{☀️JESY☀️}

"Uwe hoogheid?" Ik zucht, kijk wie er aan de deur is, vertel Nienke vervolgens dat ze me met Jesy aan moet spreken en vraag wat er aan de hand is.

"Er is iemand verdwenen."

"Hoelang al?"

"Twee dagen."

"Wie?"

"Een jongen uit het dorp. Zijn vader werkt in De Woestijn en kwam er vanmorgen pas achter toen de karavaan terugkwam. Hij heet volgens mij Shawn Mendes." Ik knik, en Nienke verlaat mijn kamer. Het is een grote ruimte, in een van de torens van het paleis. In het midden tegen de muur staat mijn bed met een grote, donkerblauwe klamboe eromheen. De muren zijn daarentegen juist beige, en het kleed dat op de grond ligt heeft verschillende paarstinten. Tegenover mijn bed is het balkon, zodat als ik wakker word ik meteen kan zien welk weer het word. Het balkon kijkt uit over De Woestijn, een lange vlakte gevuld met korreltjes zand die goud lijken in het zonlicht. Dan, onder de 'berg' waar het paleis op staat, ligt het dorp, waar de mensen nu in rep en roer zijn vanwege de vermiste jongen. Ik zucht weer. Uitgerekend nu. Morgen gaan we allemaal naar Nova, het ijsrijk om mijn zus Perrie te bezoeken. Met allemaal bedoel ik Lucy, die in de Zone woont, het grote regenwoud dat in het zuidwesten van Armania ligt, haar vriendje Harry en hun 'dochter', Leigh die de grotten onder de Zone in de gaten houd, haar beste vriend Zayn en haar assistent Renske, Jade die de wateren van Atlantica veilig houd en haar assistent Niall, waarvan ik weet dat ze een oogje op hem heeft en in Nova woont Perrie dus, met haar beste vriend Liam en assistent Lenora. Ik glimlach als ik aan Liam denk. Ik bedoel, als ik aan mijn zussen denk. Ik heb ze gemist. Omdat iedereen zijn eigen kleine land in Armania heeft zien we elkaar nauwelijks. Ik moet de rust houden hier in Hara, Lucy heeft de Zone gekregen, Perrie natuurlijk Nova, Leigh heeft als haar eigendom Caves en Jade dus Atlantica. Ook al lijken we totaal niet op elkaar, we blijven zussen. Voor ever. Ik schiet in de lach door mijn eigen gedachtes. Dan maak ik een staart in mijn rood-oranje haar en loop naar het dorp. Ik ga op zoek naar de vader van Shawn, maar kan hem niet vinden. Dan maar de mensen rondvragen.

Aangezien ik best wel bekend ben als prinses van Hara buigen redelijk veel mensen voor me, wat ik grote onzin vind. Ik bedoel, ik ben ook maar een mens? Ik ben net een jaar meerderjarig ofzo. Ik snap nooit wat mij nou zo speciaal maakt. Ik probeer wat mensen aan te spreken maar het lukt niet, dus uiteindlijk loop ik terug naar Fata Morgana, het paleis van Hara. Daar vraag ik Nienke om zoveel mogelijk koekjes te vinden en die te brengen en dan loop ik naar boven. Ik ga in mijn bed liggen en staar naar het plafond. Als Nienke binnenkomt met een schaal Oreos en melk glimlach ik. Ik begin te eten en als ik het op heb val ik langzaam in slaap.

{❄️PERRIE❄️}

Vandaag komen mijn zussen, dus het ijspaleis staat op zijn kop. Alles moet perfect zijn in de Sneeuwvlok, of iedereen gaat dood. Nee, geintje. Maar je snapt wat ik bedoel.

"Liam?" Geïrriteerd roep ik mijn beste vriend. Hij komt binnenlopen, gevolgd door Lenora die ontbijt komt brengen.

"Zorg dat die mensen stoppen met stressen. Ik word gek." Zeg ik tegen hem, terwijl ik dankbaar het dienblad aanpak van Lenora en gulzig begin te eten.

"Prima. Maar even, Pez? Er is gister iemand vermist verklaard. Woont in de Pegel, zijn naam is Shawn Mendes. Zijn vader werkt op zee en kwam gisteren pas terug, waarna hij ontdekte dat Shawn weg was." Ik verslik me in een beschuit met hagelslag en kijk Liam geschokt aan. Shawn is vermist? Shawn is een hele goede vriend van mij, die, zoals hij al zei, in de Pegel woont. Dat is een van de twee dorpen hier in Nova. En de Sneeuwvlok. Maar in Sorbet wonen alleen de oude mensen. De ouders van Liam zijn daar vrijwilligers die de mensen helpen om het leven op te fleuren. Ik zucht en stap uit mijn bed. Dit is toch niet te geloven. Shawn is vermist, die jongen doet geen vlieg kwaad. Hij maakte iedereen altijd blij, met zijn liedjes, grappen, lach. En nu is hij weg, voor weet ik veel hoelang. Ik jaag Liam en Lenora mijn kamer uit en kleed me om. Aangezien alles hier wit en blauw is, of iets in die richting, doet mijn kleding daar vrolijk aan mee. Ik pak een shirtje en een skinny jeans en doe die aan. Dan loop ik naar beneden, waar alles er prachtig uitziet. Tja, er is wat stress voor nodig, maar de mensen hier in Nova zijn ijverig en moéten alles op tijd afhebben. Hoe ze het voor elkaar krijgen weet ik niet, maar ze hebben iets met het licht gedaan waardoor de grote zaal, die vol met kussens, matrassen en zitzakken ligt, in een zacht, roze licht ligt. Ik kijk op de grote klok en schrik. Over twee minuten staat Lucy hier waarschijnlijk op de stoep, samen met Harry en Lieke, die, net als Lenora bij mij mijn assistent is, haar assistent is. Lucy is nooit te laat, in tegenstelling tot Jade. Jade is altijd heel laks met tijden, maar als er deadlines zijn moet Niall proberen haar bij te houden, want dan gaat ze als een speer. Ik glimlach bij die gedachte. Wanneer ziet Jade nou eens dat Niall haar leuk vind? En wanneer ziet Niall dat dat gevoel wederzijds is?

Als drie minuten later de bel gaat race ik naar de deur. Ik doe hem open, in verwachting dat Lucy er staat. Maar het is Leigh. Ze ziet er prachtig uit. Haar lange haren zijn gekruld en ze heeft een soort donkerpaars broekpak aan. Ze geeft mij een bottenbrekende knuffel en ik doe hetzelfde terug. Dan rent ze naar binnen om Liam een knuffel te geven. Ik moet lachen en geef dan Zayn en Renske, die de assistent van Leigh is, een hand. Renske loopt daarna naar Lenora en begint druk te praten over de dingen die in Caves gebeuren. Ik sta een beetje verlegen bij de deur. Zayn doet zijn mond open om iets te zeggen maar word afgekapt door het geschreeuw van Jade.

"Perrie!" Ik moet lachen en val dan op de grond. Jade probeerde me een knuffel te geven, maar omdat ik het niet verwachtte en niet oplette vielen we allebei op de grond.

"Wat doe je?"

"Weet ik veel, jij valt ineens op mij." Dan begint Jade te lachen en trekt me overeind om een goede knuffel te geven. Ook Jade ziet er prachtig uit. Haar haren zitten in een rommelige knot, ze heeft een parelmoerkleurige jurk aan, die tot net onder haar knieën komt.

"Wie zijn er allemaal al?"

"Alleen Leigh en jij tot nu toe. Van Jesy is het niet zo raar, maar van Lucy verwacht je het niet. Die is zo stipt met tijden als iemand maar zijn kan."

Jade knikt, loopt dan naar de grote zaal en laat zich in een matras vallen. Nu staat Niall voor me. Ik duw hem ook de zaal in en richt me dan op Jesy, die vlak na Jade aankwam. Ze heeft een bordeauxrood bloesje aan en een korte, zwarte broek daaronder. Louis en Nienke volgen haar en rennen ook meteen naar binnen.

"Wat nou van Jesy is het nog normaal? Ik ben stipt op tijd. Nouja, een half uur later stipt op tijd." Zegt ze trots, waardoor ik begin te lachen. Nienke rent ook naar Lenora en Renske toe, en doet mee met het gesprek dat ondertussen over jongens gaat. Louis zit ze af te luisteren en trekt een raar gezicht naar mij.

Na wat een uur lijkt te duren heb ik iedereen in de grote zaal weten te krijgen. We zitten in een soort van kring, alle 8 op een eigen matras, kussen of zitzak. We beginnen over de problemen in de rijken te praten, maar zonder Lucy gaat dat vrij lastig. Na ongeveer vijf minuten komt ze binnenstormen, gevolgd door een hijgende Harry en een Lieke die probeert water voor hem te zoeken.

"Sorry dat ik zo laat ben, maar er zijn nogal wat problemen in de Zone. De Grote Boom bloeit niet meer, Shawn is weg en-" Ze word afgekapt door Jesy.

"Wacht even, Shawn is weg? Bij ons is er ook een Shawn weg." Ik vertel dat dat bij ons ook zo is, en Jade doet hetzelfde. Leigh vind het eng, want Shawn is bij hun ook weg.

"Dus er zijn vijf Shawns?" Vraag ik verbaasd.

"Correctie: Shawn Mendes bestaat vijf keer? En de Boom bloeit niet meer?" Lucy knikt op beide vragen. Dan gaat Jade ook door met iets vertellen.

"Het koraal in Atlantica gaat ook dood. Zonder dat koraal komen er geen vissen meer en zonder de vissen zal het volk uitsterven." Het lijkt alsof ze zich dit nu pas herrinert.

"Hoelang al?" Jesy kijkt Jade aan.

"Twee weken, en ik maak me zorgen. Als het koraal niet aangroeit zal Atlantica doodgaan." Dat slaat in als een bom. Atlantica heeft de beste vissen die er zijn. Ook de enge plek waar je kan vissen trouwens. In Hara is het er te warm voor, in Caves kunnen de vissen simpelweg niet leven omdat het te donker is, in de Zone is er amper water, en hier is het water bevroren.

"De Boom is een week geleden gestopt met bloeien. Als het niet opschiet met nieuwe vruchten maken, zullen eerst de dieren doodgaan, en langzaamaan ook de natuur. Dat wil ik niet." Ik knik en wil mijn mening geven als Lenora binnen komt rennen.

"Mevrouw, slecht nieuws."

"Het is Perrie, en vertel maar."

"De wolven zijn ziek, en Lorani ligt op sterven." Ik hap naar adem. Lorani is de beste kruidenmens in het hele grote rijk. Zonder haar zullen alle zieke mensen ten dode opgeschreven zijn. Ik spring op en loop meteen naar haar kamer, waar ik haar lijkbleek op een bed zie liggen. Ik slik en loop naar haar toe.

"Lorani? Is er iets waarmee we je beter kunnen maken?" Ze slikt en opent haar ogen, waarna ze begint te praten. Ik zie dat het haar moeite kost, maar ik begrijp wat ze zegt.

"Een felroze b-bloem en een e-edelsteen in dezelfde kleur. W-water van een oase en een schub van een Gouden Vis." Ik slik, dat is veel! En dan zijn de wolven ook nog ziek.

"Lora, hou vol. We gaan het halen en we zullen terugkomen." Ik loop naar beneden en wenk Nienke, Lenora en Renske naar binnen. In de Zaal leg ik aan iedereen uit wat er is gebeurt. Iedereen stelt voor om die dingen te gaan zoeken, maar wel samen. Dus gaan we met zijn allen naar de Zone, op zoek naar de roze bloem. Als we die en de andere spullen vinden, kunnen we Lorani beter maken. Die maakt daarna de wolven, de boom en het koraal beter. Dat kan ze.