Het nieuwe schooljaar is weer begonnen en daarmee begint het derde leerjaar voor Connor, Harry, Ron, Hermelien en Theodoor. Een jaar waarin het vijftal op zoek gaat naar een manier om Voldemort te kunnen verslaan. Een zoektocht, waarbij ze moeten weten hoe ze nog meer gruzielementen kunnen vernietigen, maar ook welke dingen nu de gruzielementen zijn en waar ze verstopt zouden liggen.

"Ik heb mijn vader nog gesproken. Hij zegt dat bij de meest loyale en betrouwbaarste dooddoener een gruzielement ligt in de kluis onder Goudgrijp."

"Heeft hij ook gezegd wie de loyaalste zijn?" vraagt Connor.

"Nee, Voldemort zorgt er persoonlijk met maskers voor dat de dooddoeners van elkaar niet weten wie de ander is om verraad te voorkomen. Toch zijn er van enkelen juist bekend dat ze dooddoeners zijn. Tijdens de oorlog nemen de dooddoeners het niet zo nauw met de voorzorgsmaatregelen en Voldemort ook niet, waardoor men weet wie de dooddoeners zijn. Al jaren is bekend dat de vier trouwste dooddoeners Lucius Malfidus, Bellatrix van Detta, Barto Krenk junior en Severus Sneep is. Van Sneep wordt gezegd dat hij eigenlijk als dubbelspion werkt, om zo de goede kant van informatie te voorzien, maar ook Voldemort betrouwbare informatie kan geven."

"Dus mijn vader doet zich voor als dooddoener, maar in werkelijkheid spioneert hij voor ons bij hem, maar om te voorkomen dat het opvalt, geeft hij informatie over ons door aan hen? Hoe kan dat zorgen voor winst aan onze kant?" vraagt Connor. Wil hij nu wel nog bij zijn vader zijn? Hoe kan hij zijn vader vertrouwen als hij een spion is voor beide kanten?

"Ik weet het niet, maar er gaan geruchten onder de dooddoeners dat je vader hen daadwerkelijk verraadt. Als je het mij vraagt zal je vader op de lange termijn moeten onderduiken voor hij vermoord wordt."

Connor kreunt, niet alleen hijzelf maar ook zijn vader loopt gevaar. Hij hoopt dan maar ook dat zijn vader dit beseft, en dat betekent alleen maar meer dat hij zo snel mogelijk alle gruzielementen moet zien te vinden. Hij wordt echter uit zijn gedachte gehaald door Theodoor.

"Volgens mijn vader ligt de beker van Huffelpuff overigens niet in haar kluis, maar in de onze. Ik moet dus een manier zien te vinden om in de kluis te komen dit jaar, of in ieder geval wanneer ik alleen ben."

Connors gezicht klaart op. Als zijn vriend bij de beker van Huffelpuff kan komen, zou dat betekenen dat hij die eruit kan halen. Misschien is de volgende vakantie genoeg. Theodoor hoeft alleen zijn vader en moeder af te schudden, de bank ingaan en zich naar de kluis laten brengen. Maar het is noodzakelijk dat dit zo snel mogelijk gebeurt.

Het is weekend en Connor vindt zijn vriend uit Zwadderich niet. De nieuwe docent Verweer Tegen de Zwarte Kunsten is professor Lupos en er lijkt niets ernstigs te zijn. Het valt Connor vaker op dat deze docent heel vaak ziek is, toevallig met volle maan. Zou hij een weerwolf zijn? Hij heeft het erover met Hermelien wie het ook begint te vermoeden. Vooral wanneer ze les krijgen van Sneep over weerwolven, hebben beiden het door. Ron krijgt een brief van Sirius dat de rat die hij als huisdier is, geen echte rat is maar een faunaat. Ron wil het niet geloven en professor Lupos heeft eveneens bericht gekregen van Sirius Zwarts. Sirius Zwarts komt dan ook naar Zweinstein, wie Lupos helpt met het krijgen van Schurfie. Ze hebben echter ook nog hulp gekregen van Knikkebeen, de kat van Hermelien.

Ron, wie toekijkt hoe ineens zijn rat in een man verandert met een ratachtig gezicht, deinst achteruit. Dit gebeurt niet in het geheim, maar in de Grote Zaal en ook Percy wie eerder de rat als huisdier had, zet grote ogen op. Hij heeft zelf jarenlang de rat als zijn huisdier gehad. De andere leerlingen, maar ook de leraren zijn stil. De enige die het had kunnen weten buiten Sirius en Lupos na, is Severus Sneep, wie geregeld Peter Pippeling heeft zien veranderen in een rat. Of terug zien veranderen.

"Hij is een aanhanger van Voldemort, stuur hem naar Azkaban professor Perkamentus!" geeft Sirius aan. "Een faunaat hoort niet te doen alsof het een huisdier is, en hij heeft het dooddoenersteken op zijn arm. Hij is misschien niet de meest loyale volger van Hem, maar alle dooddoeners horen in Azkaban te zitten, waar ze horen te sterven door de kus van de dementor. En dat geldt ook voor deze man hier, Peter Pippeling." Sirius weet op een onoplettend moment van Peter de mouw van zijn linkerarm op te stropen waar het dooddoenersteken zit. Leerlingen en leraren happen naar adem.

Perkamentus tovert een touw om Pippeling heen. "Ik ga je opsluiten tot de schouwers hier zijn. Je zal niet kunnen ontsnappen, Pippeling."

"Ik werd gedwongen. Ik kon geen kant op. Ik zweer dat ik nooit iemand kwaad heb gedaan."

"Enige reden is dat je een waardeloos stuk stront bent die niet kan toveren. Je liep achter ons aan op school omdat wij de meeste macht hadden, maar toen Voldemort aan de macht kwam rende je zijn kant op. Ik heb je altijd in de gaten gehouden, Pippeling. Ik heb onze beste vriend James ook gewaarschuwd en hij kan hier ieder moment zijn.

De deuren gaan open en dan komt Theodoor binnen. Hij blijft verbaasd met knipperende ogen staan als hij ziet wie er in de touwen staat. "Ah, Peter Pippeling, de waardeloze dooddoener die volgens mijn vader onlangs is gevlucht omdat nieuwe dooddoeners hem moesten martelen. Er staat een prijs op je hoofd bij de dooddoeners om je te martelen en te moorden. Voldemort zal niet blij zijn zodra hij terug is."

"Ik heb nooit dooddoener willen zijn, ik werd altijd gedwongen. Jongen, je hebt me wel vaker gezien toen je vader je meenam."

"Het zag daar niet naar uit dat jij daar onvrijwillig was. Je hebt vaker je vrienden proberen te verraden, maar dat kon niet. Denk je dat ik daar wil zijn als kind zijn, omdat mijn vader graag ziet dat ik een dooddoener word? Aan mij was zichtbaar dat ik daar niet wilde zijn, en als kind zijnde is dat nog begrijpelijk, maar een volwassenen? Die had niks mogen laten blijken. Jij deed alles wat ze deden zonder tegenstribbelen." Theodoor zet een paar stappen naar voren. "Goed dan, als je denkt dapper te zijn en geen keus te hebben, geef ik je nu een keus." Hij pakt de beker van Huffelpuff welke hij gehaald heeft uit zijn familiekluis uit Goudgrijp. "Dit ding moet vernietigd worden. Als jij dapper bent zoals je zelf beweerd en tegen Voldemort bent, vernietig je het." Theodoor gebaart naar Connor dat hij Peter de tand van de basilisk moet geven. Op dat moment komt ook James Potter binnen.

"Wel wel wel, kijk eens wie we daar hebben. De grootste lafaard van de gehele toverwereld die denkt dat Voldemort hem zal beschermen. Ik hoorde net dat je een onderdeel moet vernietigen. Ga je gang, eens kijken of je dat kan."

"Waarom moet ik die beker vernietigen? Wat is daar bijzonder aan?" Peter zet grote ogen op en probeert achteruit de schuifelen. Zou hij door hebben dat het om een gruzielement gaat?

"Het is gewoon een ordinaire beker. Er gebeurt niets als je het vernietigt. Maar, eens zien of je dat doet of je je ineens gaat verzetten. Je vernietigt namelijk de beker met deze tand." Connor komt van zijn plek en houdt Peter de tand van de Basilisk voor. Connor voelt aan de beker in Theodoors hand dat deze ineens begint te verzetten. Connor houdt voor de zekerheid zijn toverstok in de aanslag en richt op peter. Maar Peter richt de tand niet op de beker, maar op Connor en valt hem aan. Connor is echter sneller en ontwapend de ratachtige man.

"Je kan het niet eens opnemen tegen een derdejaarsleerling, Peter. Je moet je ronduit schamen dat je zo'n waardeloze tovenaar bent," grinnikt James. Precies op dat moment wordt Peter geraakt door een duistere spreuk.

"Als je het nog eens waagt mijn zoon te vermoorden," begint Severus Sneep ijzig kalm, maar witheet van woede, "zal je het zelf niet overleven. Je ouders zullen te horen krijgen dat je een enorm grote crimineel bent die een onschuldig, weerloos kind wilde vermoorden. Ze zullen je haten, net zoals de rest van de toverwereld je haat." Hij staat vlak voor de ratachtige man, zijn toverstok tegen de keel. Dan knikt hij naar James toe, wie meteen in actie komt en Peter arresteert. Direct duwt Connor de tand in de beker van Huffelpuff welke door Theodoor op de grond is gelegd. De duistere magie komt vrij, maar verdwijnt direct tot grote schok van iedereen.

"Dat zal vast en zeker de reden zijn waarom je zelfs dat niet kon, hè Pippeling? Je wist dat de beker een gruzielement was van Voldemort. Daarom wilde je het niet vernietigen, maar mij vermoorden." Connor vuurt een striemspreuk op Pippeling af die het gilt van angst.

"Connor, stop!" roept Severus die zijn zoon moet stoppen. Hij beschermt Pippeling niet, net zomin als de anderen dat doen. Hij pakt zijn zoon bij de arm en spreekt hem aan. "Hij gaat al zwaar genoeg gestraft worden, dat hoef jij niet nog eens te doen. Ga zitten en vanavond kom je naar mijn kantoor." Dan loopt Sneep weg en gaat weer achter de oppertafel zitten, Lupos volgt zijn voorbeeld. James neemt Pippeling gearresteerd mee en ook Sirius verlaat het kasteel. Theodoor en Connor ruimen de tand en beker op en gaan dan aan hun afdelingstafel zitten.

"Hoeveel gruzielementen zijn er nu vernietigd? Denk je dat Voldemort nog terug kan komen?" vraagt Harry aan zijn neefje Connor. Deze haalt zijn schouders op. "Zijn dagboek, het medaillon en nu ook de beker. Dat zijn er al drie. Ik heb geen idee hoeveel hij nog heeft gemaakt, maar hij zal hoe dan ook terugkeren. Ik denk dat het uiteindelijk wel moet, want hij moet het gruzielement dat in mij zit zelf vernietigen. Alleen dan maak ik kans om het te overleven."

"Hij is zelf geraakt door de vloek des doods, en hoewel we nu wel denken te weten waarom hij niet echt is gestorven, zal hij toch echt niet zo heel gemakkelijk terug kunnen keren. De meest trouwe dooddoeners zitten in Azkaban. Degene die zich voor wisten te doen alsof ze gedwongen werden zijn ook ofwel opgepakt, ofwel zouden echt niet naar hem gaan zoeken, zeker niet nu bekend is wat er met Krinkel is gebeurd twee jaar terug," reageert Ron nadenkend. "Pippeling is nu ook opgepakt en hij is een lafaard, zal dus echt geen risico's nemen als hij op vrije voeten zou zijn gebleven. Ik denk echt niet dat hij terug kán komen."

"Hij zal zeker wel een manier weten te verzinnen om terug te keren. Er zijn nu eenmaal van die naïeve mensen op deze planeet die denken dat hen niks kan gebeuren. Je weet niet wat hij nu gaat doen," reageert Harry op zijn beste vriend. Dan landt een uil bij Connor met een brief. Zodra Connor die gepakt heeft, vliegt de uil weg.

"Beste Connor,

Kom naar mijn kantoor, ik heb iets te bespreken met je.

Groet, professor Perkamentus

p.s. Ik houd van citroenreepjes."

Connor fronst zijn wenkbrauwen. Wat betekent dit? Moet hij snoep meenemen? Of is dit gewoon het wachtwoord voor zijn kantoor? Of zou hij beiden verwachten? Hij besluit geen tijd te verliezen en meteen naar het kantoor te gaan. Hij had Perkamentus niet in de Grote Zaal zien zitten, dus die zal hem nu zeker wel verwachten. Nog voor iemand hem kan tegenhouden, rent hij al de zaal uit om naar het schoolhoofd te gaan.

Binnen de kortste keren is hij bij het kantoor van het schoolhoofd, althans dat denkt hij. Volgens de boeken is het standbeeld van de griffioen de ingang van het kantoor van het schoolhoofd. Hij fronst zijn wenkbrauwen, want hij weet niet zeker of hij wel goed zit. "Eh... citroenreepjes?!" Het standbeeld springt opzij en dan begint ook de trap zich te bewegen. Waar eerst niets was, verschijnen er meer en meer stenen die naar boven gaan. Connor stapt snel op een trede om niet de gehele tijd te hoeven lopen. Nog net ziet hij hoe het standbeeld terug op zijn plaats verschuift voordat hij de opening niet meer kan zien. Dan is hij bovenaan en houdt de trap stil. Connor loopt naar voren, klopt op de deur en opent deze dan. Perkamentus zit daadwerkelijk achter zijn bureau.

"Professor, ik heb uw brief ontvangen, maar waarvoor moet ik hier komen? Gaat het om de gruzielementen?"

Het oude schoolhoofd knikt. "Ik heb er zelf ook één gevonden. Ik ben niet zeker hoeveel het er zijn, maar ik geloof zeven stuks die we in totaal moeten zien te vernietigen. Ik heb een oude ring gevonden en deze is vervloekt met duistere magie. Daarom denk ik dat dit ook een gruzielement is. Het is de familiering van de familie Mergel, een familie waar Voldemort van afstamt. Zijn moeder was namelijk een heks en de laatste van die familie."

"En u verwacht dat ik het nu vernietig?" vraagt Connor die zijn wenkbrauwen optrekt. "Waarom doet u het zelf niet?"

"Omdat jij degene bent die dat moet doen. Op één of andere manier kan niemand anders het vernietigen. Ik denk namelijk een spreuk te weten die dat kan en als de juiste persoon het uitvoert, zou het moeten lukken."

"En als u de tand van de basilisk gebruikt?" Connor legt de tand op het bureau. Maar als Perkamentus het probeert, lijkt er een bescherming omheen te zitten. Bij het zien hoe de ring zich verdedigt tegen de tand, richt Connor zich op. "Wat is de spreuk die me kan helpen om gruzielementen te vernietigen? Ooit zal het voorkomen dat ik de tand eens niet bij me heb, maar wel een gruzielement vind die ik moet vernietigen. En het lijkt me iets veiliger, want aan deze tand kan ik me behoorlijk verwonden."

Perkamentus glimlacht. Hij laat de spreuk zien, nergens op gericht. Connor oefent de spreuk en dan bedenkt hij zich iets. "Als ik de enige ben die gruzielementen kan vernietigen, zou het niet per se nodig zijn om Voldemort te laten terugkeren zodat hij de vloek des doods op me kan richten. Denk je dat het lukt als ik de spreuk op mezelf uitvoer dat het dan toch mogelijk is?"

Perkamentus trekt een wenkbrauw op. Hij weet het niet en eigenlijk wil hij het ook niet uitproberen. Dan beseft Connor zelf iets. "Stel dat we alle gruzielemten vinden en weten te vernietigen, ook degene die in mij zit en ik zou het overleven, denk je dat Voldemort dan terug kan keren? Of is dat totaal niet mogelijk en is hij definitief dood?"

"Dat is een hele goede vraag, Connor. Ik zou zeggen van wel gezien geen enkel stukje ziel van hem nog leeft. Ik stel voor dat je de gruzielement voor nu laat voor wat het is die in jou zit, en je gaat focussen op het vinden en vernietigen van de gruzielementen. Zolang je er zelf één bent, ben je in staat de anderen te voelen."

"Mits ik natuurlijk dichtbij ben. En als Voldemort weer terug is en aan zijn gruzielementen denkt en deze wil checken, kan ik daar gebruik van maken om te weten te komen wat de gruzielementen zijn," reageert Connor op het schoolhoofd. "Liever heb ik dat we het zeker weten. Zijn er dingen waar Voldemort gehecht aan is of was, die erg belangrijk voor hem zijn? Ik wacht liever niet tot hij terug is met een eigen lichaam."

Perkamentus denkt na. "Zijn dagboek is inmiddels vernietigt. De Mergelring waar hij van afstamt is ook vernietigt. Het medaillon, ook van Zwadderich is vernietigd. De beker van Huffelpuff nog, is ook vernietigd. De ziel die in hem hoort te zitten, zit in jou. Als ik het goed heb, zal je nog de tiara van Ravenklauw moeten zoeken. Ik weet niet waar het is, maar die zal de volgende zijn. Dan zitten we op zes. Ik vraag me alleen af wat dan de zevende gruzielement kan zijn," somt Perkamentus op. Bij de laatste fronst hij zijn wenkbrauwen.

"Is er iets waarvan de buitenwereld niet weet, maar de dooddoeners wel of iemand of iets nog meer dichtbij Voldemort stond?" vraagt Connor. "Vindt u het goed als ik Theodoor eens vraag? Mijn beste vriend uit Zwadderich is tegen Hem, en wil dus zeker een helpende hand bieden. Dat heeft hij al bewezen door de beker van Huffelpuff uit de kluis van zijn familie te halen. Zijn vader vertelt hem alles over Voldemort, dus het zou zomaar kunnen dat hij iets te weten kan komen wat normaliter niet beschikbaar is voor de buitenwereld."

"Je zou dat kunnen doen, Connor. Maar ik wil je vragen uiterst voorzichtig te zijn met dit soort vragen. Zijn vader kan namelijk heel goed in iemands hoofd kijken, en ik heb geen idee of Theodoor dit kan weren en weet of hij zich hiertegen kan verdedigen. Dit kan ervoor zorgen dat de intentie van al die vragen verraden wordt."