Brenda laat Melanie los.
"Blijf maar bij ons." Zegt Melanie.
Brenda schudt heftig haar hoofd.
"Als ik dat doe kan ik het niet aan om je te verliezen."

Melanie kijkt haar met ernstige ogen aan.
"Je blijft bij ons. Of je dat wilt of niet."

Melanie staat op en trekt haar vriendin omhoog.
Met een treurige blik kijkt Brenda naar Melanie.

Dex pakt Melanie's hand en trekt haar naar zich toe.
"Ik beloof dat ik jullie beide zal beschermen." Fluistert hij in haar oor.

Melanie glimlacht en gaat weer naar Brenda.
"Het komt goed." Zegt ze.
Brenda kijkt haar somber aan.
"Ik hoop het." Zegt ze zacht.

Met zen drieën lopen ze snel weg van het lichaam van de dode tribuut.
Brenda kijkt hem angstig aan en verschuilt zich achter Melanie.
"Hij doet niks meer." Zegt Dex.

Brenda zegt niets.

Ze lopen allen zwijgend verder.
Het heeft minstens een half uur geduurd totdat Dex eindelijk begon te praten:
"We kunnen beter weer een hut ofzo gaan maken."

Brenda kijkt omhoog.
"Het is 4 uur 's middags." Zegt ze.

"Ik zou het niet weten." Zegt Melanie.

"Als jij nou kampvuur gaat maken, Melanie, dan ga ik weer takken en bladeren zoeken. Brenda, jij kan wel gaan zoeken voor eten. Een salamander of bessen ofzo."
Brenda en Melanie knikken.

Dex gooit een mes naar Brenda.
"Voor als je een dier probeert te vangen."

Brenda kijkt naar het mes.
"M-maar..." Stamelt ze.
"Wees sterk meid. Een salamanders leven nemen is niet erg." Zegt Melanie.

"Ok dan." Zegt Brenda zuchtend.

Ze sjokt weg, het bos in.
Melanie zakt weer op haar knieën en begint aan een vuur.

-Zodra de hut staat en het eten klaar is, beginnen de drie te genieten van hun maaltje.
Brenda kwam terug met 2 salamanders, bessen en zelfs wat bananen.
Ook had ze andere bessen, maar die waren giftig.

"Die bananen zijn echt verrukkelijk." Zegt Brenda genietend.

Melanie knikt.
"Je hebt voor een goede maaltijd gezorgd."

Dex slikt zijn laatste stuk vlees door en pakt de waterfles.
Hij neemt een slok en geeft hem door.
Brenda neemt een hele teug water en Melanie de rest.

"Zo, ik kan wel wat slaap gebruiken." Zegt Dex gapend.
"Het is pas 6 uur." Zegt Brenda.

"Beter vroeg je bed in, dat laat eruit."

Brenda knikt.
"Dat klopt."

Ze wordt even rood.
"Kan ik tussen jullie in liggen, of eh... liggen jullie... eh... naast elkaar?"

Dex wordt rood.
"Je eh... kan liggen waar je wilt." Zegt hij.
Melanie grinnikt.

"Je mag er gewoon bij."

Ze knikt en slikt.

"Goed." Zegt Dex.
"Ik ga liggen."

Hij staat op en rekt zijn benen uit.
Hij loopt naar het dakje en gaat eronder liggen, op een hoopje bladeren.

Melanie glimlacht.
"Waar zit jij met je hoofd?" Vraagt Brenda grinnikend.

"O, gewoon." Antwoord Melanie.

Brenda zucht.
"Zullen we ook maar gaan slapen?" Vraagt ze.
Melanie knikt.
"Dat is denk ik wel slim."

Melanie gooit wat modder op het vuur en gooit het bot van de salamander weg.
De meiden staan beide op en lopen naar hun onderdak.

Beide gaan ze ergens op een hoopje bladeren liggen.
"Laten we hopen dat we morgen levend zijn." Zegt Brenda.

Die woorden brengen Melanie koude rillingen.
"Eh ja."

Ze draait zich om, zodat Brenda uit het zicht is.

Met een bonzend hart luistert ze naar de bosgeluiden.
Af en toe hoort ze gezoem van een insect of het nageknetter van het gedoofde vuur.

De zenuwen gieren door haar lijf.
Ze ligt niet meer veilig ik Dex's armen.
Ze voelt zich kwetsbaar.

"Ik ben gek. Als ik me zo veilig bij hem voel, moet hij wel een belangrijk persoon in mijn leven zijn." Denkt ze.

Ze krijgt allemaal gedachtes.
Zij, die in een mooie jurk bij het altaar staat en het ja-woord geeft aan Dex.
Ook denkt ze aan een gezin.
Ze kan nu al het handje van een baby in de hare voelen.
Ze legt een hand op haar buik.
Ze krijgt kriebels van die leuke gedachtes.

Ze blijft een half uur lang fantaseren over het perfecte leven met Dex.
Heel veel kinderen en huisdieren.
Ze wilt heel veel katten.

"Misschien krijgt ieder kind een eigen kat." Denkt ze.

Haar fantasie groeit.
Ze ziet haar en Dex in leuke kleding staan op een foto met allemaal kinderen om hun heen.
Op de achtergrond staat een groot wit huis en een veld.
Op dat veld kunnen de katten en kinderen spelen.
Er staat een trampoline en er is een veldje voor voetbal en tennis.

Ze denkt na over de inrichting van haar huis.
Een mooie keuken met een groot fornuis en oven.
Ze zal daar elke avond lekker koken en de vrolijke gezichten zien van haar kinderen, die hun bord leeg zullen likken.

In haar gedachtes loopt ze door haar huis.
Naast de keuken zal een hokje zijn met allemaal etenswaren.

Aan de andere kant van de keuken een mooie woonkamer met een tv en een grote bank.
Heel veel zachte stoelen en een lekker kleed op de grond.

Er zal daar ook een grote eettafel staan, waar iedere avond gegeten zal worden.

Naast de woonkamer zal een trap zijn die in een spiraal omhoog loopt.

In haar gedachte hoort ze het zachte gekraak van de traptreden, als ze omhoog loopt.

Bovenaan de trap zijn allemaal kamers.
De grootste is van haar en Dex met een gigantisch bed en allemaal ramen in de muren.
Ze wilt een eigen badkamer.

De kinderen krijgen allemaal een kamer met een duur bed.
Voor de ramen zal ze mooie gordijnen ophangen, van een dure stof.

Op de zolder wordt er een speelkamer gemaakt, waar de kinderen kunnen bouwen en klimmen.

Ze drommelt helemaal weg in de gedachte, om zo'n perfect leven te hebben.
Er is nog wel een dingetje.
Ze moet dit spel zien te overleven, samen met Dex.

Ze denkt nog een keer aan alles.

Ze weet zeker dat ze heel gelukkig zal zijn.
Het is het perfecte leven met haar en Dex.

Er is alleen een geheim:
Melanie weet niet wat haar te wachten zal staan, in de toekomst...

----------------------------------------------