'Mam, er komt vandaag even iemand langs die ik moet helpen met huiswerk.' Zeg ik rustig tegen mam, die de borden van de lunch eindelijk aan het afwassen is.

Ze glimlacht. 'Dat kan zeker. Leuk om eens iemand anders over de vloer te hebben dan Heidi.' Zegt ze. 'Wie is het?'

'Jaimy, we hebben de afgelopen dagen samen in de bibliotheek gewerkt.' Zeg ik rustig. Mam laat de theedoek los, draait zich naar mij om en kijkt mij fronsend aan.

'Een jongen?' Vraagt ze extra nadrukkelijk. 'De laatste keer dat je een jongen mee hebt genomen naar huis was in groep 2.'

'Dus? Ik mag toch wel iemand helpen?' Vraag ik.

'Natuurlijk wel, maar niet zonder voorwaarden.' Bij het volgend gedeelte grijnst ze. 'Kamerdeur open houden zodat we kunnen horen wat er gebeurd daarboven.'

'Vind ik prima als jij er maar voor kan zorgen dat Pimpelmees haar snavel houdt.' Zucht ik en ik steek mijn hand uit. 'Deal?'

Ze pakt hem grijnzend aan. 'Deal'

Op datzelfde moment gaat de deurbel. Ik steek mijn wijsvinger op als teken dat ik de deur wel open kan doen en loop naar de deur toe.

'Hoi Jaimy.' Begroet ik hem netjes en ik doe een stap opzij zodat hij naar binnen kan. Ik zie mijn moeder in mijn ooghoek nieuwsgierig in de keuken staan wachten.

'Hoi Caro.' Glimlacht hij en hij hangt zijn jas uit automatisme op de kapstok. Ik klap de deur dicht en begeleid hem naar de woonkamer.

Mam's kin ligt bijna op de grond van verbazing als ze Jaimy ziet. Ze kijkt me met grote ogen aan. Ik glimlach zoetjes naar haar.

'Wij gaan naar boven.' Deel ik mee. 'Ik kom zo nog wel beneden voor wat drinken.'

Ik pak vlug Jaimy's arm vast en sleur hem mee naar de trap voordat mam kan gaan protesteren, of überhaupt iets kan zeggen. Natuurlijk snap ik haar reactie, maar dat betekent niet dat ik zin heb in een preek waar hij zelf bij staat.

'Zit het in de familie ofzo?' Vraagt hij opeens beschaamd.

'Wat?' Vraag ik fronsend.

'Het staren.'

Ik grijns schaapachtig. 'Ja, maar het doel van het staren is voor iedereen hier anders. Ik let meer op details als ik staar, mam is gewoon roekeloos. O en Pimpelmees staart je alleen aan als ze iets sinisters van plan is.'

'Wie is Pimpelmees?' Vraagt hij verward.

'O dat is Pip, mijn zusje. Niet op haar letten als ze mijn kamer in komt banjeren. Ze komt hier alleen maar om herrie te schoppen of om me te chanteren.' Zucht ik.

Oké, soms ook voor wat plezier, maar meestal niet. Vooral niet nu. Altijd als ik gasten mee naar huis heb gedraagt ze zich als een clown.  Of gewoon als mijn irritante zusje, dat kan ook.

'Oké, soms ben ik heel blij dat is enig kind ben.' Grijnst hij. Ik rol zuchtend met mijn ogen en druk de deur van mijn kamer open.

'Was het voor mij maar zo'n feest.'

Ik gebaar dat hij op mijn bed kan gaan zitten. Zelf pak ik mijn aantekeningen, uitgeprinte documenten en de pop van mijn bureau en gooi ik de hele santenkraam op het bed. Zelf ga in in kleemakerzit tegenover hem zitten met de spullen tussen ons in.

'Goed, het is niet heel erg anders dan de vorige keer, maar nu hebben we Lotus' ondervraging. We kunnen kijken of haar antwoorden matchen met de dingen die we nu verzameld hebben.' Leg ik uit.

Hij knikt en laat zijn blik over de spullen heen glijden. Hij haalt het papier met de ondervraging uit de hoop en begint met lezen.

'Caro!' Gilt Pip en ze bonkt op de deur, die ik ondanks de deal met mijn moeder dicht heb gedaan. 'Heb jij mijn box verstopt?'

'Ja, en nu wegwezen!' Roep ik terug naar de deur.

Pip drukt de deur open en kijkt me kwaad aan. 'Geef hem terug Caro. Die is van mij.'

'Nu is hij even van mij. Jij kan je niet gedeisd houden met dat ding, dus neem ik hem in beslag.' Zucht ik.

Ik zie dat Pip haar grijnzende blik richt op Jaimy, die nu is omgedraaid om Pip aan te kijken. Dankzij mijn waarschuwing voor Pip's sinistere capriolen ziet hij er niet heel relaxed uit.

'Ga even weg Pimpelmees. Ik ben met iets belangrijks bezig.' Wijs ik haar erop en ik wuif met mijn hand.

'Als het zo belangrijk is' begint ze en ze leunt tegen de deurpost aan. 'Dan kan je het me toch wel vertellen? Het is nogal eigenaardig dat je beweert om huiswerk in de bibliotheek te maken als je je huiswerk voor de komende 2 weken al af hebt.'

'Ja, niet jouw zaken. Wegwezen jij.' Ik sta al in de startblokken om haar weg te jagen, omdat ik Pip ken en zij zich niet zo snel gewonnen geeft.

'Echt wel, en anders zeg ik het tegen mam.' Ze tikt bedenkelijk op haar kin. 'Of je geeft me mijn box terug.'

'Nooit' grom ik meteen en ik sta op.

Ik pak haar bij haar benen en slinger haar over mijn schouder heen. Ik heb geluk dat ze vrij licht is en ik inmiddels al getraind ben na al die keren dat ik haar mijn kamer al uit heb moeten sleuren.

'Zet me neer!' Gilt ze in mijn oor. Ik hoor de helse gil mijn trommelvlies bijna vernietigen.

Ik zet haar neer in haar kamer en kijk haar streng aan. 'Wat denk je dat je aan het doen bent?' Sis ik.

'Ik ben aan het kijken wat jij aan het doen bent.' Zegt ze luchtjes. Ze wiebelt met haar wenkbrouwen. 'En sinds wanneer breng jij jongens mee naar huis?'

'Ten eerste: bemoei je niet met mijn zaken. Ten tweede: sinds ik daar zin in heb. En trouwens, we zijn samen met een project bezig.' Leg ik uit. 'O en je box kun je weer komen ophalen als Jaimy weg is.'

'Dat is die jongen neem ik aan, maar daar kan ik wel mee leven.' Grijnst ze. Ik geef haar nog een duwtje naar haar bureau.

'Ja prima. Tot zo.'

'Caro!' Roept mijn moeder opeens van beneden. 'Waarom hoor ik deuren slaan als die van jou dicht moest blijven?'

'Omdat jij er niet voor kon zorgen dat Pimpelmees haar mond zou houden!' Roep ik met een zuchtende ondertoon terug.

'Houd jullie kleppen!' Schreeuwt mijn vader nu ook van beneden. 'Ik probeer tv te kijken!'

'Houd jij gewoon op met tv kijken en ga iets nuttigs doen Silvester.' Schreeuwt mijn moeder terug.

Haar voetstappen verdwijnen naar de tv kamer en het geschreeuw begint weer. Ik druk zuchtend mijn vingers in mijn oren en loop weer naar mijn eigen kamer.

'Gaat het?' Vraagt Jaimy lichtjes bezorgd als ik de deur zachtjes dicht doe. Ik knik.

'Ja hoor, dit is de afgelopen drie dagen niet anders geweest.' Zucht ik. Ik herpak me weer en ga weer op het bed zitten. 'Goed, waar waren we gebleven?'

Het is weer bonje bij de Andersson-Smith's :0 Wat moet Jaimy hier nu van vinden?

Fijne dag verder!

Liefs,

Pageotte