'Ben je daar Eindelijk?' ik keek naar Felix om te zien of hij die stem ook hoorde. 'Skylar, ik wil je aan iemand voorstellen.' ik keek rond me maar zag niemand. 'Aan wie?' Ik hoorde een gelach. 'Wel meisje, als je hier wil overleven zal je je niet op de grond moeten concentreren, maar alles van je omgeving in je op kunnen nemen. Het kwam van boven me. Een jongen met een donkerder huidskleur lachte naar me vanuit een boom. 'Euhm hallo...' stamelde ik.

Met een sierlijke sprong landde de jongen naast mij en Felix op de grond. 'Ik ben Mason.' hij stak zijn hand uit. 'Skylar' antwoordde ik. 'Dus jij bent water?' ik begreep hem niet en ik keek naar Felix, maar die gebaarde naar Mason dat hij iets verkeerd had gezegd 'ow, dus je weet het nog niet.' ik liet mijn blik van Felix naar Mason gaan. 'Wat nog niet?' Felix schudde zijn hoofd. Wat werd er toch voor me achter gehouden? Ik kwam er gek van.

'Je hebt het boek.' zei Mason plots. Ik knikte. 'Hoezo, ken je dit dan?'Ik liet mijn vingers rusten op het boek van mijn moeder. Mason legde zijn arm rond mijn schouders. 'Wel Skylar..aangezien ik het boek wel honderd keer gelezen heb en er nog steeds niets van snap, ken ik het inderdaad.' hij trok het boek uit mijn handen. Zijn blik verstarde.

Een harde windvlaag waaide door mijn haren en Mason leek niet meer te bewegen. Mijn blik viel op de plaats waar hij het boek vast had. Ijs wikkelde zich rond zijn handen en ging  langzaam verder naar de rest van zijn lichaam. 'Felix help!' schreeuwde ik. 'Ik kan niet helpen. Als ik het boek aanraak overkomt mij precies hetzelfde of verbrand ik me.' ik keek terug naar Mason die steeds meer in een ijsstandbeeld veranderde. Ik twijfelde niet en trok het boek uit zijn handen. Mason zakte in elkaar op de grond. Het ijs was verdwenen, maar hij bleef trillen van de koude.