hoofdstuk 16

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

'Skylar ik moet met je praten.' Haar stem klonk zacht zoals altijd, maar dit keer was er iets anders in te horen. Iets wat haar dwarszat. Ze stond op van het gras waar ze net zat te tekenen. Ze gebaarde dat ik haar moest volgen. Een heel eind liepen we naast elkaar zonder iets te zeggen tot zij begon. 'Ik wil dat je weet dat ik je graag zie.' Ze stopte met wandelen en keek me aan. 'Dat weet ik mama. Ik zie jou ook graag.' Ze nam mijn handen vast en staarde naar de grond. Een traan kwam uit haar ooghoeken rollen. Ik had haar nog nooit zien huilen. 'Wat is er aan de hand?' Ze opende haar schetsboek en toonde de tekening die ze daarnet had gemaakt. Een sterrenhemel kleurde het grootste deel van het blad. Daarnaast had je bomen en een rots. Wat op die rots geschreven stond was wazig. Ze gaf het boek aan mij en wees naar de tekening. 'Onthoud hem goed lieverd.' Ik knikte. 'Iedere keer dat je dit schilderij ziet wil ik dat je weet dat ik bij je ben en dat je veilig bent.' Ik begreep het niet. 'Je bent nu toch bij me.' Ze legde haar hand op mijn wang en glimlachte alleen. 'Wat is er aan de hand? Laat je me achter? Is er iets gebeurt?' Ik bleef vragen stellen uit bezorgdheid. Tranen rolden nu ook over mijn wangen. 'Maak je geen zorgen lieverd ik blijf voor altijd bij je.' Ze bleef glimlachen en nam het schetsboek terug. 'Onthoud de tekening!' Na die woorden zette ze een paar stappen achter zich tot ze de vujver bereikte. 'Maak je geen zorgen. We zullen elkaar weerzien.' De laatste stap die ze naar het water nam, was ook haar aller laatste stap die ze nam.

Ik opende mijn ogen en zag Levi bij het vuur zittzn. Hij leek iets tegen zichzelf te zeggen. 'Ben je eindelijk wakker. Je schreeuwde in je slaap.' Ik negeerde hem. 'Het is goed dat je wakker bent. Het hout raakt op en je hebt waarschijnlijk honger.' Ik knikte. Ik besefte dat ik al een tijdje niks meer had gegeten. Levi stond op en gebaarde dat ik mee moest.

Vlak bij de opening van de rots hield hij me tegen. 'Waarom stoppen we?' Levi keek me boos aan. Hij nam mijn fakkel en doofde hem. 'Ik hoor iets, dus wees stil.'
2 donkere schaduwen kwamen voor de grot te staan. Levi nam een mes in zijn hand en hield zich klaar om aan te vallen, maar dit keer was ik degene die hem tegen hield.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro