Langzaam word het wat warmer en sta ik wat beter op mijn handen en voeten. Ik begin beter te ruiken en te horen de grond voelt zachter aan. Ik merk dat ik nog iets kan bewegen. Mijn staart! En mijn handen en voeten zijn poten zijn geworden. 'Sara je bent klaar met veranderen. Doe je ogen open.' Zegt Eline. Ik doe mijn ogen open, maar ik kan minder kleuren zien. 'Zo kun je in ieder dier veranderen, als je maar genoeg van het dier weet.' Zegt Eline en ze gaat weg. Ik kijk rond en ik zie aan alle kanten bergen. De zon zit altijd bij het zuiden, maar mischien is het hier zo anders dat; dat niet klopt.

'Eline!' roep ik naar Eline, maar ze is opeens weg. Maar dan vliegt er een buizerd over. 'Je riep me wat is er?' Zegt de buizerd. 'Waar is het oosten? ' Vraag ik. 'Die kant op' Zegt de buizerd en hij wijst naar de rechts. 'Bedankt.' Zeg ik en ik draai naar rechts en ik begin aan een reis. Ik loop rustig, maar dat ben ik niet. Het is oorlog en dat is alles behalve rustig. Ik denk aan alles wat Eline heeft gezegd. En dan herrindert ze zich een zin: ' Zo kun je in ieder dier veranderen, als je maar genoeg van het dier weet.' Dus ze zou ook in een dier kunnen veranderen die hier beter thuishoort op het grasland. Mischien een paard? Kan maar dan wel een wild paard. Maar alsnog is het een risico. In de verte zie ik bos. Als ik nou in een hert verander? Ik doe mijn ogen dicht en ik begin met veranderen. Mijn poten worden hoger en ik begin hoeven te krijgen.