~hoofdstuk 2~

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Ik stond bij het graf van mijn moeder. Felix had me alleen gelaten. Niet dat het moest maar hij vond dat het beter was zo. Een traan rolde over mijn wangen. '4 elementen, 5 strijders.' fluisterde ik. Ik haalde het boek uit mijn tas en opende hem op de eerste pagina. Ik peuterde een vast gelijmde foto aan de binnenkant van het boek los. Er stonden 5 mensen op. 5 strijders.

Ik moest glimlachen toen ik de foto nog eens terug zag. Oh mama wat miste ik je. Ik miste haar, haar stem, haar ogen. Alles van haar maar vooral haar verhalen.
Ik legde voorzichtig de foto op het graf alsof hij breekbaar was.

'Skylar..'
Ik schrok toen ik iemand mijn naam hoorde zeggen. Ik keek rond me maar zag niemand. Ik besloot om het te negeren.
'Skylar...' zei de onbekende stem terug. Ik klemde het boek in mijn handen en ging op zoek naar de drager van de stem. Maar er was niemand. Het kerkhof was leeg. Felix was ook plots verdwenen. 'Wie je ook bent, dit vind ik niet grappig.'
Plots was de stem gestopt en ik keerde terug naar het graf.
Toen ik er terug stond zag ik iets wat er eerst niet lag.

Een blauwe roos. Hij was prachtig. Wie zou hem hier gelegd hebben? Ik nam hem van het graf en rook er aan. Snel legde ik hem terug want de geur zorgde ervoor dat ik duizelig werd. Plots zag ik dat er een spoor was gemaakt van blauwe bloemblaadjes. Stap voor stap volgde ik het pad en kwam uit bij een vervallen huisje. Ik klopte aan. Geen antwoord. Langzaam opende ik de deur. Ik vond het raar dat de deur zomaar open stond. 'Is daar iemand?' riep ik. Weer geen antwoord. Ik zocht naar een lichtknop maar die was er niet. Plots vloog de deur met een klap dicht. 'Wie is daar?' vroeg ik bang. Weer geen reactie. Het was donker, ik zag niets.

Ik liep naar de deur en begon er aan te trekken. Hij was op slot. Ik begon te roepen. 'Laat me hier uit!' niemand zei iets. 'Felix help me!' riep ik. Ik hoopte dat hij terug op het kerkhof was en mijn geschreeuw kon horen.

'Wie is daar?' vroeg een stem. Ik was opgelucht. 'Felix, ik ben het Skylar!'
'Skylar? Wat doe jij daar?'
'Dat leg ik wel nog uit. Haal me hier eerst uit.'
Ik hoorde Felix naar achteren stappen. Daarna nam hij een aanloop. Een grote bonk was te horen maar meer niet.
'Wacht hier Skylar ik haal hulp.'
Alsof ik ergens heen kon. Ik liet me op de grond vallen en wachtte tot Felix terug kwam.

*****************************
Hi Guys!
Van wie zou die stem toch zijn? Of is dit allemaal maar een grap? Zou skylar er nog uit geraken met de hulp van Felix

Verder lezen dus maar
Groetjes Hannelore xx

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro