•••••Blade's POV•••••

"Blade! Ayos ka lang ba? Tulala ka ata? Nandito na tayo.", sabi ni Maura sa akin. Kita ko pa ang pagkunot ng noo niya. Tiningnan lang ako ni Hades. "Don't worry. Nagamot na lahat ng mga sugat niya. For sure magiging maayos na siya."

I blinked many times. Hindi ko nga namalayan na nakatulala na pala ako eh.

Oo nga pala, galing pala kami sa mall para mag-grocery. Nandito rin kami ngayon sa isa pang bahay nila Maura. Medjo malayo rin ito sa Blandon High at medjo malaki rin. Even her own sister doesn't know that this house exists. Besides, Saturday naman ngayon at walang pasok kaya okay lang. At isa pa, may bisita kasi kami ngayon. Ewan ko nga if gising naba siya ngayon.

Pumasok na kami sa bahay and the maids welcomed us. Tinulongan narin nila kaming dalhin ang mga groceries namin.

"Manang," Tinawag ni Maura ang isa sa mga katulong nila na inutosan namin na magbantay sa kanya. "Gising na po ba siya?", she asked.

Yumuko muna si manang bago sinagot ang sagot ni Maura.

"U-Uhmm ma'am, yun po kasi ang problema eh."

We looked at each other habang nakakunot ang noo namin.

"What's the problem?", Hades asked.

"Sir h-hindi po ako makapunta sa kwarto kung nasaan siya k-kasi ang sobrang bigat po ng presensya eh. Pupunta sana ako kanina para maghatid ng pagkain p-pero ang sobrang bigat po talaga ng presensya sa loob ng kwarto. N-Nakakatakot po ang presensya niya." Fear was painted in her face while saying those words.

I don't know why but I just gulped after hearing what manang said. Kinakabahan rin ako.

"Baka po kasi magalit yung kaibigan niyo kapag subukan pa naming puntahan.", sabi naman nung isa pang maid.

Hindi lang kami nakapagsalita. We were all silent. None of us wanted to speak. Wala rin kasi kaming masabi eh. Yun naman talaga ang ugali niya. Besides, we still don't know everything that happened yet. 

Pupuntahan ko na sana ang kwarto niya ng may narinig kaming isang tunog. Nagkatinginan kami at pinakinggan ito ng mabuti.

T-Teka... Galing ito sa mismong kwarto kung saan 'siya' nagpapahinga ah.

"G-Guys..." Hades looked at Maura at sinenyasan itong huwag maingay.

Nakikinig lang kami ng mabuti. Pero habang nakikinig kami ay unti-unti kong na-realize ang tunog.

Isang tunog ng guitar.

Pinakinggan pa namin ito ng mabuti hanggang sa narinig ko na ng mabuti ang tunog.

*Unravel (English Version)*
Tokyo Ghoul Opening 1 by KyOumi

https://www.youtube.com/watch?v=QpgWc5u0PPw

🎶Oh, won't you tell me? Please just tell me🎶

🎶Explain how this should work🎶

🎶Well now who could it be, that lives inside of me?
I'm broken, lying helpless, shattered
Surrounded by the world🎶

T-Teka, ang boses na 'to... Imposible... Nagkatingan kaming apat ulit at tila, hindi kami makapaniwala sa naririnig namin ngayon.

🎶And yet, you're smiling bright
Completely blind to life🎶

🎶My ruptured lungs; they were left this way
For once, I'm out of breath
The truth I seek, never felt so bleak but
I maintain my depth🎶

🎶Freeze🎶

(Pre-Chorus)

🎶I'm breakable;
Unbreakable
I'm shaking yet
Unshakable
Until the day that you find me🎶

(Chorus)

🎶I'll stand here
Existing and feeling wretched existence
Consuming life-force 'til I grow distant
Don't bother searching for somebody like me
A fading no one
I don't want to hurt you, it's not my nature
A monster born from disk to dawn can't be your saviour
Remember the 'me', the way I used to be🎶

I could feel the sadness and loneliness in her voice. She's expressing it through singing.

🎶As who I still should be🎶

🎶The isolation spreads and tears
Those happy /days, pierce into me
The lonely memories cease to care
They spread throughout my history🎶

🎶I'll never move
I'll never lose
I'll never move
I'll never lose
I'll never move
I'll never lose you
Unraveling the world🎶

🎶At once, I start changing
Yet everything's remaining
These lives I felt would join as one
They fade away before they've begun🎶

(Pre-Chorus)

🎶I'm breakable; unbreakable
I'm shaking yet; unshakable
Until these hands "contaminate you🎶

(Chorus)

🎶I'll stand here existing and feeling wretched existence
Consuming life-force 'til I grow distant
Don't bother searching for somebody like me
A fading no one
This lonely space, held into place by someone crazy
Shall melt away like dawn to day as things get hazy
So please think of me, the way I used to be🎶

🎶As who I really should be🎶

🎶So don't forget me
You can't forget me
You won't forget me
Please don't forget me🎶

🎶With changing inside I'm completely paralyzed
Remaining corrupt as I wish for paradise🎶

🎶Remember the 'me', the way I used to be🎶

🎶Oh, won't you tell? Oh, please just tell...
Well now who could it be, that lives inside of me? 🎶

Pagkatapos nang kanta, agad akong umakyat papuntang music room.

A-Ang boses niya... Bakit parang narinig ko na 'yon dati?

When I arrived in front of the music room, I let out a huge sigh first before opening the door.

Hindi ko alam pero nanginginig ang kamay ko habang binubuksan ko ang pinto. Pagkabukas ko ng pinto ay nakita ko siya na nakatitig lang sa guitar na hawak niya.

Lumapit ako sa kanya na tila may sariling kontrol ang aking mga paa. Nanginginig parin ang mga kamay ko at feeling ko ay aatakihin na ako ng di oras ng dahil lang sa kaba na nararamdaman ko.

Umihip muna ang malakas na hangin bago ko pang magawang magsalita.

"R-Raven..."

Lumingon siya sa akin and I gulped nang makita ko ang mga malalamig niyang mata.

Bukod sa boses niyang maganda, familiar rin ang mga magaganda niyang mata.

Hindi ko naman maitatanggi yun eh. Totoo namang maganda.

Nag-eye to eye lang kaming dalawa at walang balak kahit ni isa sa amin ang magsalita. Para rin kasi akong nakakain ng glue eh kasi hindi ko man lang magawang magsalita.

Hindi rin nagtagal ay dumating rin sina Maura at Hades. Napatingin naman kami ni Raven sa kanila.

"Ikaw kumanta nun Raven? Gosh, hindi ko inakala na magaling ka palang kumanta.", sabi ni Maura na halatang manghang-mangha habang si Hades naman ay seryoso lang nakatingin kay Raven. "Ang ganda-ganda ng boses mo.", she added.

Actually I've heard the song before. Unlike kasi sa kanta talaga, hindi masyadong emotional yung pagka-kanta ni Raven. Calm lang siya pero maganda naman pakinggan.

Tumayo na si Raven kaya sinundan ko siya ng tingin. She returned the guitar to its proper place. Hindi ko rin inakala na marunong siyang gumamit ng guitar.

"I'm hungry.", tanging sabi niya at lumabas ng kwarto. She just ignored Maura's compliment na kaagad naman siyang sinundan.

Well what was I expecting anyway? Ganyan naman talaga siya. Both me and Hades just followed them habang pareho kaming may malalim na iniisip.

Urgh! I feel like I'm about to explode anytime now dahil sa kakaisip!

•••••Raven's POV•••••

Days have passed since that happened. Kinuwento lahat sa akin ni Taylor about how they found me. At matapos niyang ikwento lahat ng yun, isa lang talaga ang pumasok sa isip ko. And that's when...

Miyahara saved me.

Hindi ko alam kung bakit niya pa ako niligtas. I mean, magkaaway naman talaga kami. Although hindi ko parin sinabi sa kanila ang totoong nangyari sakin. Kung bakit bigla nalang akong nawala.

Tumingin ako sa taong nagsasalita sa harapan namin ngayon. Kumukulo talaga ang dugo ko kapag nakikita ko siya. Especially of what she did to me.

"Ms. Saldoviana, are you still listening?" I came back to my senses nang tanongin ako ng mentor namin na feeling isang anghel.

At dun ko lang din na-realize na nanginginig na pala ang mga kamay ko sa galit. So I calmed myself and clenched my fists to stop it.

"Yeah.", walang gana kong sagot.

"Hmm ok. If you're really listening, why don't you answer this equation on the---"

"No I won't.", walang gana ko paring sagot. Nagbulongan na naman ang mga kaklase ko.

Kita ko ang pagbago ng ekspresyon ng mentor namin. "What did you say?"

"I said I won't." Tamad ko lang siyang tiningnan. Halata sa mukha niya ang galit.

"You have the right to answer. Oh baka naman hindi mo lang talaga alam ang sagot?", she said, teasing me. "Oh well, palibhasa hindi kasi nakikinig sa kla---"

*thug*

Tsk! This girl has too much pride in herself.

Pagkatapos kong hampasin ang desk ko gamit ang kamay ko ay wala ng kahit isang kaklase ko ang nagbulongan pa. Halos nakakabingi na ang katahimikan sa classroom namin ngayon. Psh. Ang isa pa naman sa pinakaayaw ko sa lahat ay yung mga taong mapilit. 

I stood up at pumunta sa harapan upang sagutin yung equation na isinulat nitong mentor namin sa blackboard. Sa pagkakatanda ko, hindi pa niya ito na discuss sa amin. Algebra?  Even in an assassin school, the mentors still teach mathematics. Math is everywhere, they say. 

Anyway, let's see how far she can get sa pang-aasar sakin.

After answering the equation on the board, kita ko ang pagkakamangha ng mga kaklase ko. Especially sina Taylor and Miyahara. Forget Hades, he's always wearing a poker face. Nakita ko rin na namangha rin ang mentor namin. 

Pero pagkamangha na may halong galit.

I went back to my seat at umupo na. Naramdaman ko na sinundan ako ng tingin ng mga kaklase ko kaya tiningnan ko sila ng masama. Agad naman nilang inalis ang mga tingin nila sa akin. Tumingin ulit ako sa mentor namin, she looked like she was about to explode because of anger. Siguro napahiya niya ang sarili niya.

Serves you right. I already told her I won't answer it pero matigas kasi ang ulo eh.

"Ms. Saldoviana, go to my---", but I cut her off again. I think I know where this is going.

"Office? I won't let you do the same thing to me again. If you wanna fight me, then fight me fairly.", seryosong sabi ko at tumayo para umalis na.

"Saan ka pupunta?" Halata na sa boses niya ang galit so I stopped and looked at her by the shoulders.

I saw her changing her expression. Kung kanina ay galit ang ekspresyon niya, ngayon nakikita ko na sa mukha niya ang takot. Pero parang ako lang ata ang nakakabasa ng ekspresyon niya.

"Isn't it obvious? I'm skipping your worthless class.", seryosong sabi ko at lumabas na.

Nakakabwisit naman 'tong skwelahan na 'to.

**********
Woohoo! Love the part kung saan kumanta si Raven! At dahil hindi ko matiis ang Japanese, I decided to include the Japanese Lyrics and Real Version of Unravel. Tadahh!

🎶oshiete oshiete yo sono shikumi wo boku no naka ni dare ga iru no?
kowareta kowareta yo kono sekai de kimi ga warau nanimo miezu ni🎶  

🎶kowareta boku nante sa iki wo tomete
hodokenai mou hodokenai yo shinjitsu sae freeze
kowaseru kowasenai kurueru kuruenai
anata wo mitsukete yureta🎶

🎶yuganda sekai ni dan dan boku wa sukitootte mienaku natte
mitsukenaide boku no koto wo mitsumenaide
dareka ga egaita sekai no naka de anata wo kizutsuketaku wa nai yo
oboeteite boku no koto wo azayaka na mama🎶

🎶mugen ni hirogaru kodoku ga karamaru mujaki ni waratta kioku ga sasatte
ugokenai ugokenai ugokenai ugokenai ugokenai ugokenai yo
unravelling the world🎶  

🎶kawatte shimatta kaerarenakatta
futatsu ga karamaru futari ga horobiru
kowaseru kowasenai kurueru kuruenai
anata wo kegasenai yo yureta🎶  

🎶yuganda sekai ni dan dan boku wa sukitootte mienaku natte
mitsukenaide boku no koto wo mitsumenaide
dareka ga shikunda kodoku na wana ni mirai ga hodokete shimau mae ni
omoidashite boku no koto wo azayaka na mama🎶  

🎶wasurenaide wasurenaide wasurenaide wasurenaide🎶  

🎶kawatte shimatta koto ni paralyze
kaerarenai koto darake no paradise
oboeteite boku no koto wo🎶

🎶oshiete oshiete boku no naka ni dare ga iru no?🎶  

Waahhh! I actually practiced singing this song! Until now ay pinapractice ko parin ito. Ang ganda kaya. Shout out ako sa mga TG fans jan. Btw, I didn't watch TG: Re. If you wanna know the reason why, trust me, ang babaw ng reason ko. Haha!

Anyway, I hope you enjoy this chapter. Kasi ako nag-eenjoy ako. AhaHa! Aylabyoo!