🌹A mother's secret

AERIN

When I borrowed from my fellow police officer who was driving the police car that was not far from the Jollibee, I immediately drove it away.

For me to get to the road I pulled out the siren and turned it on.

Pagkarating ko sa lugar ay nadatnan ko sina Theo na naka-pwesto sa labas ng building. May dalawa pang pulis na kasama itong nakatayo at pinapakalma ang mga taong mukhang lumikas sa kanilang apartment.

"Nasaan si Fernando?"

"Ayun siya." Theo answered as he was pointing out Fernando who's currently on the 4th floor of the apartment with Inspector Bernardo.

Nagmadali akong tumakbo at umakyat sa hagdan, hinihingal akong nakarating.

"Ibaba mo na ang baril! At lumabas ka!" rinig kong sigaw ni Fernando habang na sa harapan ito ng pintuan.

"Valdez!" I turned to Inspector Bernardo, napansin ko ang babaeng kasama nito na may puno lahat ng benda sa katawan.

Teka sandali.

"Miss! Ligtas ka!" I smiled as I saw her safe and I couldn't help but hug her.

"M--ma'am... iligtas ni-niyo po ang anak ko!"  and she cried even more.

Napabitaw ako ng hawak.

"Anak?"

"O-opo. Nasa loob pa po siya, hawak po siya ng asawa ko." I felt her cracking voice.

Natahimik ako, kaya pala.

That is why she couldn't leave here, 'cause they have a child?

"Sinubukan kong makaalis ma'am, akala ko magagawa kong saktan ang demonyong lalaking 'yon... pero hindi. Lalo ko lang pinahirap ang sitwasyon." napaluhod ito sa harapan. Hindi ako kumibo, sumenyas na lang ako kay Ninong na alalayan na lamang ang babae pababa.

Nanghihina akong lumingon kay Fernando, he looked at me. "Hindi natin alam." he notice the shock on my face, alam na niya rin siguro ang tungkol sa anak ng babae.

Pero bakit hindi ko man lang ito napansin? O inalam man lang? Bakit humantong pa sa ganito? Malaking trauma ito sa bata.

"Stand by ka. Ako ang papasok." kinuha ko ang baril, ilang segundong nakiramdam sa loob.

I heard the baby crying.

"Hindi! Delikado! May baril ang lalaki sa loob." hindi pagsang-ayon ni Fernando.

Tumilim ang tingin ko dito. "Ang sabi ko, ako ang papasok sa loob." ma awtoridad na saad ko at pinaputukan ng baril ang doorknob. Malakas kong sinipa ito para bumukas.

"Aerin! Buksan mo 'to!" Fernando shouted as I suddenly closed the door with a chair and did not let it in.

In on ko ang maliit na earpiece speaker sa leeg ko. "Huwag kang maingay, sisignal ako kapag kailangan nang tulong."

"Aish! Mag-ingat ka."

Habang sinusuri ko ang loob, tahimik kong hinahakbang ang mga paa ko, nagkalat ang mga gamit sa sala, tambak ng bote ng alak at may mga droga pa ito sa mesa.

"Anong ginagawa mo! Lumabas ka dito!" automatic na lumingon ang ulo sa boses na narinig ko, nakatayo ito sa maliit na espasyong kwarto habang buhat-buhat nito ang bata.

"Itigil mo na'to, sumuko ka na at pakawalan mo na ang bata."
I said as I slowly step forwards towards to him.

Bawat hakbang ko ay siya naman ang paghakbang nito papalayo.

"Ahhh Naalala ko na kung saan kita nakita. Ikaw pala 'yan, akalain mo nga naman pulis ka pala." aniya at humalakhak ito sa tawa.

Nagulat ito ng bigla niyang masagi ang isang vase na nasa tabi. Pinagmasdan ko ang kilos niya, matamlay-tamlay na ito na para bang ilang segundo na lang ay babagsak ito.

I also caught his hand trembling while holding his gun.

Mukhang hindi ito sanay.

Muli akong humakbang papalapit. Napatakip ako ng ilong, umaalingasaw ang amoy ng alak sa katawan nito.

"Subukan mong lumapit, papatayin ko ang bata----"

BOOOGSH!!!

Malakas itong napahiga ng matisod sa isang makapal na kahoy na nakaangat ng kaunti malapit sa likod ng kinatatayuan nito.

Dahil sa lakas ng impact nabitawan nito ang bata, and so I took the opportunity to get the child.

"Anong nangyayari diyan!"

Hindi ako sumagot sa kabilang linya bagkus ay tumakbo ako ng napakabilis, nang medyo makalapit na ako ay hinatak ko ang bata.

I was about to turn away from him when he suddenly pulled of my hair.

Napadaing ako sa sakit.

SHIT!

Inalis ko ang kamay nito, saktong hahakbang ko na ang paa ko ng bigla akong natigilan. "Subukan mong tumayo, ipuputok ko sa ulo mo ang bala." narinig ko ang pagkasa ng baril nito sa likod.

"Aerin, ang bata... hindi ito nakakarinig." Fernando said.

Namilog ang mga mata ko sa gulat.

I suddenly felt pain as I watched the child I was holding now.

Napakalupit nga naman talaga ng buhay. Nahihirapan ka na nga sa isa, papatungan ka pa ng panibago pang problema. Hindi ba nakakasawa?

Pinigilan ko ang sarili kong maluha.

We don't have time to cry, Aerin.

Kinuha ko ang isang telang nasa sahig at tinakpan ang mata ng bata, binitawan ko ito.

I dared to stand in front of him. "Sige gumalaw ka pa! Ipuputok ko na bala ko!" He threatened me.

Ngumisi ako. "Sige lang, iputok mo."

"Aerin! Anong ginagawa mo! Makinig ka sa'mi---"

In off ko ang mic.

"Pagbibigyan kita sa hiling mo. HAHAHAHA" umalingawngaw ang sigaw nito na parang demonyo kung pakinggan. Unti-unti nitong itinutok ang baril sa ulo ko.

"Anong nangyari! Bakit walang bala 'to! Anong ginawa mo!" gulat itong tumingin sa'kin ang lalaki.

I smirked.

"B.I.N.G.O."

I immediately kick the gun away from him, at ng mag-react ito ay agad ko ring sinipa ang kabilang legs nito, he couldn't balance his body so I grabbed his arm and hit it with a powerful punch.

"A-nong ginawa mo sa baril ko!" nang bitawan ko ito ay nag-alburoto ito sa galit. "Ang mahal pa ng bili ko don!!!" sigaw pa nito. I immediately avoided his punch. Kinulong ko ang ulo nito sa mga braso ko, tatlong beses ko rin sinipa gamit ang tuhod ko ang katawan nito.

"Hindi mo ba napansin o bulag ka?" hinigpit ko ang paghawak sa leeg nito, pansin kong dumadaing na'to sa sakit.

Hindi ko na patatagalin pa.

"Dahil sa tanginang kalasingan mo, 'di mo man lang ba napansin na pinagpalit ko ang mga baril natin... ngayon," iniharap ko ito sabay na kinuwelyuhan. Binigyan ko ito ng ngiti.

"Kung kaya ikaw ang patayin ko?"

THIRD PERSON

"Isa... Dalawa... Tatlo!"

Sabay-sabay na sigaw at malakas na sinipa nina SPO Fernando at Inspector Bernando ang pintuan.

"Walang gagalaw!"

Pinangunahan ng binatang pulis na si Officer Fernando at Inspector ang pagpasok, sumunod na pumasok ang tatlo pang kasamahang pulis kabilang na ang binatang pulis--- SPO Theo. Pinalibutan nila ang dalawa -- Officer Valdez at ang lalaki.

Agad namang inalayo ni Inspector Bernardo itong si Officer Valdez sa lalaki dahil ramdam nito ang sobrang galit ng dalaga.

"Aerin! Ayos ka lang ba?" nag-aalalang tanong ng Inspector dito.

Walang ganang tumango ang dalaga at tahimik na naglakad papalabas.

Samantala, nagsipasukan naman sa apartamento ang isang team ng mga detectives at sinuri ang loob, narinig din ng dalaga ang pag-aresto sa lalaki at mukhang hindi na ito nagreklamo pa dahil sa sobrang sakit ng katawan nito.

"Anak ko! Na saan ang anak ko!" napalingon ang dalagang pulis sa inang kanina pa hindi magkamayaw sa iyak, nang makita nito ang batang lalaki ay mabilis nitong yinakap at nag-umpisa na naman itong umiyak.

Napangiti na lamang ang dalaga habang pinagmamasdan nito ang mag-ina.

"Uminom ka muna." inabutan ng binatang pulis--- Fernando ng tubig ang dalaga pero mabilis itong tumanggi.

"Tulong! Ang anak ko! Tulungan niyo ako!" lahat ay napatingin sa biglang pagsigaw ng Ina. Buhat-buhat nito ang anak na nawalan ng malay.

Mabilis na kinuha ni Offcer Fernando ang bata sa Ina. "Huwag po kayong mag-alala. Dalhin na natin siya sa baba, may medic po doon."

Tahimik na tinignan na lamang ng dalagang officer ang papaalis na pulis, napa-kunot ang noo ito ng mapansin niyang hindi sumusunod sa pagbaba ang Ina. Nakatuon lamang ito sa pagtitig sa asawa na ngayo'y inilalabas na rin ng mga pulisya.

Humakbang ito papalapit sa asawa, dahan-dahang nilabas ng Ina ang screw driver na hawak nito ngayon, gulat naman napatingin ang dalagang pulis dito.

"Miss huwag mong gagawin 'yan!" malakas na sumigaw ang dalaga pulis, gusto niyang pigilan ang kung ano mang umiikot sa ulo ng Ina pero nanatili pa ring matigas ito at galit na nakatingin sa asawa.

"WALANGHIYA KA!!!"

Sabay na napalingon ang mga pulis at ang lalaki sa sigaw. Takot na pinagmasdan ng lalaki ang galit na galit nitong asawa, nanatili lang itong nakatayo habang lumilipad na sa harapan nito ang screw driver.

"AHHHH!"

Gulat na napatingin ang lahat.

Dahan-dahang hinawakan ng dalagang pulis ang leeg nitong hindi mapigil sa paglabas ng dugo.

"M-ma'am! Ba--bakit ka humarang! MA'AM!" sigaw ng Ina sa dalaga. Nanginginig nitong hinawakan ang leeg ng dalaga upang pigilan ang paglabas ng napaka-raming dugo.

Naghihina ang tuhod ng dalaga, ramdam ang kirot at umuugong na sakit mula sa leeg nito, hindi na rin mapigil ang pagdudugo.

Ilang segundo itong nagpa-ikot ikot ang paningin ng dalaga ng tuluyan na lamang itong bumagsak sa sahig.

AERIN

"Uhmmm."

I opened my eyes little by little as I felt the silence around. I stared at the white ceiling.

Wait a minute, am I dead?

"Aerin! God you're awake!"

Narinig ko ang biglang pagsigaw at lumitaw sa paningin ko ang mukha ni Timothy, napangiti ako. Pati ba naman sa kamatayan ko e susundan ako nito? Wala na akong maibibigay na pagkain sa'yo loko.

Lalo akong nagtaka ng yakapin ako nito. Teka sandali...

"Bu-buhay pa ako?" I suddenly cried out. Shit! I'm can still talk!

Sinubukan kong igalaw ang mga daliri at paa ko. Shit! Nagagalaw ko sila! Agad ko ring tinanggal ang oxygen na nasa bibig ko.

Napasandal ako. I turned my gaze to them. They just stood in front of me with one expression on their faces. Angry?

"Gusto mo mamatay? Sige ako na papatay ha?" nagsalita itong Bree at galit na linapitan ako.

"A--aray! Shit! Ma-masakit ha!" singhal ko ng bigla ako nitong paghahampasin sa braso. Napansin ko ang pagsinghot nito, hinila ko siya at yinakap. "Pasensya na." bulong ko dito. Lumapit din sina Theo at Fernando sa'kin at siniil nila ako sa yakap.

Napaayos kami ng pumasok sa loob ang isang lalaking doktor.

"Doc, kamusta po inaanak ko?" Inspector Bernardo asked.

The Doctor glanced at me for a moment and returned the look to Inspector. "As you all see, She's now fine." ngumiti ito at kinamayan ang Inspector. "But in a mean time kailangan araw-araw malinis ang tahi nito sa leeg, baka magkaroon ng infection, malalim-lalim paman din ang sugat nito." muli itong sumulyap sa pwesto ko, "... and I also recommend na kailangan din ng mahabang pahinga ng dalaga." He added.

"Ganon po ba, Doc. Hayaan niyo na po, may siyam na buhay naman ang inaanak kong 'to." natawa nang kaunti ang doctor sa biro ni Inspector.

"Sige, maiwan ko na kayo." the doctor bid goodbye.

"Thank you po, Doc."

Nang makalabas na ang Doctor ay sinalisihan naman sa pagpasok ang Team ni Chief Perez. As usual, nakabuntot na naman ang Natasha dito.

Ewan ko ba sa Natasha na 'to, hindi naman siya sa Headquarters naka destino pero kung makadalaw-dalaw sa Headquarters kala mo--- Aish. Tama na nga!

Sumaludo kami sa isa't-isa.

"Salamat naman at nagising ka na," wika ni Chief, naglakad ito papalapit sa'kin sabay na inilagay sa table ang bitbit nitong prutas. Nagpasalamat ako dito.

"Ligtas na ang mag-ina, kakasuhan na din ang Ama, at ang kailangan mo na lang ngayon ay ang magpahinga." aniya, inabot nito sa'kin ang isang puting papel na nakatupi. Binuksan ko ito at binasa ang nakasulat.

"Temporary leave?" gulat akong napatingin dito. "Bakit?"

"I think because of your injured. Napag-utusan lang din ulit ako, Officer." sagot nito. Tumingin ito sa lahat. "Maiwan ko na kayo," paalam agad ni Chief sabay na sumaludo.

"Seatbelt, Please."

I pulled the seat belt into the car, took a deep breath and leaned against the chair.

"Ayaw mo ba talagang mag-stay muna kina Inspector Bernardo? Ma-aalagaan ka nila do'n, Bree will understand it." saad ni Timothy, umiling ulit ako dito bilang tugon.

Itinuon ko na lamang ang atensyon ko sa daan. I sighed again, It's been two days since ma-file sa'kin ang temporary leave ko sa work, and today ang discharged ko sa hospital, si Timothy ang sumundo sa'kin dahil ang iba busy na sa work nila. Hahatid lang ako nito sa condo and hihintayin ko na lang makauwi si Bree.

"Hey," kinilabit ako. Tumingin ako dito. "Fernando gave it to me yesterday when I was in the Headquarters, if gusto mo raw bisitahin ang mag-ina diyan mo sila makikita." aniya at inabot sa'kin ang isang maliit na papel, nakasulat saang hospital at room number ng mag-ina. Nagpasalamat ako.

Oh I almost forgot.

"Take me to Dad." I suddenly said.

I saw him looked at me. "Why?"

I shrugged. "Just want to talk to him."

I just want him to reconsider my tempo-leave, since siya ang naglabas ng memo, siya rin ang nag-signed. It's all his doing.

"Kapag, dinala kita doon mag-aaway na naman kayo." ani Timothy.

Ngumiti ako dito. "Hey! Can you just trust me?" sabi ko using puppy eyes. Please. Please. Work.

"Fine." pagpayag ni Timothy.

YES!

"Haist! Hindi mo talaga ako matitiis."

"Look, you're pretty when your smiling." aniya.

Bahagya akong natawa dito. "Luh. Pretty ka diyan. Gaga."

"Hey! I'm serious." muli itong nagsalita.

"Ewan ko sa'yo, mag-drive ka na nga lang diyan." sambit ko sabay na isinakbit sa teinga ang earphones ko.

It took less than 15 minutes to arrived at my Dad's working place. Nadatnan namin ang iilang mga pulis na kasamahan nito, we saluted each other.

"I'll be waiting here. Look out on your stitches okay." paalala ni Timothy,
I nodded and walk into the office. I just left him out talking to the other police downstairs.

I knock 3 time before I opened the door, I saw Dad talking with Inspector Martin. I clinch my fist.

"What are you doing here?" tanong nito. Nagpasalamat ito kay Inspector at bago ito lumabas ay sumaludo kami sa isa't-isa.

I closed the door as Inspector Martin left.

Lumapit ako dito at inilagay ang letter sa desk niya. "I want you to reconsider my leave."

"Is that why you're here?" natawa ito ng kaunti. Hindi ito nag-abalang tingnan ang letter.

I nodded. "Yes."

"I can't, you need to rest. You're wound is not completely healed." sambit ni Papa habang pinagpapatuloy nito ang pagsulat sa kung anong meron man sa desk niya.

I sit in front of him. "Dad. For 2 weeks? Anong gagawin ko? Tutunganga lang ako sa condo maghapon?"

Ibinalik nito ang tingin sa'kin. "Well yes? But you will do some works." aniya. "You're still be cooperating with Engineer Adriel about the constructions of your new HQ." dugtong nito.

"I repeat 2 weeks Dad, may investigation pa akong gagawin, I only have 1 month for that! And 2 weeks leave? Anong magagawa ko doon?!" I shouted as the fact that I can't control my temper right now.

"Time is not the problem here, Aerin. If your really dedicated, just work hard and succeed with your own purpose." he said.

"Dad! I can't take this leave! I'll be careful promi---"

"Look at yourself!" he cut my words. "Kamakailan lang kausap kita, maayos pa kalagayan mo and now malalaman ko na lang naghihinalo ka na pala! DON'T YOU EVEN THINK ABOUT YOURSELF?!" umiwas ako ng tingin dito ng malakas itong nagsisigaw.

I felt cracked in his voice.

Para hindi na lumalim pa ang usapan, ay tumayo na lang ako. "I'll be going." paalam ko.

"You're really stubborn."

Akala ko ay matatapos na ang reklamo na maririnig ko pero paglabas ko pa lamang sa opisina dumagdag pa ito.

Napataas ang kilay ko sa lalaking nakatayo ngayon sa harapan ko.

"May I remind you about what you said. 'Huwag kang makialam sa buhay ng may buhay' pwede apply mo 'yon ngayon." I continue to walk but Adriel stopped me by grabbing my arms.

"Sige, gawin mo lahat. Magpakabayani ka. Patayin mo sarili mo." instead of me leaving him here, he turned me away.

I laughed sarcastically. WOW JUST WOW!

MATATAGALAN KO BA TONG MAKASAMA FOR TWO WEEKS?!