Eenmaal thuis wachtte zijn moeder hem op met een glas ijskoude cola.
Het verkoeld hem, maar wachten kon hij niet.
Niet langer.
Zijn moeder gaf hem de brief.
De allerlaatste.
Hij mompelde een zacht dankjewel en vloog naar boven.
Na deze brief zou het klaar zijn.
Dan was ze echt weg.
Hij opende de witte envelop.
Lieve Merida, begon de brief.