Deel 21

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Mijn ouders? Kende hij mijn ouders? Nee, dat kon niet. Ze hielden niet eens van mij! Anders hadden ze me niet laten stikken al die jaren. 

Veel tijd had ik niet om erover na te denken. 2 vampieren stormden op mij af en pakten mij vast. Ze kwamen beiden van de grond en namen mij mee. Ik wilde schreeuwen maar mijn mond werd versperd door de hand van een vampier.

'Niet schreeuwen. We bedoelen het goed. Echt waar.' Stelt hij me gerust. 

Ik schatte hem ongeveer net zo oud als ik. Hij had een goed opgebouwd lichaam en zag er verbazingwekkend goed uit.

'Het spijt ons enorm dat we je zo hebben laten schrikken. We hadden een manier nodig om jou in handen te krijgen en de Moon Goddesspack wilde wel helpen. Ze wisten dat we je nodig hadden. En ik weet dat Daniël je mishandelt heeft. Hij was een egoïstische klootzak.' Legde hij uit.

'Mij nodig hebben? Waarvoor?' Vroeg ik fronsend.

'Je bent een bloedwolf. Je hoort zowel bij ons als bij de wolven. Het enige verschil is is dat je bij de wolven een gevaar bent en bij ons bijna een god!' Riep hij uit.

Een god? Overdreef hij nu niet een beetje? Ik zag mezelf ook als een gevaar. Laat staan een god.

'Hoe heet je eigelijk?' Vroeg ik.

'Dimitri, zoon van koning Hades. Aangenaam.'

Het moest niet gekker worden. Ongeveer 2 weken geleden zat ik nog alleen in een huisje in het packgebied van Alpha Daniël, en binnen die 2 weken ontmoet ik alles. Van Béta's naar Alpha's naar zelfs prinsen en koningen. 

'En wanneer mag ik dan weer terug naar mijn pack?' Vroeg ik.

'Wanneer je wilt, maar we willen je gewoon graag laten zien wat wij allemaal hebben in ons gebied. Ik wil je zelfs onze taal wel leren als je wilt. Dan kan je ons roepen wanneer je ons nodig hebt.'

'Natuurlijk. Leuk!'

Na ongeveer een uur vliegen, ja de vampieren wonen ver van de wolven vandaan, kwamen we aan bij het paleis van koning Hades. Gek genoeg voelde de vampierenwereld zelfs wel een beetje vertrouwd. 

Welkom in mijn geboorteplaats. Hoorde ik oma zeggen.

Uw geboorteplaats? Vroeg ik verbaasd.

Mijn vader was een vampier en mijn moeder een wolf. Waarom denk je anders dat ik een bloedwolf ben geworden? Het is erg riskant om een kind te krijgen met een vampier. Daarom ben ik, en jij dus ook, zo zeldzaam. Antwoorde ze.

Aha.

Ze zetten me op de grond en duwden de deur voor mij open. Ze bogen diep voor mij. Ik vond het maar raar allemaal.

Ik liep samen met Dimitri en de andere man aan mijn zijde door een grote hal naar de troonzaal. De deuren werden alweer voor mij open gedaan. Daar, op de troon, zit koning Hades. Hij kijkt me met een grote glimlach aan. Ik had zo de indruk dat de vampieren helemaal niet zo slecht waren als iedereen dacht.

'Welkom in ons mooie rijk. Wij heten de bloedwolf van harte welkom en zullen haar dienen.' Zei Hades. Hij stond op van zijn troon en boog diep. De rest van de mensen in de troonzaal deden hetzelfde. Ik vond het maar vreemd.

'Jullie hoeven niet te buigen hoor. Ik ben net als ieder ander.' Glimlachte ik.

'De nobelheid.' Glimlachte Hades. 'Dimitri, laat haar zien waar ze kan verblijven.'

Dimitri knikte snel. Hij gebaarde dat ik met hem mee moest komen. Ik liep vlug naar hem toe en ging naast hem lopen.

'Jullie zijn helemaal niet zo erg als ik had verwacht.' Glimlachte ik.

'Dat zijn we inderdaad niet. Mensen zijn niet bang voor ons om ons in het individu. Ze zijn bang dat wij met z'n allen de wolvenwereld in handen willen krijgen.' Legde hij uit. 'Maar dat is niet wat we willen. We willen alleen meer verbondenheid met de packs, maar telkens als we proberen om met de packs te praten wijzen ze ons af en vallen ze ons aan. Vervolgens worden wij boos en vallen hen op onze beurt aan. Ze zien ons als een gevaar. En jou dus ook.'

Ik keek hem verbaasd aan. Dat had ik niet gedacht, maar ergens was het wel logisch. Ik was vroeger ook bang geweest dat de vampieren onze wereld over zouden nemen en ons allemaal te grazen te nemen. Dat had ik blijkbaar verkeerd ingeschat.

'Dat is ook de reden dat je hier als een god wordt gezien. Jij bent de verbinding tussen de wolven en de vampieren. Wij zijn eigenlijk de enigen die je echt begrijpen.' Vertelde hij verder.

Ik was helemaal sprakeloos. Het was waar wat hij zei. Ik had zelf alleen nooit bedacht dat dat ook de echte reden was dat iedereen de bloedwolf verachtte.

Ik was terecht gekomen in de kern van de waarheid. Laagje voor laagje heb mijn weg naar de waarheid gegraven. Alles viel op z'n plek. Mijn mate, mijn afkomst en mijn roeping.

Ik ben een bloedwolf, omdat mijn beide overgrootouders een vampier en een weerwolf waren. Zij hebben mijn bloedwolf oma op de wereld gezet. Ik ben hier om de vampierenwereld en de wolvenwereld met elkaar te verbinden. Om eeuwenlange angst voor elkaar recht te zetten. Ik heb een sterke Alpha als mate gekregen om de verbinding met beide werelden te maken. Ik ben op de wereld gekomen om een wonder te verrichten.

'Bedankt Dimitri.' Mompelde ik zacht.

'Bedankt waarvoor?' Vroeg hij verward.

'Dankzij jou weet ik nu wat ik op deze wereld doe en moet doen. Waarvoor ik hier ben gekomen.'

'Waarvoor ben je hier dan?'

'Om eeuwenlange scheiding tussen 2 werelden recht te zetten. Het welzijn van vampier en wolf te herstellen. Om uit te vinden wie ik werkelijk ben.'

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro