X-24

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Generation X | 24


Vote. Comment. Be a fan.

Chapter Song: Paper Hearts by All American Reject





Moza's P.O.V


“Tomorrow we will try to make paper animals,” masayang anunsyo ng teacher namin sa Arts na subject.



Like duh. Bakit may ganitong subject sa MXA?



Tsss... para talagang kulungan ang lugar na to.



Dalawang araw pa lang pero nakakainis na ang takbo ng klase.



“Rella anong ginawa mo?,” tanong ni Chelsy na nasa likuran ko nakaupo.


“Paper plane,” sagot ko.



“Ah akin paper hearts!,” masayang sagot nya.



“Okay,” sabi ko.



Nga pala. Si Chie ay nasa Class 3C. Kawawang bata paniguradong sobrang tahimik nun dahil wala tong dalawang pinsan nya. Kung pwede lang talaga na magpalit kami ng pwesto. Tsk.



Napansin ko namang nagsitayuan na na ang mga kaklase ko kaya tiningnan ko si Dasttan na nasa unahan nakaupo pero wala na rin.




“Rella p.e  na! Tara sa locker room!,” hinila ako ni Cherish para tumayo na. Hindi na ako nagreklamo at nagpatianod na lang.




Hays. Salamat at p.e na. Atleast sa labas kami. Hindi ko talaga gusto ang nakukulong sa classroom.



Pagkadating naman namin sa locker room ay naabutan kong kumukuha ng p.e uniform si Sana.



Geez. Magkatabi pa ang locker namin.



“Hi Sana!,” bati ni Cherish at Chelsy.



Kahit kelan talaga feeling close tong dalawa.



“Hello,” sagot ni Sana.



Inalis ko ang atensyon sakanila para kunin na rin ang uniform ko.



“Are you done?,”



Panandalian akong natigil dahil sa narinig ko.




Hindi ko na kailangan tingnan kung sino yun dahil kita ko na sya sa gilid ng mga mata ko.



“Yung kambal ni King,”-Chelsy.




Mabilis kong kinuha ang uniform ko at agad na lumabas ng locker room.




Nagdire-diretso ako hanggang sa makalayo ako sa lugar na yun. Hindi ako lumingon kahit na tinawag ako ni Chelsy at Cherish.





Bakit ba parati ko na lang sila nakikitang dalawa!



Pumasok ako sa isang banyo na nadaanan ko at doon na nagbihis.



I hope pagbalik ko mamaya ay hindi na magkrus ang landas namin.



Agad akong nagpalit ng damit pagkapasok ko sa bakanteng cubicle.




Napairap ako kapag naalala ko ang boses nya. Ang baba. Kagaya parin ng dati.


Napailing ako.


Ano ba tong pinag-iiisip ko.


And so, lumabas na ako ng cubicle bago pa ako kainin nitong mga tumatakbo sa isipan ko.



Nilapag ko ang uniform ko at naghugas ng kamay. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin matapos iyon.



I can't barely recognize myself now. Anong ginawa ko sa sarili ko.



Bumaba naman ang tingin ko sa suot kong necklace. Hinawakan ko yun.


“You're late now Moza,” I said.



Lumabas na ako ng banyo matapos iyon. Babalik pa ako sa locker room para ibalik tong uniform na suot ko kanina.



Bahala ng late. P.e lang naman. Lol.



Habang pabalik ay biglang bumuhos ang ulan.


Ahh..Rain.


Napatigil ako sa paglalakad at tiningnan ang pagbuhos ng ulan.


“It's pouring all of a sudden huh,”



Napatingin ako sa nagsalita.

Kumunot ang noo ko.



“Did you miss me?,”



Tinaliman ko sya ng tingin.

“Bumalik ka pa. Tsss..sira na ang araw ko,” walang gana kong sagot saka tinalikuran ko sya.



“Well, I miss you too bad cheese!,”



Hindi ko sya nilingon.


Ewan ko sayo King.

Pero kumabog ang puso ko dun ah. Sumusulpot bigla eh.



***

King's P.O.V



“Ma? Are you sure about this?,” tanong ko ulit sakanya.



“Yes anak. I'm counting on you,” hinawakan nya ako sa magkabilang balikat.




“Pero si Papa?,” nawala yung ngiti sa labi nya at umiling.


“He doesn't need to know,”



Napahinga ako ng malalim dahil sa sinabi nya.



“Please Jared,”



Napatango na lang ako.



“Okay. I will try but I won't promise anything Ma,” nakatungo kong saad.


“It's okay son,” isang mahigpit na yakap ang binigay nya sakin at ginawa ko rin yun.



////



“Kausapin mo ang kapatid mo. He doesn't talk much but he's a good kid,” bilin ni Mama.



“I will Ma, don't worry. Pahinga ka. Call me everyday if possible,” ani ko.




“I will,” kumaway sya sakin.



“See you,” she said.



Kumaway na lang ako sakanya hanggang sa umandar na tong sasakyan na magdadala sakin sa academy.



“See you again Ma,”



Daya naman. Isang linggo ko lang sya nakasama. Ang daya talaga. Ang daya daya.



////



Pagkarating ko sa MXA ay may napansin ako. Parang nag-iba ang ambiance. Parang luminis at tumihimik din. Saan kaya yung mga ungas? May mga dala pa naman ako para sa mga yun.



“Uh? Naulan bigla,” sabi ko habang papunta sa Headquarter.



Pero napatigil ako nang may nakita akong babae.



Hindi sya multo pero malapit dun.



A sad ghost.



Lumapit ako sakanya ng tahimik at mukhang hindi naman nya ako pansin.



“It's pouring all of a sudden huh?,”



Nakuha ko ang atensyon nya pero nakakunot ang noo nya.


She must be surprised.



“Did you miss me?,” matalim nya akong tiningnan.



Hay. To namang cheese na to.


“Bumalik ka pa. Tsss...sira na ang araw ko,”



Okay. I'll take that as I miss you.



Naglakad na sya palayo sakin.



“Well, I miss you too bad cheese!,” sigaw ko pero hindi nya ako nilingon.



What a bad cheese indeed.



Pero teka.


Yung necklace nga pala! Kailangan kong isauli yung kanya at kunin yung akin.




***



Sana's P.O.V





Biglang naulan kaya sa gym kami kaagad tumungo. Nilibot ko ng tingin ang paligid pero walang Moza akong nakikita ngayon.



Where is she. Magccut na naman kaya yun?



Tiningnan ko si Yugen na nakamasid din sa paligid.



“Yah. Stop doing that okay?,” tiningnan nya ako dahil dun.



“What?,”



“Yung kanina. Sa locker room. Makiramdam ka naman,” napakamot sya ng batok nya.



“Uh..oo nga. Di ko sya nakita,”



Bumuntong hininga ako dahil di ko na alam ang gagawin ko. Parati na lang ako sa gitna ng dalawa.




“I'm sorry Sana. I will fix this, just me some time,” aniya.



“I know. Huwag mo lang patagalin pa at baka hindi na natin maabot si Moza,” nag-alalang sabi ko.



Alam ko namang walang kilala si Yugen dito maliban saming tatlo at ako lang talaga ang makakasama nya ngayon. Lumayo na din ang loob nya sakanya ni Dasttan kaya hindi ko pwedeng iwan si Yugen.



“Prrrrrrrt~~~!”



Natahimik ang klase namin dahil dumating na yung p.e teacher.




“Goodafternoon Class 3B. I'm Mr. Trejos, and I'm your p.e teacher,”




“He's King's dad,” tiningnan ko si Yugen dahil sa narinig kong usapan sa likuran ko.


And he's looking at him too.



“So he's your dad,” mahinang sambit ko sakanya.



Tumango sya.



Bigla ko tuloy natandaan yung sinabi nya sakin noon. That he hated his dad so much.



Nabalik ang tingin ko sa dad nya. Mr. Trejos....hmmm Caddy ang ginagamit ni Yugen na last name.



Kung titingnan ay parang mabait naman sya but I know Yugen has his reasons kaya nya nasabi yun noon.


Sana katulad namin ni Moza ay maging maayos din sila.











***
-jareditsme

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro