Ik word wakker de zon schijnt. Langzaam en voorzichtig loop ik naar beneden. Ik probeer er niet over na te denken het is gewoon onmogelijk. Hoelanger ik bezig ben hoe warmer en vlakker het wordt. De afdaling gaat sneller dan de beklimmening en ik heb in de middag als het het warmst is al een kwart van de berg aafgedaalt. Ik rust even uit bij de schaduw van een grote rots. Als ik nog net niet slaap; hoor ik een steentje die getrapt wordt. Ik wordt razendsnel wakker en ik sta op. Ik ruik vlees en waar ik bang voor was gebeurt: ik heb een instinkt. Op mijn instinkt vind ik de steen waar de prooi achter zit; ik besluip de steen en ik spring over de steen heen en pak mijn prooi; een zwarte haas. De haas probeert zich te bevrijden maar dat lukt niet. Net voor dat ik in zijn nek bijt; begint hij te praten. 'Laat me met rust weet je wel wie ik ben?' Ik blijf staan. 'Als ik vertel wie ik ben; laat je me los.' Zegt hij angstig 'Je hoeft niet te smeken; ik eet je toch op.' Zeg ik als ik begin te slijmen. 'Als je weet wie ik ben; zou je me vast niet willen vermoorden.' Zegt de haas geheimzinig. 'Wie ben jij dan?!' Vraag ik ongeduldig. 'Laat me dan los en ik hoeft niet te weten wie jij bent.' Zegt hij rustig. Ik laat hem los en ik kijk naar hem. 'Vertel!' Beveel ik hem. De haas doet zijn ogen dicht en hij gaat rechtop te staan. Zijn oren worden korter en zijn voorpoten langer. Langzaam verandert hij in een jongen.