Hoofdstuk 5: De Legende

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Het is niet lang meer  en Eline vliegt weg. Ik snap waarom niemand naar de berg gaat. Het is er droog en dor en behoorlijk steil. Ik had mezelf weer een poema moeten veranderen voor ik verder ging. Het begon te bliksemen en te donderen en ik zit op de slechtste plek. Na de bliksem werd het donker en koud en ik zocht plek uit voor de nacht. Het ging nog twee dagen zo door tot ik de top berijkte en daar zat niemand. Helemaal niemand!  Stel je voor dat je drie dagen zo hard gewerkt hebt in de hoop voor een beloning. En dan krijg je niks.

Ik kijk als dit wel de top is en dat is het. De zon is onder en ik zoek plek om te slapen. Maar de lucht kleurt rood en ik zie allemaal dieren en ze gaan rond rennen in de lucht. Er komen er steeds meer bij. Dan springt er een zwarte wolf uit. Hij kijkt naar me en begint te vertelen. 'Lang geleden waren er twee koningen De leeuw Panthera en De muskusos Mochiros.'

Ik kijk naar de lucht en ik zie een grote heldhaftige leeuw die met zijn manen in de wind staat. Rechts van hem staat een muskusos die trots met zijn hoorns naar boven kijkt. 'De leeuw staat voor licht en warmte de

elementen die bij hem horen zijn: bliksem en vuur. De muskusos staat voor donker en kou de elementen die bij hem horen zijn: lucht en water. Er is een element die er tussen zit steen.' De leeuw zit tussen het vuur en de bliksems op een vulkaan.                   De muskusos zit tussen een storm op het ijs. 'Ze vonden allebij dat ze recht hadden op het element aarde. Ze probeerden zo veel mogelijk te overtuigen dat het element van hen is. Maar allebij hielden ze het lang vol en begonnen ze andere oplossing te verzinnen: oorlog.' Ik zie soldaten die tegen elkaar vechten, bloed en verdriet. 'Het ging jaren verder en de gevangen werden opgeleid als soldaat en langzaam begon iedereen behalve de koningen te vergeten waarvoor ze vochten.' 'Maar hoe kan ik dan deze oorlog stoppen? ' Vraag ik aan de wolf. 'Dat hoef je ook niet alleen te doen.' 'Maar je kan het alleen oplossen met een zesde element!' Schreeuw ik er door heen. 'Dat kan niet. Je kan geen zesde element maken; dat kunnen alleen de doden.  Degene die boven mij zit.' 'Waarom vraag je het niet aan hun?' Vraag ik. 'Omdat ik de doden bewaker ben en je moet de koningen overtuigen. Anders werkt het niet.' De wolf rendt naar boven en de dieren verdwijnen en het is stil en donker.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro