{🍃LUCY🍃}

We zijn net aangekomen in de Zone. De Zone is het grootste, en voornamelijk enige, oerwoud in het grote rijk. Ik weet dat mijn zussen allemaal andere leefomstandigheden hebben, dus kijken ze hun ogen uit. Ik moet eigelijk wel lachen. Maar ze hebben wel gelijk, het is prachtig hier. Alle geluiden, kleuren, dieren. De bomen die ontzettend hoog zijn, waar lianen aan hangen en meer. Uiteindelijk komen we aan bij de grootste boom in de Zone, die ironisch genoeg de Grote Boom heet. Dat ding is zo'n tachtig meter hoog en je kan er een huis in bouwen. Wat de bevolking ook gedaan heeft. Omdat het zo belachelijk groot is geworden woont nu iedereen in het paleis, dat we simpelweg de Boom hebben genoemd. Ik heb mijn eigen vleugel in het paleis en daarin slapen de mensen van wie ik hou. Harry, Lieke en mijn zussen als ze er zijn. En dan wilt Harry per sé dat de jongens er ook bij komen en Lieke vraagt heel beleefd (ughum) of Lenora, Renske en Nienke bij haar op de kamer mogen. Dat mag ook wel hoor. Maar nu laten we de slaapvertrekken links liggen en stormen naar de binnenplaats. De Grote Boom is daar uitgehold en de bladeren zijn weggehaald. Vanuit daar kun je ook de ladders beklimmen om naar de schommels te gaan, die over het hele woud uitkijken en waar je met meerdere mensen kan zitten. Nu gaan we daar heen, Nienke heeft hulp nodig om de ladder op te komen omdat ze hoogtevrees heeft, maar uiteindelijk zit iedereen.

"Wat zochten we nou precies hier?" Typisch iets voor Renske om zoiets te vergeten.

"Een roze bloem, die hier in de Zone zou moeten zijn." Legt Perrie uit.

"Wacht, in de hele Zone? Dus ook bij de Drakenbergen?" Hoor ik Harry vragen.

"Draken?" Leigh verbleekt. Ik moet moeite doen om niet te gaan lachen. Wat is er nou zo eng aan draken?

"Yep, ook de Drakenbergen." Verduidelijkt Liam, Leighs vraag negerend.

"Yep, ook draken." Maakt Jesy zijn zin af, waarna hij naar haar kijkt en ze rood word. Leigh word daarentegen wit. Ik wil vertellen dat ze best wel lief zijn, maar Lieke is me voor.

"Toen ik klein was heb ik daar geleefd. Ik ken de draken, en de valleien en bergen op mijn duimpje. En ik heb wel eens een roze bloem gezien, maar-"

"Geweldig," schreeuwt Jade door haar heen, "let's go!" Ik snauw naar Jade dat ze Lieke moet laten uitpraten, en ze kijkt schuldig haar kant op.

"Sorry."

"Is niet erg. Wat ik wou zeggen is dat de bloemen worden beschermd door Furi, een van de gevaarlijkste draken."

"Je hebt ze namen gegeven?" Vraagt Niall verbaast.

"Tuurlijk, zij geeft de bomen ook namen." Plaagt Harry haar. Ik moet lachen, omdat ik weet dat ze zich er niks van aan trekt. Ze is een wees, tenminste, dat denken we. Mijn vader had haar gevonden toen ik zelf 7 jaar was, en zij 4. Sindsdien zijn we goede vrienden, en nu ik samen ben met Harry is ze eigenlijk een soort van ons kind. We plagen haar heel vaak, en daar trekt ze zich niks van aan. Sterker nog, ze doet het dubbel zo hard terug.

"Yep, kun je Sis nog herrineren?" Wetend waar dit naartoe gaat begin ik alvast te lachen. De anderen kijken geboeid naar wat er gaat gebeuren.

"Sis?" Harry's verbazing is duidelijk te horen.

"De slang, die onder je kussen lag?" Harry word wit bij die herrinering. Hij is als de dood voor slangen, en, helaas voor hem, weet Lieke dat ook. Ze heeft ongeveer drie jaar geleden een minislang het paleis ingesmokkeld en die onder zijn kussen gelegd. Toen Harry dat ontdekte schreeuwde hij het hele paleis bij elkaar en ging vervolgens op zoek naar de dader, die zich bij de bladeren had verstopt en daardoor onvindbaar was. Toen was Harry woedend, maar nu kan hij er wel om lachen.

"Pas maar op meissie, ooit kom ik achter jou angst, en reken maar dat ik die héél hard tegen je ga gebruiken."

Eigenlijk is Harry gewoon priettie dom.

Als hij een beetje slim was had hij geweten dat Lieke áltijd met een lampje slaapt. Maarja.

"Dus, bij de draken?" Trekt Perrie ons terug naar de serieuze zaken.

"Yep, nou ja, dat weet ik bijna zeker."

"Hoe zeker is bijna zeker?"

"99 procent."

🍃

Die nacht lig ik onrustig in mijn bed. Morgen gaan we met zijn allen naar de drakenbergen. Een tocht van een paar uur, die redelijk gevaarlijk is. Dieren, voornamelijk draken, zijn gevaarlijk. De planten kunnen giftig zijn als je de verkeerde kennis hebt. Onrustig staar ik naar het plafond. Opeens komt er een afschuwelijke gedachte in me op.

Wat nou als er iemand doodgaat? Wat we gaan doen is niet zonder risico, en ik ben dan misschien wel de oudste van ons 5, maar Lieke, Renske, Lenora en Nienke zijn nog minderjarig. Die mogen eigenlijk niet mee. Maar omdat niemand de bergen beter kent dan Lieke moet ze wel mee. En dan kunnen we de andere meiden niet heel bezorgd achterlaten. Dat zou wreed zijn.

Harry pakt mijn hand vast.

"Hey, rustig. We redden het heus wel." Zegt hij met een ruwe ochtendstem. Ik vertel hem wat me dwars zit, mijn angst dat er mensen dood zullen gaan en ik dan alleen ben. Harry trekt me tegen zich aan en aait mijn haar.

"Het komt wel goed." Fluistert hij. Dan begint hij heel zacht een liedje te zingen, waardoor ik rustig in slaap val.

🍃

De volgende ochtend is iedereen vroeg wakker. We gaan vandaag naar de bergen en iedereen word er zenuwachtig van. Logisch, het is ongeveer 5 uur lopen met pauzes. Als we eenmaal buiten staan begint Leigh meteen te klagen dat het te warm is om te gaan lopen. Ik zucht.

Dan zie ik ineens dat Lieke de hoek om komt lopen met 8 grote, zwarte panters. Natuurlijk, dat ik daar niet aan gedacht had.

"Oke mensen, ik ga in mijn eentje op een panter en Lucy ook. Een panter rijd het makkelijkst als er een jongen en een meisje of twee meisjes opzitten. Dus, kies maar met wie je wil." En ze geeft me een knipoog. Aha, zij shipt Niall en Jade blijkbaar ook. Ik zie dat zij met zijn tweeën naar Yara, Liekes panter, lopen. Meteen rent ze ernaartoe en verteld ze dat ze beter een andere kunnen zoeken. Dus lopen ze naar Eline. Leigh en Louis gaan (dankzij Perrie) op Sophia en Perrie gaat met Zayn op Femke. Liam en Jesy kiezen Celestia en Nienke en Lenora gaan op Twilight. Dan is alleen Renske nog over, die bij Harry moet, op Flora. Met trillende benen gaat ze achterop zitten en ik bedenk dat ze waarschijnlijk bang moet zijn voor de dieren. Hoe dan, ik bedoel, panters zijn super schattig. Nou ja. We gaan eerst een paar rondjes proefrijden en Louis valt van het dier af.

"Leigh, je moet hem beter vasthouden!" Perrie schiet in de lach als ze Jade dat hoort roepen en duwt Leigh ook van de panter af, bovenop Louis. Leigh word rood en gaat meteen van hem af, maar Louis staat grijnzend op. Hij pakt haar hand en trekt haar overeind waardoor ze weer vallen. Ik moet nu ook lachen.

"Ligt het aan mij of val je op me?" Als Leigh nog roder word begint Louis ook te lachen.

"Hey, het was een geintje. Kom." En hij wenkt haar om weer op de panter te klimmen.

🍃

We zijn nu al zo'n vijf uur onderweg, en we zijn aangekomen bij de bergen.

"We moeten de panters hier achterlaten." Ik zie dat iedereen schrikt. Op een paar na dan, maar de rest kijkt omhoog naar de gigantische berg die voor ons staat. Nienke staat bijna te trillen op haar benen, maar ook Niall en Jade lijken het eng te vinden. Ik kijk om me heen, met het gevoel dat ik bekeken word, en dan hoor ik iets. Een heel hard gebrul dat word gevolgd door een gil van Leigh.

"Mensen, niet zo miepen. Het is maar een heuveltje."

"Hou je mond Liek, jij bent hier opgegroeid." Geïrriteerd geeft Harry haar antwoord. Met een nog geïrriteerdere stem snauwt ze terug.

"Ja, en daardoor weet ik hoe je de fucking trap kan vinden. Maar als je dat niet wil mag je het lekker zelf uitzoeken hoor." Mijn ogen worden groot. Trap? Waar dan?

"Waar is die trap dan?" De kalme stem van Lenora maakt Lieke weer rustig. Ze gaat ons voor naar een grote steenwand, die, zie ik nu, een deur is. Er zitten drie gaten in met verschillende vormen.

"Shit, ze hebben hem afgesloten."

"Ze?"

"Drakenstrijders. Zijn er heel vaak geweest toen ik klein was en steeds hebben de draken teruggevochten. Maar nu de deur dicht is zijn er twee mogelijkheden. De draken zitten binnen te verhongeren en de Strijders zitten buiten te wachten tot iemand hem opent, of de draken zijn niet aan het verhongeren maar eten de Strijders een voor een op. In beide gevallen moeten we ons kunnen verdedigen op een eventuele aanval. En nee," gaat ze door als ze ziet wat Zayn aan het doen is, "zwaarden werken niet. Voor deze mensen heb je pijlen nodig. En dus ook bogen." Ineens snap ik waar ze naar toe wilt. We hebben ze nu niet mee,
dus zullen we ze zelf moeten maken. Maar hoe gaan we dat doen? Alsof ze mijn gedachten heeft gelezen verdeelt ze de taken.

"Perrie, Louis, Leigh en Zayn gaan buigzame takken zoeken. Twee of drie is voldoende, aangezien we maar twee professionele boogschutters hebben. En 1 halfje." Voegt ze er lachend aan toe terwijl ze naar Harry knikt. De vier mensen knikken en lopen het bos in.

"Jullie, Jesy en Liam, gaan sterke lianen of grassprieten zoeken. Die gebruiken we als pees," legt ze uit als ze hun verbaasde gezichten ziet, "jeetje jongens, een pees is dat touw waar je de pijl op legt." Eindelijk snappen ze het. Ze verteld mij en Harry dat we pijlen moeten maken.

"Wat gaan jullie doen dan?" Vraagt Jade, doelend op het feit dat Lieke, samen met Nienke, Lenora en Renske nog niks te doen heb.

"Wij gaan de drie gaten vullen en dus de deur openmaken."

🍃

Na een half uurtje hebben we alles gevonden. Jesy heeft ook nog twee pijlenkokers gemaakt, en alle pijlen liggen daar nu in. 25 per persoon. Dus nu loopt iedereen rond op zoek naar iets om de gaten mee te vullen.

"Wacht eens. Deze steen heeft exact dezelfde vorm als dat sterrengat." Zayn pakt hem op en brengt hem naar de deur en inderdaad, hij past er perfect in. Stenen zoeken dus.

"Hier is het hartje!" Schreeuwt Jade na ongeveer vijf minuten. Niall pakt hem op en klikt hem in het gat. Nu alleen het rondje nog. Na tien minuten heeft Renske die gevonden en klikt hem er ook in. Meteen begint Louis uit alle macht te duwen.

"Godver, rotdeur, ga open!" Vloekt hij. Lieke duwt hem weg, mompelt iets en duwt zachtjes tegen de deur, die openzwaait. Ik kijk haar vragend aan.

"Met een beetje vriendelijkheid en de juiste woorden kom je heel ver. Alsjeblieft, bijvoorbeeld, Lou." Hij maakt een ja-laat-maargebaar en loopt de lange, donkere tunnel in.

"Louis, doe slim en laat Leigh voor gaan. Zij weet van iedereen hier het meeste van tunnels." Hij zucht, stopt met lopen en wacht tot Leigh naast hem is. Dan gaat hij naast haar lopen, het donker in.