang naihiga sa kama.

Siguro ay hindi rin. He's a gentleman. Kahit maghubad ako sa harapan niya ay wala siyang pakialam at pagagalitan pa ako. That's Rafaelle. He respects a woman so much, even a little girl. Lahat silang magkakapatid.

"Did you enjoy the night?" tanong ni Rafaelle habang bumabyahe kami pabalik sa mansyon.

Tumango ako. "It's exhausting though. It's good to know that there are other people who are willing to support me."

"That's good to know. Marami pang gabi na ganito. Masasanay ka rin sa mga tao at sa mga party na ganito ang setup." He held my hand.

Tiningnan ko ang mga kamay naming magkahawak. His hand is soft and warm, hindi sanay sa mga gawaing mabibigat. A hand of a soft prince. I like it.

"And you will be there, right?" Inangat ko ang tingin ko sa kanya.

He made a soft smile then lean over to kiss my forehead. "Of course, I will be, my lady."

I chuckled. "Are you drunk?"

He cleared his throat. "A little."

I let out a sigh. Ako naman ang lumapit sa kanya para mahalikan ko siya sa labi. His breath smells like an expensive wine and a very refreshing mint. I tasted it our lips clashed with each other. Hinawakan ko ang dibdib ko na nakapalakas ng kabog. Parang aatakihin ako ano mang oras. His lips are very soft and delicate. And for the first time, he responded to my kisses. Kung hindi lang niya hawak ang bewang ko ay baka tuluyan na akong natunaw.

Just like what I used to do whenever I am kissing a man, I slid my tongue inside his mouth. Nagulat pa siya noong una pero hinayaan naman niya ako at sinamahan pang dila ko. I feel like that he is enjoying the kiss too.

Kapwa kaming napalayo sa isa't isa nang huminto ang sasakyan. Tila natauhan din siya sa ginawa namin at namula ang buong mukha.

"You are a good kisser, Principe Rafaelle." Ngumisi ako.

"Don't tease me, Audrina. I am regretting what I just did." Binuksan niya ang pinto ng sasakyan.

Ang akala ko ay iiwanan na niya ako pero inabot pa rin niya ang kamay sa akin. Tinanggap ko iyon at nagpahila sa kanya. Hindi ko alam kung saan kami pupunta at dire-diresto lang siya. Hindi na nga namin nabati ang mayordoma.

"Saan tayo pupunta, Rafaelle?" tanong na tinangay lang ng hangin.

Huminto kami sa tapat ng kwarto niya. Kumunot ang noo ko at hindi ko maisip ang mga susunod niyang gawin. E, ano ba ang gusto niya kasing gawin? Lasing nga yata ang isang 'to.

Binuksan niya ang pinto ng kanyang kwarto at hinila ako papasok sa loob. Pagkatapos niyang ikandado ang pinto ay siniil niya ng mapupusok na halik ang aking labi. Ako naman ngayon ang gulat na gulat sa ginawa niya. What is happening with him?

At bilang isang likas na mapusok at marupok na babae, I responded to his kisses even I am very confused with his actions.

"Rafaelle, what is this?" hinihingal na tanong ko nang lubayan niya ang labi ko at pinagtuonan naman ang leeg ko.

Tumingin siya sa akin gamit ang pagod na mga mata. "Make me a man, Audrina. That's is what I want you to do now. I need to be a straight man for my brothers. Ako ang ikasisira nila kung magiging iba ako. I don't them to suffer just because of me." His tears fell.

Hinubad niya ang pang-itaas niyang damit na halos masira na dahil sa pwersa niya. His eyes are now burning because of anger. He was about to kiss me again but I softly held his cheeks. I look into his eyes. There's pain and anger.

"Tell me what's wrong. Tell me," I said to him sincerely.

"I am a failure." Umiling siya. "I am a failure, Audri!" He collapsed on the floor.

Hindi ko alam ang gagawin ko dahil hindi ko alam kung anong sakit ang pinagdaraanan niya. Hindi ko alam kung anong solusyon sa problema niya kaya kahit nangako na ako ay alam kong hanggang pangako lang ang makakaya kong gawin ngayon.

"No, you are not a failure, Rafaelle. Please, don't be like this. You don't have to change who you are." I joined him on the floor. I sat in front of him.

"Easy for you to say. Wala kang inaalala kung hindi ang sarili. I am still doubting you, kahit na nangako ka. Alam kong sa oras na mahirapan ka at may mas mahalaga pang darating sa buhay kaysa sa mga pangako mo sa akin, hindi ka magdadalawang-isip na iwanan ako. Tatalikuran mo ang lahat ng ito dahil sa una pa lang ay hindi ka na masaya." Tumingin siya sa akin. "I can't do that, Audrina. I am not free like you. I am bound to be like this. You don't understand even a tiny particle of what I have been through all of my life."

Ang balak kong abutin ang kamay niya ay naudlot dahil sa mga sinabi niya. Yes, I can't understand his pain because I have never been through in that kind of pain. At tama rin siya na baka iwanan ko lang siya sa huli. Hindi ko inaalis ang posibiliad na iyon dahil kilala ko ang sarili ko. Kapag nasakal na ako ay iiwanan ko na kahit ano pa ang mangyari. Wala akong pakialam sa mga ibang bagay basta masaya lang ako.

"What do you want me to do now, then? You are right, wala akong magagawa kung hindi hayaan ka kung anong gusto mong gawin ngayon. If you wish to be a man by fucking a girl then do it. Let see if that will change anything tomorrow. Come on, Rafaelle. Screw me!" I stood up and reached for the zipper of my dress.

Hinayaan kong malaglag ang damit sa sahig. Tinitigan lang niya nga ako habang inaalis ko pa ang iba kong saplot sa katawan hanggang sa walang ng matira.

Hinila ko siya patayo at marahas ko siyang tinulak sa kama para mapahiga siya. If this is the only I can do for him, then I will give it to him.

I reached for the zipper of his pants. Inalis ko iyon hanggang sa wala na rin siyang saplot kagaya ko. He still a man in nature, his manhood is standing so proud. I smirked.

I kissed him on the lips. I kissed him nonstop until we both ran out of breath. Then I guided his hard friend inside me.

Fuck! I missed being wild like this. Will my friends believe that I fuck a prince?

"Ah! You are so big, I like it! Oh!"

I moved up and down. I looked at him. He was panting and his face down to his neck were beet red. He is so turned on.

I thought I will gonna do all the work but he moved and forced me to lay down on bed. Nasa ibabaw ko na siya at nakapikit ang mga mata. He started to move fast and rough.

"Ooh! Ah!" I moaned.

"Ah! Fuck! Leo!"

Napahinto ako at biglang nawala ang pagkalibog sa katawan. Anong sinabi niya?

Leo!

Sino si Leo?!

Is he imagining a man while fucking a girl?!

,

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro