Hoofdstuk 4

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Ruby en ik zitten rustig op de rand van de stijger. Onze zelfgemaakte vishengels hangen in het water en wachten op een vis.
"Is dit niet heerlijk, het is zo rustig en stil ik zou hier wel eeuwen kunnen blijven."
"Maar dat kunnen we niet we moeten terug naar huis!" Zegt Ruby streng."En liefs voor dat we verhongeren of worden opgegeten door wilde dieren!"
Er heerst een lange stilte tot dat
"Emmy! Emmy! Kijk daar." Ze wijst naar het water, er zwemt een grote rode zalm."Hij komt op ons aas af!"
"En zo te zien heeft hij honger!" Voeg ik eraan toe want de vis begint sneller en sneller te zwemmen. "Hij zwemt nu rond ons aas."Zeg ik stil. "Hou je klaar!"
Opeens schiet Ruby haar drijvend takje onderwater!
"Ik heb hem !Ik heb hem!"
"Snel trek hem uit het water!" Snel geeft Ruby een harde snok en vliegt de vis door de lucht.
"Pak hem!pak hem!" De vis valt naar beneden en we staan snel op!
"Waar is hij nu?"
"Help!" Zegt Ruby lachend"Hij zit in mijn bloes!"
Ik lach met haar me en probeer de veel spartelende vis uit haar bloes te halen.
Na veel onhandig te duwen en trekken hebben we de vis eindelijk uit haar bloes.
Snel pak ik een stok en sla 2 keer op de vis zijn kop. Ik doe dit liever niet want ik ben een grote dieren vriend. Maar als het niet anders kan dan zit er niets anders op.
"Arm ding."zegt Ruby die achter mij staat.
We gaan terug zitten en kijken naar het water. Ruby heeft haar vis op haar schoot en voelt erover met haar vinger.
"Heb je nog nooit een vis aangeraakt?" Vraag ik verbaast.
"Jawel maar noch nooit zo een mooie."
We kijken naar de vis met een rood lichaam en een donker groene kop en vinnen.
"Meestal zwemmen ze stroom opwaarts met een hele boel andere vissen. Deze is vast afgedwaald."
"Denk je dat deze vis genoeg in voor ons vier?" Vraagt Ruby.
"Ik denk het niet, maar we moeten wel terug naar de hut gaan want het begint al donker te worden"
"Laten we hopen dat Maya en Nora ook iets hebben gevonden."
Rustig staan we op en kijken naar de oranje gloed in het water. Ik draai me om en loop zonder echt te kijken naar het begin van de stijger.
Ik hef mijn hooft omhoog en sta plots stokstijf stil!
Wat ik zie is niet te geloven ik sta oog in oog met een grote bruine Grizzlie beer!
Ik hou mijn adem in en staar in zijn grote amberkleurige ogen. Kwijl druipt uit zijn mond vol met super scherpe tanden.
"Ruby?" Zeg ik heel stil en rustig.
"Ja"zegt ze bevend terug.
"Kan jij de boot los maken?"
Achter mij hoor ik een zachte plons in het water.
"Oké op 3 spring je in de boot en peddel je naar het midden van het meer, wat je ook doet wacht niet op mij!"
"Maar?"
"Niets te maren, je wacht niet op mij begrepen!"
"Oké"
"1"
"2"
Plots gaat de beer op zijn 2 achterpoten staan.
ROOAAAR!!!
"3!!!"
Ruby aarzelt geen moment en springt in het bootje.
Zo snel als ik kan ren ik naar het einde van de stijger!
Ik draai me om en zie de beer aan komen hij stopt recht voor mij en heft zijn poot op!
Snel draai ik mij om en spring!
Ik voel de vlijmscherpe nagels net langs mijn kuit voorbij razen.
PLONS!!
Ik beland in het water en zwem onderwater recht vooruit. Als ik ver genoeg ben zwem ik naar boven en kijk achter mij. De beer lijkt me niet gevolgd te hebben want hij staat nog altijd op de stijger.
Ik voel zijn woedende ogen in mijn huid branden.
"EMMY!!!"Ik zie Ruby wild zwaaiend in de boot zitten.
Ik zwem er rustig naartoe en hef me over de boord en laat me dan op mij rug in de boot vallen.
Ik ben helemaal nat en bekom even van wat er net gebeurde.
"BEN JE NU HELEMAAL GEK GEWORDEN!!!" Schreeuwt Ruby. "JE WAS BIJNA DOOD!!! "
"Ach misschien ben ik wel gek."Lach ik."Maar ik ben nu hier en ben niet dood dat is toch goed, of niet?"
"Ja dat is goed, maar beloof dat je dat echt nooit meer doet oké!" 
"Oké ik zal het proberen." Zeg ik lachend. "
"Het is je geraden!"zegt ze lachend terug.
Ondertussen werd het langzaam donker.
We roeien naar de andere kant van het meer en trekken de boot op land.
"We zullen hier moeten overnachten. Het word te donker en te gevaarlijk om nu nog onze weg terug te vinden."
"Maar waar moeten we dan slapen op de grond is het ook niet veilig?"
Ik denk even na en kijk eens goed rond mij. "We kunnen proberen om in die boom daar te klimmen."
"Laten we het even uit proberen dan!" En ze rent op de boom af.
De boom is best wel groot en gemakkelijk om in te klimmen. Ik kruip tak voor tak naar boven achter Ruby aan. Ik moet zeggen ze is hier best goed in.
We klimmen omhoog tot dat we ongeveer 7m boven de grond zijn. Ik kruip op de dikste tak die ik zie en ga met mijn rug tegen de boom op zitten.
Ruby zit aan de andere kant van de boom.
"Ruby laten we onze golven aan elkaar vast binden en dan rond de boom binden dan vallen we er minder snel uit." "Goed idee!" Zegt ze en geeft me haar golf.
Nadat we ons zelf hebben vast gebonden is het al donker en verschijnen er duizenden fonkelende sterren aan de hemel. Ik hoor dat Ruby al aan het slapen is.
Ik kijk naar de mooie halve maan en vraag me af, zouden ze ons echt vergeten zijn?
Of zou dit ons voorbestemd zijn en het begin van een fantastisch avontuur!
Na een tijdje naar de maan staren val ik uiteindelijk in slaap.

Hey ik hoop dat jullie het al wat spannender vonden maar het is nog lang niet genoeg!
Schrijf maar wat reacties of vragen als jullie dat willen.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro