Kasama ko si Goro at si kristalia palabas ng tanggapan nang

"Heneral! saglit lamang! may dumating na sulat sainyo napaka importante nito!"sagot ng kanyang kaibigan na si Julio hingal na hingal Pa ito.

"Julio mas importante ang Asawa ko"tugon ni Goro.

Wala pang dalawang hakbang nagsalita ito

"Ngunit Heneral Galing ito Gobernador!"

Napatigil kaming dalawa,Ang Ama Ni Goro.

Tumingin saakin si Goro "Maria Hindi kita maghahatid kristalia ikaw na bahala Kay Maria"Tugon ni Goro at lumapit Kay Julio at kinuha ang Sulat.

"Masusunod Heneral Goro"Sagot Ni kristalia napatakpan ito ng pamaypay sakanyang bibig at tumingin saakin

"Tara na Senyora"Dagdag nito at hinila ako pasakay ng ćalesa"

habang umaandar ang ćalesa ay napatili Nalang si kristalia sa harapan ko

"Maria! Akala ko Matalik mo akong kaibigan!Bakit hindi ko Alam na may nabubuo na kayo!"

"Kristalia hindi ko Alam na nagdadalang tao ako, kanina Lang sinabi saakin Ni Goro at iyon ang aking kinaiinisan sapagkat itinago nya saakin yun papano nalang kung may masamang mangyari"Pag Iintindi ko Sakanya.

"Abay ikaw ba nagsasabi ng totoo wala na bang itinatago?"Nakataas ito ng isang kilay at habang itinatakpan nya ang kanyang labi ng pamaypay.

"Kristalia kung ayaw mong putulin ang ating pagkakaibigan pwes tumalon ka ngayon sa ćalesa ngayon"

"Ay Sumosobra kana Maria!Hindi ka manlang mabiro!"

-------

Dumaan ng dalawang buwan minsan lang makauwi ng tahanan si Goro

minsan ay ayaw ko mag isip ng kahit ano tungkol sakanya tanging pinapasok ko saaking isip ay kailangan nyang tumutok sakanyang pagiging heneral ng Bayan.

Gusto ko malaman kung ano ang nakasulat sa binigay sakanya ng kanyang Ama ngunit binabago nya ang usapan.

napapansin ko na din na lumalaki na ang aking tiyan na ikinakatuwa din ni Goro.

Habang Ako'y nagbabasa ng libro saaking Silid ay may kumatok

"Senyora Mayroong ho kayong bisita!"

"Ano ang kanyang ngalan?"

"Si Senyor Ernigo Goyo Senyora!"

nakatayo agad ako ng upuan at lumabas ng silid at bumaba

Ang nakakatandang Kapatid ni Goro

"Kuya Ernigo!"

"Maria! Kamusta ka!"

Niyakap ako nito at pagkatapos ay umupo kaming dalawa.

Nakatingin saakin ito ng hanggang tenga,nilibot nya ang kanyang mata hanggang sa natigil ito saaking tiyan at nawala bigla ang ngiti nito.

"Totoo ngang nagdadalang tao ka"Tanong nito

"Bakit Hindi ba Alam nila ina at ama na nagdadalang tao ako?"tugon ko

"Alam nila sapagkat nitong isang linggo nakararaan ilang
buwan naba? "

"Magtatatlong buwan"

_____________

Nangmatapos ang usapan namin ay umuwi na sya

"Mag ingat ka kuya Ernigo"

"Oo Salamat binibini paalam"

"Salamat! paalam"

lumapit ito saakin at ako nito ay niyakap at pagkatapos ay umalis din ito.

kinabukasan tumakbo si Rita saaking silid

"Senyora!"

"Bakit Rita?"

"kailangan nyo pong malaman ito!"

"Ang alin?"

"May usap usapan na ang iyong dinadala ay kay Senyor Ernigo! Ang ama!"