Chapter 5

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

🌹Drunken night


AERIN


"What did you just say?" tanong ko ulit dito.

Dad again drank its tea and held my two hands. "Look Aerin, I know how much means that case to you. But it's too difficult to handle lalo na malalaking tao ng industriya ang kakalabanin mo. Just do me that favor. Okay?" sabi niya at halata sa mukha nito ang pagmamakaawa.

I took my hand off him and set aside the frappe he bought for me. "Is that all you want to say?"

Tumango ito.

Pinakalma ko ang sarili ko. Hindi ito ang oras para umiyak. Lalo ka lang magmumukhang tanga Aerin.

I stared at him "No. I won't drop Ms. Vera's case."

Mabilis na napalitan ang mukha nito sa pagkainis. "Are you out of your mind?! Isang malaking kasiraan 'to para sa'tin!" sigaw nito.

"I don't care about the reputation you're holding on dad. Hindi ako sisira nang pangako."

"Ganyan na ba kita pinalaki ha?! Hindi ka na marunong makinig! Where are your manners!" He said it as well as I was still looking at him. Sinilip ko sa pheripheral vision ko ang lalaking katabi nito at mukhang wala lang itong kibo.

Mabuti na lang ay kakaunti lang ang mga taong nandirito sa loob kaya malayang nakakasigaw si Dad. Alam na alam niya talaga ang pweding maging issue.

Ngumisi ako dito. "Pinalaki mo ba ako? DAD?" pinagdiinan ko talaga ang salitang 'yon para naman mahimasmasan siya sa mga pinang-gagagawa niya. Ang lakas ng loob niyang sabihin iyon sa'kin.

After what he did. After what happened.

"At talaga----!" I cut my dad words at tumayo na.

"I think, I'm just gonna end this conversation." paalam ko at inihakbang na ang mga paa ko palayo sa kanila. Nakakatatlong hakbang pa lang ako ay muli akong bumalik sa kanila. Nanatili akong nakatayo habang silang dalawa naman ay nakatingin sa'kin.

I stared at it and I gave him a force smile. "Dad. Allergic ako sa peanut." we both look on what he bought for me.

I saw shock on his face.

Umiling na lang ako at hindi ko na hinintay ang sasabihin nito. Pagkalabas ko ay tuluyan ng kumawala ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan.




Dahil sa kagagahan ko, wala akong mukhang maihaharap sa dalawa kaya nag-decide na lang muna akong pumunta sa pinaka malapit na bar dito. Kailangan ko rin ng alak. Kailangan kong mahimasmasan.

Agaran akong sumakay sa taxi at sinabi kay manong ang lugar.

A few minutes later I saw the signage of the bar, I immediately take a dropped and walk inside.

Nasa front door pa lang ako ay tanaw ko ang makukulay na ilaw, dimlights at stage sa harap pero nang tuluyan na akong makapasok sa loob ay parang nilasap ko lahat ng samu't saring usok na nasa paligid.

Tangina. Mga hinayupak na sunog baga. Sarap paulanin ng bala para manahimik na.

"Hey, babe. Wanna have some fun?" biglang sulpot ng isang kutong lupa sa harapan ko.

"No thanks." tipid na sagot ko at dumiretso sa bar counter.

Hindi pa ako nakakalayo dito ay narinig ko ang pagwawala nito.

"One martini and buffalo wings." I ordered it and turn my attention around the bar. Kahit naman pala na triggered ako kay shokoy kanina ay na impress naman ako dahil sa ganda ng features at style ng bar. Napaka classy nang dating. Hindi maikakaali dahil dinadayuhan pa ito ng mga kilalang tao.

Isa na dito ang sikat na artista... si Hailey Lim na ngayo'y nagsesexy dance sa harapan ng dalawang foreigner.

Napasapo ako sa noo. Hays. Napaka Hailey-parot talaga niya. Nakakasakit ng bangs!

"Heres your order ma'am!" masiglang sabi ng server sa akin.

I immediately took the martini and quickly drink it. Mabilis kong naramdaman ang pag-init ng lalamunan ko dahil dito.

Shit!

"Ma'am! Dahan-dahan lang po. Mataas din po ang alcohol content niyan." rinig kong sabi ulit ng server sa tabi ko.

"Wala akong pakielam! Gusto kong magpakalasing!" sagot ko dito nang hindi man lang ini-angat ko ang tingin dito. "Isa pang martini!"

"O ayan. Nakahanda na, gusto mo isang bote na miss?" rinig ko ulit sabi nito habang ako abala sa paglamutak ng buffalo wings nila.

"Infairness ang sarap ng buffalo wings ninyo." puri ko at ininom ulit ang panibagong martini sa harapan ko.

"Talagang masarap yan! Gawa sa pagmamahal 'yan e! Haha!" narinig ko ang paghalakhak nito.

I smirked.

"Pagmamahal ba kamo?! Putcha hindi na uso yan!" inangat ko na ang tingin ko sa server na nasa bar counter.

Inirapan ko ito ng mapansin kong nginingitian ako nito.

"Ang sungit mo naman miss." puna nito.

Hindi ko na lang ito pinansin at kinuha na lamang ang isang bote ng alak na nasa harapan ko. Muntikan na akong maduwal sa kapaitan nito pero nilagok ko pa rin. Sige lang Aerin! Inuman mo na lahat!

"ARGHHHH!!"

Napasigaw ako ng tuluyan ko nang naubos ito. Tangina ang hapdi!

"Hoy miss! Hindi mo 'yan alak!" muli kong narinig ang boses ng server na kausap ko kanina.

Tiningnan ko ito. "Excuse me? Pake ko? Babayaran ko na lang. Magkano ba ha?"

"Ibang klase ka naman pala. Kung ako na lang kaya bayaran mo?" He gave me a flirting smile, he stared at me.

"Napakalandi mo naman."

"Ouch! Napaka straight forward mo naman. Hindi ba pweding friendly lang?" He laughed.

"Nope. Napaka---"

Suddenly, my phone caught my attention.

"O ayan na. Humanda ka na sa mama mo't papaulanin ka na ng sermon niyan!" tumawa ulit ito pero hindi ko na ito pinansin.

I took a deep breath before I answered the phone.

"Hello, Ma?"

"Nagsumbong sa akin ang daddy mo. Ano na naman bang ginawa mo ha?"

"I didn't do anything, Ma."

"Okay okay. Basta sumunod ka na lang sa sinasabi niya. Get up yourself, nak sumunod ka na lang sa gusto niya. I miss you, baby. Take care of yourself."

And she ended the call.

Para akong baliw na tumatawa habang umiiyak ngayon.

Ano na Aerin! Hanggang diyan ka na lang ba ha!

I look back at my phone and dial the number of my brother.

Sorry, the number you are calling can not be reached. Please try again later.

I called him again.

Sorry, the number you are calling can not be reached. Please try again later.

At dahil hindi marunong sumagot ang pinakamamahal kong kapatid ay idinaan ko na lamang sa voice mail.

"Hey kuya! Guess what? Nakausap ko na ulit sina Dad! Haha!" pagrecord ko.

Sinend ko ito at muli akong uminom ng alak.

"Kaso hindi naging maganda pag-uusap namin. Dad wants me to drop that case. Hindi ako pumayag." nag-record ulit ako.

Sent!

"Tama ba desisyon ko? He's mad at me again. Sinabihan pa ako ni Mama."

Sent!

"Susunod ba ako?"

Sent!

"Hindi ko na alam gagawin ko. Nahihirapan na ako."

Sent!

"I miss you kuya."

Yumuko na lang ako at hinayaan ang sarili kong umiyak ng umiyak, ilabas ang lahat ng sakit na nararamdaman ko. Dahil alam ko. Sa huli, ang sarili ko lang ang tutulong sa akin.

"One negroni."

I lift my head and look at the man beside me.

Si Dr. Rick David, ang doktor na um-opera kay Jane at Ama ni Jackie.

Sinilip ko ito sa pheripheral vision ko. Nakaupo rin ito sa bar counter tatlong upuan ang layo nito sa'kin. Something caught my attention, black suitcase beside him.

Napaiwas kaagad ako ng tingin ng mapansin kong inikot nito ang tingin sa paligid.

Anong ginagawa niya dito?

"Thank you." rinig kong sabi nito sa bartender at nag abot ng tip dito.

Kinuha ko ang phone ko at inilapit ito sa mukha ko. Magpapanggap muna akong may kausap dito para hindi ito makahalatang minamanmanan ko siya.

"Hey babe. I'm at the bar. Can you pick me up here?"

After I spoke I looked at him again. He's also talking to someone on his phone while looking around.

Seems he's waiting for someone.

"Babe please? I miss you already." pag-arte ko pa.

Titingnan ko pa sana ulit ito pero mabilis akong binatukan ng pesteng server na nasa tabi ko.

Inis akong tumingin dito. "Problema mo?"

"Wala ka naman kausap diyan e." aniya.

"Pwede ba may ginagawa ako, huwag kang makielam!" mahinang sabi ko dito.

I looked back at Dr. David again, but when I look around he's gone!

Mabilis kong inikot ang ulo ko sa paligid at nakita kong may kausap siyang isang lalaking na naka formal tuxedo.

"Ano ba yang ginagawa mo miss?" usyoso ulit ng server dito.

"Basta. Mag serve ka na lang diyan!"

Bigla kong naramdaman ang pagkahilo ng tumayo ako. Oh no! Hindi ka pa pwedeng malasing!

Hindi ko inalis ang tingin kay Dr. David. Nandoon pa rin siya at kausap niya pa rin ang lalaki kanina.

Para hindi ito maghinala. Inalis ko ang pagkakatali ng buhok ko at inilugay. Pumunta ako sa dance floor at nakisali sa mga sumasayaw doon

"Yeah! Party party!" sumigaw ako at naghiyawan ang mga tao.

Galing galing naman Aerin!

Sayaw ka pa babygirl!

"Lets kill this love! Yeah yeah yeah! Ram pa pum pa pum pa pa! Lets kill this love!... Meeeee! Ooh ooh oooh! I'm the only one of me! Baby, that's the fun of me! Eeh-eeh-eeh, ooh-ooh-ooh-ooh! You're the only one of you! Baby, that's the fun of you! And I promise that nobody's gonna love you like me-e-e!!!"

I stopped singing nang mapansin kong kong umalis na sa pwesto sina Dr. David at pumasok sa isang maliit na daan dito sa bar.

Lintik nag-eenjoy na ako e!

Kahit ramdam ko na ang pagkahilo sa ulo ko ay pinilit ko pa ring sundan sila.

Nang makarating na ako sa dinaanan nila ay agad na nawala sila sa paningin ko. Napansin kong may anim na rooms dito at hinala ko, isa sa rooms na ito nandoon sila.

Sumilip ako sa unang room at napailing nalang ako sa kanita ko.

Sumunod na tiningnan ko ang katabi nito. I shake my head.

Oh my god. My innocent eyes!

Sa pangatlong room. Ganon din ang nakita ko.

Peste! Bat ang daming nagsesex?!

Naramdaman ko ang pag init ng mukha ko. Napasampal bigla ako.

Gising Aerin! Gising!

My feet stop when I reached the fourth room. Their door was slightly open so I took the chances to listen on the discussion they were talking about.

Nilapit ko pa husto ang teinga ko dahil wala akong naririnig!

Dr. David at ang kaninang kausap nito ay nasa loob, pero hindi lang sila. May apat pang naka tuxedo na kalalahikang nakatayo sa likod nito.

Lumipat ang tingin ko sa kausap nito.

Nakatalikod ito kaya hindi ko mamukaan ang itsura niya.

Pero pamilyar ang built nang katawan nito.

Bigla akong napahawak sa ulo ko.

Umiikot na ng tuluyan ang paningin ko.

Shit!




Napahawak ako sa noo ko. Ang sakit. Urgh!

Indinilat ko ang mata ko at inilibot ang tingin sa paligid. Nasa malaking kwarto ako ngayon habang nakahiga sa puting kama.

Wait nasaan ba ako? Kaninong kwarto 'to?

Napatayo kaagad ako at hinanap ang phone ko. Nakita ko ito sa right side table ng bedroom.

Napamura na lang ako ng makita ko ang 34 missed calls ni Chief at ni Theo sa'kin.

Tumingin ako sa oras. 11 am na?!

Naku naku! Patay na naman tayo diyan, Aerin!

Tumakbo kaagad ako papalabas ng room na'to. Wala na akong time para magmasid pa sa loob ng condo na'to dahil mukhang giyera na naman ang aabutin ko nito.

Paglabas ko ng building ay kaagad akong sumakay ng taxi at nagpahatid sa headquarters namin dito sa Quezon City.

Huminga ako ng malalim at itinirintas ang buhok ko. Napatingin naman ako sa suot ko, wala naman nawala at ito pa rin naman ang suot ko kagabi.

Napahawak ulit ako sa noo ko.

Ang sakit talaga ng ulo ko.

Grabe ba talaga ako nalasing kagabi?

I doubt kung sino man ang tumulong sa'kin. I need at least to say thank you to that someone who help me, but I need to take this first.

30 minutes din ang binyahe ko bago ako makarating sa office. Lakad takbo ako papasok sa Conference Room kung saan kami magkikita-kita ngayon.

Napatigil ako sa pagpasok ng makita ko silang tumatawa habang nakikipag kamay pa sa lalaking nasa harapan ko ngayon.

Kay Adriel

"Nandito na pala si Aerin e!" masiglang sabi sakin ni Theo. Linapitan ako nito at inakbayan.

"Good! Makakapag umpisa na tayo." biglang sabi sa'kin ni Chief Perez. Nanguna itong umupo at sumunod naman ang iilang nandito.

Nagulat ako.

Hindi ba sila galit? Bakit parang wala man lang sa kanila 'yon?

May dumaan bang anghel at nagkaganyan sila?!

"Babe! You forgot your sandals!"

Lahat kami ay napatingin sa boses na sumisigaw ngayon.

Nanlaki ang mata ko.

Anong ginagawa niya dito?! --- at bakit hawak niya---

Yumuko ako at tiningnan ang paa ko. Naka-tsinelas lang pala ako. Peste!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro