Hij zuchtte diep. "Het had toch niet gekund, de volgende brief moet ik morgenochtend op de bus doen naar Engeland."

Ze aaide even over zijn hoofd.

Een zacht moedergebaar waar hij veel troost uit putte.

"Ik bedoel vandaag én morgen niet lieverd."

Wat?

Ze stond toch achter hem?

Hij moest het doen, en snel. Alle brieven.

Ze zag zijn geschokte blik.

"Wanneer kreeg je de brieven, en hoeveel waren het er?"