'Geef me 1 reden waarom ik niet zou mogen aanvallen!'
Riep Levi kwaad. Ik draaide mijn ogen en stapte op de twee gedaanten af. 1 spreidde zijn armen en omhelsde me. 'Heb je me gemist?' Ik knikte. 'Laat me nooit meer alleen achter met hem.' Felix lachte. 'Ik kan niks beloven.'
'Nu je hier bent er is iets dat ik je moet tonen.' Zei hij. We wandelden met z'n vieren terug naar het midden van de grot.

Felix gaf me een klein stukje papier waar een tekst opgeschreven stond. Het was onleesbaar geworden door de regen. 'Wat moet ik hier mee?' Hij haalde zijn schouders op. 'Misschien kan jij het ontcijferen. Ik bekeek het papiertje aandachtig, maar het enige wat ik kon lezen waren yiw paseden. De rest was onduidelijk. 'Vind je iets?' Ik schudde mijn hoofd en gaf het aan Levi. Hij bekeek het en mompelde iets tegen zichzelf. 'Heb je iets?' Vroeg Mason. Levi zei niks en stond op. Hij nam een fakkel en ging opzoek naar iets op de rotswand. Hij stopte en gebaarde dat we bij hem moesten komen.

Hij legde het briefje tegen de rotswand. Als je goed keek kon je op de wand zien dat er iets geschreven stond. 'Yiw paseden est di slevtey toar di ende.' Las  Levi  luid op. 'Ik wist dat ik het herkende.' Hij zei nog iets, maar ik hoorde hem niet meer. Mijn gedachten waren ergens anders. Ik bekeek het plafond aandachtig. Dit kon niet. 'Is er iets?' Vroeg Mason en volgde mijn blik. 'Geef me eens die fakkel aan.'

De bomen, de sterren en de rots alles was precies hetzelfde. Ik vroeg Levi of hij de grot volledig kon belichten en dat deed hij ook. Pas dan was duidelijk wat er op de muren van de grot was getekend. Felix legde zijn hand op mijn schouder. 'Het is haar tekening.' Ik was te verbaasd om iets te zeggen. 'Ze is bij je en je bent veilig. Dat was toch wat ze zei als je die tekening ooit terug zou zien.' Ik knikte. Iets gaf me rillingen, maar een ander deel van mij voelde zich veilig. 'En waar kijken we naar?' Vroeg Mason? 'Ik vind het wel mooi hoor, maar ik snap niet hoe dit ons nu kan helpen.' Ik nam het briefje uit Levis handen. 'Waar heb je dit gevonden?' Felix haalde zijn schouders op. 'We moeten terug gaan! Ik moet weten wat dit briefje en deze grot met mijn moeders tekening te maken hebben.' Levi nam terug het briefje uit mijn handen en bekeek de woorden op de rots nog eens goed. 'Volgens mij moeten we eerst uitzoeken wat deze woorden betekenen.' Ik glimlachte. 'Je verleden is de sleutel naar het einde.' Antwoorde ik. Mason en Levi keken me verbaasd aan. 'Hoe weet je dit?' Ik haalde het boek die ik nog steeds bij me had boven en opende het. In dit boek spreekt het volk deze taal. Toen ik klein was las mijn moeder eruit voor en leerde me ook de taal van het volk. Daarom zeg ik dat we moeten terug gaan.
Laten we eerst deze brief ontcijferen, volgens mij is hij voor jou gericht Skylar.' Hij wees naar een hoekje van het blad waar iets met sierlijke letters op stond. Door de regen was het onduidelijk, maar als je goed keek zag je Skylar staan.