{🌚LEIGH🌚}

Na een minuut zijn mijn ogen aan het donker gewend en loop ik moeiteloos door de nauwe tunnel. Ik hoor dat naast me Louis tegen een steen aanloopt.

"Lou, kom eens. Je ziet echt geen flikker volgens mij."

"Waar ben je?" Ik begin te lachen en loop naar hem toe. Dan pak ik zijn hand en loop terug naar het pad. Ik hoor Zayn, die ook gemakkelijk door de gang kan kijken, achter me grinniken en word rood. Na ongeveer honderd meter stop ik, laat Louis' hand los en loop naar de anderen. Iedereen vind het wel te doen, behalve Lieke, die staat te trillen van angst. Renske probeert haar te kalmeren door haar rustig door de tunnel te begeleiden, maar bij elk steentje dat ze aanraakt schrikt ze. Ik hoor niet wat ze zegt, maar Renske probeert haar rustig te maken. Uiteindelijk loop ik weer terug naar Louis, pak zijn hand weer en we lopen rustig verder.

"Au, godver. Wie zet er hier nou een fucking trap neer?" Ik moet lachen om Louis' verbaasde toon.

"De trap? We zijn bij de trap?" Ik knik, besef dan dat Lucy dat niet kan zien en zeg ja. Vervolgens val ik bijna door iemand die de trap op vliegt, lijkt het, naar het licht. We lopen allemaal rustig achter Lieke aan, en als we boven zijn hap ik naar adem. We staan bovenin een prachtige vallei. Rechts van ons ligt een weg die naar beneden leid, naar een groot meer in het midden van het gebied. En wat voor een gebied. Het lijkt wel alsof alle seizoenen erin zijn verwerkt. In het noorden liggen sneeuwbergen, waar grote, witte draken rondvliegen. In het oosten zijn vrolijke bloemenweiden, met kleine en grote draken in alle kleuren van de regenboog. In het zuiden is de woestijn, waar gele, oranje, rode en bruine draken rondvliegen en in het westen staat en vulkaan met 1 enkele draak. Furi. Daar moeten we heen, als we de bloem willen hebben.

"Dus hier ben je opgegroeid, Liek?" Hoor ik Nienke vragen. Ze knikt en heeft tranen in haar ogen.

"Waar eigenlijk? Ik bedoel, deze vallei is kilometers lang lijkt het." Dit keer vraagt Lenora het.

"Bij het water." Jade kijkt meteen op.

"Water? Waar?" Lieke wijst het aan en meteen rent Jade erheen. Het ligt precies in het midden van de vallei. Jade zal ongeveer zeven kilometer moeten rennen als ze erheen wilt. We kijken haar allemaal na, zonder achter haar aan te gaan. Als ze op een gegeven moment struikeld en mee word gesleurd komt iedereen uit een soort trance. Niall als eerste.

"Shit, Jade!" Roept hij, en rent achter haar aan. Meteen volgt iedereen. Ik zie Lucy en Lieke, terwijl ze rennen, een pijl pakken en hun boog klaarmaken om te schieten. Daardoor komen ze een beetje achter te liggen, wat uiteindelijk maar goed is ook. Als we langs een grote steen rennen, zien we Jade. Trillend van angst, in de armen van een Drakenstrijder. Niall liep tien meter voor ons en is nu ook gepakt. Ik sein naar Lieke en Lucy dat ze moeten wachten, en bekijk de 5 mannen voor ons nog eens goed. Die die Jade vasthoud staat in het midden en is de grootste. Hij heeft, net als de anderen, lang, rood, ongekamd haar, maar in tegenstelling tot zijn hulpjes heeft hij het in twee rossige vlechten hangen. Hij is ongeveer een meter groter dan ik. Shit.

"Laat ze gaan!" Dat was Perrie. De mannen beginnen alleen maar heel hard te lachen. Ik kijk achter me, om te zien of Lieke en Lucy komen helpen, maar ze zijn verdwenen. Ik sein naar de anderen, zonder dat de mannen het doorhebben dat we tijd moeten rekken.

"Wat moet je met hun?!" De stem van Jesy trilt.

"Nou," de zware stem van de vent die Jade vastheeft laat me schrikken, "als ik me niet vergis is dit de prinses van Atlantica en dat haar vriendje." Hij wijst om de beurt naar Niall en Jade, die allebei rood worden. Ik moet moeite doen om niet te lachen. Vriendje.

Meer iets als 'verloofde'.

"Hij is mijn vriendje niet." Ik zie dat Nialls gezicht betrekt.

"En zij is niet mijn vriendin." Nu gebeurt hetzelfde bij Jade. WAAROM ONTKENNEN ZE HET NOU? Weer schieten alle vijf de mannen in de lach, tot eentje ophoud. Die, die het meest rechts stond, ligt op de grond, met een pijl in zijn nek. Een donkere plas bloed verspreid zich over de stenen. De andere 4 kijken geschokt. Hoe kan dat?

"Wie deed dat?" Brult de man die Niall vastheeft. Vervolgens valt de man naast hem ook neer, met ook een pijl in zijn nek. En een seconde later word de laatste die niemand vasthad ook gevloerd met een pijl. De man die Niall vasthad laat hem geschokt los en schuilt achter een steen. Niall wil naar Jade toelopen maar word door Louis en Zayn naar ons getrokken. Daarna horen we allemaal een hele droge "hoi.", een schreeuwende Drakenstrijder en vervolgens een klap op de grond. Lucy komt achter de steen vandaan waar hij achter probeerde te verstoppen en houd vervolgens de laatste onder schot. Die denkt slim te zijn en gebruikt Jade als schild, waardoor hij een open rug heeft.

"Makkelijk doelwit, zo." Lieke komt achter een andere steen vandaan en schiet de laatste Strijder neer.

🌚

"Dus, hoe herkennen we die Fuji?" Zayn gaat naast Lieke lopen.

"Furi, en het is een pikzwarte draak met groene ogen. Hij heeft een heleboel littekens van eerdere aanvallen. De grotste zit vlak onder zijn oog. Het is de vorm van een bliksemschicht." Nu gaat Louis ook naast Lieke lopen.

"Hoe doden we hem?" Meteen stopt ze, waardoor Niall tegen haar op botst maar ze merkt het niet. Perplex kijkt ze Louis aan.

"Doden? What the fuck Louis, we gaan hem niet doden voor een bloem. No way."

"We moeten wel." Stort ook Niall zich in het gesprek.

"En zo een deel van mijn thuis afnemen? Vergeet het maar. Not gonna happen." Liam gaat nu ook mee doen.

"Liek, hij is gevaarlijk. We moeten wel."

"Ja joh, tuurlijk," snauwt ze terug, "dus het is volkomen normaal om iemand of iets waar je van houd te doden? Hoe zou jij het vinden als ik jou vroeg om Jesy te doden? En jij, Louis? En Niall? Zou je het jezelf ooit vergeven als iemand Jade pijn deed en je er maar bij stond en niks deed?" Tranen vormen zich in haar ogen, maar de jongens merken het niet.

"Lieke, het gaat hier om de veili-"

"Ach man, fuck off met je veiligheid! Zou je het jezelf vergeven als ik nu een pijl op Jade schoot en jij mij niet stopte? Zou je het jezelf vergeven, Niall?!" Ze begint steeds harder te schreeuwen, en de tranen stromen over haar wangen. Niall kijkt met grote ogen naar haar, kijkt dan naar Jade en schud langzaam zijn hoofd.

"Nee, dat zou ik mezelf nooit vergeven." Zegt hij zachtjes.

"En dan moet ik toekijken hoe jullie een deel van mijn thuis doden? Er is niemand waarvan ik meer hou dan van deze draken. Niemand." Haar stem breekt en ze begint te huilen. Meteen rent Nienke op haar af en geeft haar een knuffel. Renske loopt er ook naar toe, geeft Niall een afkeurende blik en klopt Lieke nogal awkward op haar schouder. En Lenora loopt langs Niall, geeft hem 'per ongeluk' een duw, en aait Liekes haar. Na een minuutje laten ze weer los en kijkt Lieke ons weer aan.

"Jullie mogen hem niet doden. Daar zou ik kapot aan gaan." Lucy gaat naast haar staan en legt haar hand op de schouder van het zeventienjarige meisje. Ze glimlacht naar haar, knikt als teken dat het oké is en geeft haar een knuffel. Lieke begint te stralen en na ongeveer vijf minuten is ze alles weer vergeten en verteld honderduit over alle draken, hun namen, schubben, vleugels en weet ik veel wat allemaal.