Reupload. Sorry voor de mensen die dit hoofdstukje al hebben gelezen. Onderaan staat een belangrijke vraaagggg.

Mijn leven was net als een puzzel. Je kon op de doos kijken hoe het plaatje eruit zag. Bij mij was dat plaatje er echter niet. Mijn doos was vlak en grijs. Toch heb ik mensen kunnen vinden die wel wisten hoe de puzzel er ongeveer uit zag. Zo heb ik alle puzzelstukjes alsnog in elkaar kunnen leggen. En het klopte. Alles klopte.

De dagen na mijn aankomst in de vampierenwereld heb ik veel dingen gedaan. Dimitri heeft me al geïntroduceerd met de vampierentaal, het Vlaads, ik heb het hele rijk verkend en ik heb ook nog eens nieuwe vrienden gemaakt: Donna, Aaron en Morgan. Morgan was hooguit de leukste van allevier. Ze was vrolijk, aardig, zorgzaam en superenthausiast bij alles wat ze deed. Zij heeft mij ook deels het rijk laten zien.

'Wie wil er pizza?'

Dimitri kwam op vampierensnelheid de kamer in stormen. Hij had een klein notitieboekje in zijn hand.

'Ik!' Riepen we allemaal tegelijk.

'Als er maar geen knoflook op zit.' Waarschuwde Morgan hem.

'Ze verkopen niet eens knoflook pizza.' Grijnsde Blake.

'Dat weet ik, maar deze of gene-' ze keek Dimitri streng aan. 'Vond het de vorige keer grappig om knoflooksaus op mijn pizza te donderen. Ik was 3 dagen hondsberoerd!'

'Sorry daarvoor, oké?' Verontschuldigde Dimitri zich. 'Maar wat voor pizza wil jij, Ava? Van de rest weet ik het al.'

'Doe maar pepperoni.'

'Komt voor elkaar.'

Hij krabbelde iets op in het notitieboekje en stormde met vampierensnelheid weg. Wij gingen weer door met ons bordspel spelen.

Het heette Triopoly. Het was een variant van Monopoly, maar dan erger. Er waren 2 soorten borden. 1 met straffen en 1 met beloningen. Je kon door op een vakje met een kruis erop te gaan staan naar het andere bord. En dat klinkt allemaal niet zo erg, maar je moet de dingen ook echt uitvoeren. Het was een zelfgemaakte variant van Morgan en Donna. En dan weet je al hoe laat het is.

'Haha, lekker voor je, Aaron. Nu moet je Donna een kus geven.' Proestte Morgan.

Aaron zuchtte en stond met tegenzin op. Hij liep naar Donna toe en gaf haar een kus op haar wang. Donna's lijkbleke huid werd zo rood als een tomaat. Nu begon ik ook te lachen.

Je hebt het naar je zin hoor ik wel? Hoorde ik oma vragen.

Zeker oma. En om eerlijk te zijn vind ik het hier een stuk leuker dan in de Bloodwolfspack. Zei ik glimlachend terug.

Dat begrijp ik, maar je zult toch echt weer een keer terug moeten naar je mate. Hij is overbezorgd. Hoorde ik oma ernstig zeggen.

Mijn glimlach vervaagde als een wolk voor de zon. Had hij er zoveel moeite mee dat ik weg was? Ik moet terug. Maar niet nu. Ik wil hier zo graag blijven. Hier ben ik wat ik hoor te zijn. Een sociaal en gehoord iemand. Een gelukkig iemand.

Kunt u hem zeggen dat alles goed met me gaat? Vroeg ik aarzelend.

Natuurlijk, kindje. Focus jij je nu maar op het spel. Je bent zometeen aan de beurt voor een straf. Hoorde ik oma, zowaar, grijnzend zeggen. Ik fronste.

'Wie had er pizza besteld.' Hoorde ik vanuit de gang.

Dimitri kwam binnen lopen met een enorme stapel aan pizza's. Hij ging bij ons zitten en deelde ze een voor een uit.

'Ava, kan jij ruiken of hier knoflook op zit?' Vroeg Morgan mij.

'Tuurlijk.'

Morgan schoof haar pizza naar mij toe. Ik pakte hem op en rook de geur. Hij rook gewoon naar kaas, tomatensaus, mozzarella en nog wat groentes.

'Nee, geen knoflook.' Stelde ik vast.

'Mooi. Dan kan ik dit keer wel veilig mijn pizza eten.' Grijnsde Morgan.

Ze pakte de pizza weer van mij over en pakte er een stuk uit. Ik had mijn pizzadoos nog niet eens open gemaakt. Ik dacht steeds aan Jack. Ik vond het zielig voor hem dat hij bezorgd was over mij. Daarom besloot ik mijn roze ogen een klein beetje open te doen, zodat hij alsnog voelde wat ik voelde in mijn hart.

'Mag ik ook meedoen?' Vroeg Dimitri terwijl hij een stuk pizza in zijn mond duwde.

'Tuurlijk. Iedereen is welkom  om mee te spelen. De stand van zaken: Donna staat op het beloningen bord, Aaron staat in de gevarenzone op het straf bord en Ava staat op het "kus me" vakje.' Grijnsde Morgan.

'Waar moet ik beginnen?' Vroeg Dimitri.

'Omdat jij het bent mag je op het strafbord beginnen.' Grijnsde Morgan. Dimitri zuchtte.

'Donna, jij bent.' Zei ik.

Zo ging het nog een tijdje door. Ik mocht telkens niet gooien, omdat iemand op het "kus me" vakje moest wachten totdat er nog iemand kwam staan. Ik was er dus zeker van dat iemand mij een kus moest geven. Dat vond ik alleen niet heel eerlijk tegenover Jack. Maar hij was hier toch niet? En een beetje lol trappen met je vrienden kan ook geen kwaad.

'Ja! Dimitri moet naar het "kus me" vakje!' Gilde Morgan lachend.

Opeens aarzelde ik. Ik had natuurlijk een mate waar ik zielensveel van hield. Moest ik dit wel doen? Misschien zou Morgan het niet erg vinden. Anders kon het niet veel kwaad, maar ik wilde het liever niet.

'Morgan, ik heb een mate weet je nog?' Aarzelde ik.

'Dus? Ik begrijp wel dat je het niet eerlijk tegenover hem of haar vind, maar het is maar een spelletje. Doe alsjeblieft gewoon mee.' Smeekte ze.

'Morgan, als ze het echt niet wil moeten we dat allemaal begrijpen.' Zei Donna. 'Ze heeft een mate. En mates voelen het als hun mate een kus krijgt of met iemand anders zoent.'

'We laten haar zelf wel beslissen. Wil je het echt niet?' Vroeg Morgan, met een bijna smekende ondertoon.

Het maakte me niet echt meer iets uit. Ik mocht best een keer vreemd doen en lol trappen met mijn vrienden. Ik vond dat ik daar recht op had.

'Nee, het is oké. Ik vind het best. Het is althans maar een spelletje.' Glimlachte ik. Morgan sprong bijna een gat in de lucht.

Het moment daarna werd ik verrast. Ik wist niet of dat positief of negatief was. Awkard was het zeker.

Dimitri drukte zijn lippen op de mijne.

A/N
Hallo aardbewoners die mijn boek lezen. Ik wilde eigenlijk vragen of jullie het prettig vinden als jullie een speciaal hoofdstukje krijgen met foto's van de personages. Ik zou me voor kunnen stellen dat je het verhaal daardoor wat meer voor je ziet.

Comment even als je het wilt ja of nee.

Bedankt voor het lezen!❤