De shuttle is zo ontworpen dat men weinig merkt van de g-krachten, of in ieder geval dit zo weinig mogelijk kunnen meekrijgen. Sinds de schotelvormige shuttles er zijn die zelf kunnen opstijgen op hun eigen planeet, maar ook ergens anders, zijn er geen specifieke raketten meer nodig om te zorgen dat de shuttle met een rotkracht en snelheid de lucht in schiet. En voor hun eigen veiligheid gebeurt dit in stilte, zonder toeschouwers die informatie door kunnen spelen aan de overheid.

Uren verstrijken als de shuttle is opgestegen. Hoewel er nog genoeg kracht uitgeoefend wordt op de inzittenden van de shuttle, zijn ze in het universum belandt met als gevolg dat ze het gevoel hebben te zweven. Het enige wat dat tegenhoudt zijn de gordels waarin men vastgegespt zit. De ruimtereizigers zijn stil, en men weet even niet wat te doen. Kunnen ze nu alleen nog maar ontspannen, moeten ze dingen hier gaan regelen dat de shuttle blijft zweven? De piloten hebben alles onder controle, want de shuttle maakt geen gekke bewegingen. Er hoeft niets gedaan te worden om de shuttle door de piloten te laten sturen.

Sterren gaan heel snel langs de shuttle, de aarde komt steeds meer in het geheel in beeld. Hoewel men geniet van het uitzicht wetende dat niet veel mensen in staat zullen zijn om dit mooie uitzicht te hebben op de planeet. Het is van belang dat iedereen heel goed de coördinatoren bijhoudt met waar ze zijn en waar ze naar toe moeten, alsook waar ze vandaan komen.

Het blijft verder stil in de shuttle. Iedereen is druk bezig met de coördinatoren goed in de gaten te houden als ook de g-krachten die ze zouden moeten voelen. Het enige wanneer men iets aangeeft, is wanneer er contact is tussen hen en het contactcentrum wie hen op de hoogte houdt van alle informatie die zij beschikbaar hebben. Dorothy merkt iets op aan de g-krachten nu de maan steeds dichterbij komt. Maar misschien is het iets wat zij zich verbeeldt. Om bij Venus te komen moeten ze langs de maan, maar deze heeft een hoeveelheid aan aantrekkingskracht dat zorgt voor extra g-krachten.

"Zet jullie schrap, dit gaat enorm veel druk op ons geven. Zet je zoveel mogelijk doorheen om de shuttle onder controle te houden," zijn Gabriëlles woorden tegen de piloten voor ze zich naar de anderen omdraait. "Wij moeten ervoor zorgen dat we onze posities blijven volgen, ook al wordt het lastig. We hebben getraind hiervoor, dus het moet lukken." De anderen knikken en dan richt ze zich tot het contactcentrum. "Shuttle hier aan contactcenter. We naderen de maan en het contact zal tijdelijk verbroken worden door de aantrekkingskracht van de maan die g-krachten veroorzaakt. Zodra het weer kan maken we weer contact," vervolgt ze.

Dorothy probeert de aandacht te trekken. "Als ik naar de g-krachten kijk, lijkt deze heel sterk. Zijn dit normale waarden tegenwoordig of is dit een hogere afwijking?" De vraag is gesteld aan het contactcentrum. Gabriëlle en de anderen trekken hun wenkbrauwen omhoog. Dit was hun nog niet opgevallen.

"Begrepen Gabriëlle en veel succes! We zullen alles via de satellieten in de gaten houden." Even is het stil, waarna het antwoord op Dorothy volgt. "Je hebt dat goed opgemerkt Dorothy. De waarden zijn inderdaad veel hoger dan normaal. Houdt er dus rekening mee dag de aantrekkingskracht nu nog groter is en daarmee ook de g-krachten. De onderzoekers proberen erachter te komen wat dit veroorzaakt heeft."

De reizigers kijken elkaar met grote ogen en open mond aan. Op hun plek gaan ze zich onrustig verzitten. Als de aantrekkingskracht groter is dan normaal, dan betekent dat de g-krachten dat ook zijn. De vraag is of ze daar doorheen komen zonder problemen, want als ze echt veel hoger liggen dan normaal, kunnen de g-krachten die te veel zijn dodelijk zijn. Dorothy heeft zo haar twijfels of het wel verantwoord is om deze route langs de maan te nemen als deze voor nog grotere g-krachten zal zorgen.

"Moeten we dan wel verder gaan met deze route? Nu de g-krachten hoger lijken te zijn dan normaal, kunnen ze ook veel dodelijker zijn. Het is handiger als de onderzoekers eerst de oorzaak vinden voordat we een poging doen om langs de maan te gaan. Het zou in mijn ogen beter zijn als we een andere route nemen voor de veiligheid van ons allen," stelt Dorothy voor. De anderen kijken met opgetrokken wenkbrauwen haar aan.

"Hmm, je zou zomaar eens gelijk kunnen hebben Dorothy. Maar moeten we dan niet eerst nagaan we hoe anders bij Venus komen? We zullen hoe dan ook langer onderweg zijn. Het is de vraag of we dan genoeg voedsel bij ons hebben als we lang op de planeet blijven. We zullen hoe dan ook langs de maan moeten. Het gaat veel te lang duren voor we een andere route hebben en dit is nu gewoon het snelst."

"Je kunt niet zomaar erop gokken om gewoon dezelfde geplande weg te gaan en dat we het gewoon overleven, Khazani! Dit is al een gevaarlijke missie, laat staan met dit soort situaties!" roept Dorothy naar haar Italiaanse collega. Haar gezicht loopt rood aan van de woede die Khazani bij haar oproept. Als het aan hem ligt gaan ze langs de maan met torenhoge en dodelijke g-krachten. Volgens haar meter is de g-kracht een stuk hoger dan het maximale wat een getraind mens aan kan. "De g-krachten zijn volgens de meters hoger dan wij aankunnen. Als je deze route doorzet, jaag je ons allemaal de dood in. Er is geen kans dat we dit overleven," vervolgt ze met kalmere stem.

Het is even stil. Dalmace raakt meteen in paniek en begint sneller te ademen. Lucinde probeert haar juist weer te kalmeren. Khazani haalt alleen maar zijn schouders op alsof het hem niet interesseert en de rest lijkt geen reactie te tonen, behalve dat hun gezicht lijkbleek wegtrekken.

"Dorothy heeft gelijk. Als verantwoordelijke kan ik onze levens niet op het spel zetten door het risico te nemen. Laten we afstand nemen van de maan en proberen met afstand langs de maan te gaan. Als de onderzoekers weten hoe het kan dat de g-krachten en de aantrekkingskracht van de maan is toegenomen, kunnen we er mogelijk pas op trainen. We breken de reis niet af en we gaan ook geen onnodige risico's nemen. We nemen een andere route, ongeacht of het een omweg is of niet," reageert Dorothy naar de groep waarna ze direct contact opneemt met de piloten. "Piloten, stuur de shuttle een andere kant op! We trekken ons nu terug van de maan en jullie zullen een andere route moeten nemen voor ieders veiligheid."

De piloten doen wat hen gevraagd wordt., terwijl de contactcenter op de hoogte wordt gebracht wat ze doen en dat ze een omweg zullen nemen om niet blootgesteld te worden aan de dodelijke g-krachten die de maan zal veroorzaken. "Reizigers aan contactcenter. Nu we de maan willen mijden, wat is de snelste route om bij Venus te komen?" vraagt Dorothy via de portofoon. Het is eigenlijk de taak van Gabriëlle, maar de contactcenter heeft nu eenmaal een betere kijk op de kaart door het grote scherm en daarmee kunnen ze meer mogelijkheden zien.

"We zijn de kaart aan het bekijken. Het is mogelijk om de maan te vermijden, maar de kortste route is terug te keren langs onze planeet en via de andere kant van de Aarde naar Venus te gaan."

"Veilig genoeg lijkt me," antwoordt één van de twee piloten. "We gaan die weg. Ik ben niet van plan om mij en anderen in gevaar te brengen wanneer we het kunnen vermijden. Veiligheid staat boven alles. Ik stond al op het punt om een stuk verder van de maan weg te vliegen en zo een omweg te maken, maar als de andere kant op langs de Aarde een betere weg is, waarom ook niet." De piloot stuurt bij.

"Je bent aardig op dreef om anderen te beschermen en zonder dat het de bedoeling is de leiding over te nemen, Quentin. Ik had je als piloot aangenomen om de shuttle te besturen, ook al heb je een leidinggevend karakter en zonder overleg de juiste beslissingen neemt. Misschien moet ik je toch aannemen als ruimtereiziger." De stem van Jaroslav klinkt door de portofoon heen.

De shuttle draait honderdtachtig graden na het gebruik van veel stuurkracht door Quentin en haar collega naast haar. Doordat de shuttle op volle snelheid vliegt, komt er een bruut aantal g-krachten vrij die de aanwezigen in hun stoelen drukt. Voor nu zullen de twee piloten zelf ook de shuttle onder controle moeten houden.

"Met een beetje geluk vliegen we over de noordkant van onze planeet waar heel weinig tot geen mensen wonen omdat het daar te koud is. Zo zal de shuttle niet gezien worden door bewoners en de bevolking. En, we kunnen op deze manier bekijken hoe de Noordpool eraan toe is zover dat mogelijk is."

"Wat wil je daarmee bereiken. Het heeft geen nut om dat te checken. De dieren die daar eeuwen geleden nog leefden zijn allemaal uitgestorven door de opwarming van de Aarde en het verdwijnen van natuurgebieden door de mensheid," sneert Khazani naar de Oostenrijkse.

"De Noordpool is een plek waar geen mensen horen te leven. Als dat wel zo is, dan is het grote probleem dat de mensheid te ver is gegaan en zal de Aarde nog verder naar de verdommenis gaan. Iedere planeet moet een plek hebben waar niets bewoond is vanwege extreme koude of hitte. Ik wil dat als voorbeeld nemen voor de andere planeten hoe het niet moet, maar ook ter vergelijking," Gabriëlle geeft netjes antwoord, maar haar gezicht betrekt als ze beseft tegen wie ze praatte. "En Khazani, stop met zo'n grote mond te hebben voor je dadelijk collega's tegen je krijgt en ik een melding ga doen bij Jaroslav hoe je werkelijk bent. Als je zo door blijft gaan, zal het mij niks verbazen als Jaroslav en de directeur besluiten dat je op staande voet ontslagen wordt," sneert ze terug naar de Italiaan die zich meteen stilhoudt.

"Even wat anders," begint de andere piloot. "Ik zag net een paar ufo's voorbijrazen. Ik geloof dat we niet de enige zijn die zich in het universum rond kunnen bewegen." De anderen veren op en proberen er nog iets van te zien, maar de twee ufo's zijn allang uit het zicht.

"Laten we ons focussen op de reis naar Venus en Venus zelf. Wanneer we terug zijn op Aarde kunnen we het erover hebben met de groep en Jaroslav, om eventueel de ufo's te zoeken en te laten volgen. Misschien hebben de wezens daarin een eigen planeet, maar op zijn vroegst komen we daar heel laat achter," geeft Gabriëlle aan in de hoop dat de focus weer teruggaat naar de reis. Maar Dorothy laat het niet rusten.

"Shuttle aan contactcenter. Er zijn zojuist een paar ufo's langs ons gevlogen. Het ging te snel om te zien hoe ze er precies uitzagen en of wezens zichtbaar waren, maar misschien moeten jullie dat goed in de gaten houden." Dorothy laat een stilte vallen, maar het contactcenter net zo goed tot er eindelijk een reactie komt.

"Bedankt voor het doorgeven. We zullen dit in de gaten houden en overleggen wat we hiermee het beste kunnen doen." Dan wordt het contact verbroken en de reis naar Venus gaat verder, waarbij niemand weet wat ze nog zouden kunnen verwachten.