'Skylar?' Het was Felix. Het water was ondertussen al tot mijn buik gestegen. Ik deed niets behalve huilen. 'Skykar, ben je daar nog?' Felix klonk steeds meer bezorgd. 'Het spijt me Skylar maar ik heb geen andere keus.' wat bedoelde hij daar nou mee?

Een enorme schok kwam in de kamer en de deur vloog met een klap open en het water was verdwenen? Hoe kon dit. Ik vloog onmiddellijk Felix in de armen. 'Je bent nat? Hoe kan dat?' ik haalde mijn schouders op. 'Ik...ik' ik raakte niet verder. 'Het is oke, ik begrijp het.'

We liepen uit het huisje. Mijn blik viel op mijn moeders graf. Hoe kon dat nou? Ik nam Felix hand en nam hem mee naar het graf. Hij lag vol blauwe bloemen. En hij was open. 'Skylar het is beter dat we hier weg gaan.' zei Felix bezorgd. 'Waarom? Ik wil weten wat hier allemaal gebeurd.' Felix trok aan mijn arm. 'Doe niet zo kinderachtig je vader is waarschijnlijk ongerust.' ging hij verder. 'Ik wil mijn vader nu even niet meer zien. Ga je mee naar beneden of blijf je hier?' Felix keek me verbaasd aan. Ik wees met mijn hand naar het geopende graf. 'Een ladder.' zei Felix. Ik knikte en nam mijn boek stevig vast. Wat vreemd dat dat ding niet nat is gekomen. 'Skylar we moeten terug!' zijn stem was dwingend en het leek wel of hij iets wist.

'Je weet hier iets over of niet soms.' Felix keek me geschrokken aan. 'Nee hoe bedoel je. 'Je bent net zo goed in liegen als mijn vader.' ik draaide met mijn ogen en zetten een voet op de ladder. Daarna volgde een andere voet. 'Skylar doe dit niet. Wie weet wat je daar allemaal vindt.' ik zuchtte en stapte verder naar beneden. De laatste paar treden waren gladder dan ik dacht. Ik gleed uit en kwam met een harte bonk op de grond terecht. Ik kreunde. 'Ben je oké?' vroeg een stem achter me. Hij hielp me recht. Ik keek hem verward aan. 'Felix hoe kan je-' hij wreef met zijn hand door zijn haar. 'Lang verhaal.'

Het was donker. 'Pas op voor die steen.' zei Felix. 'Hoe kun je dat zien?' Felix nam mijn hand. 'Ik begeleid je wel.' ik begon kwaad te worden. 'Niet van onderwerp veranderen!'
'Mijn ogen zijn snel gewend aan het donker.' ik wist dat hij loog, dat voelde ik. 'Ik ben je leugens beu Felix.' schreeuwde ik.

Plots werden we verblind door een fel licht. 'Wat is dat?'
Felix negeerde mijn vraag en stapte naar voor. Daarna verloor ik mijn bewustzijn.

*****************************
Hi lieverdjes
Waar zijn Felix en Skylar nu weer terecht gekomen? Wat gaat er met hun gebeuren? En wat verbergt Felix? Zeker verder lezen!

Greets Hannelore1201