Het was half 3 toen de telefoon van Bastiano ober ging. Zelf werd hij er niet wakker van maar Misty die naast hem lag wel. Ze keek naar het scherm en zag een nummer. Ze schut Bastiano wakker. Langzaam opent hij zijn ogen en krijgt al meteen de telefoon in zijn handen gedrukt. Zonder te kijken wie het is neemt Hij de telefoon op. "Hallo?" Vroeg hij. "Hallo, je spreekt met de oma van Sophia Miller." Klinkt er door de telefoon. Misty hoort de naam en kijkt met grote ogen naar Bastiano. Hij zet het gesprek op luidspreker. "Ik ben meer te weten gekomen" "wat bent u te weten gekomen?" Vroeg Misty. "Dat kan ik niet vertellen. Maar Marilo is onderweg naar jullie. Wat je ook doet volg haar niet" en tken werd er op gehangen. Misty keek Bastiano een beetje bang aan. Hij glimlacht geruststellend. "Het komt wel goed" zei hij en slaat een arm om haar heen. Het voelde fijn dat hij zo beschermend over baar deed, heel fijn zelfs. Ze kroop iets dichter tegen hem aan en hij gaat met zijn andere hand door haar haar heen. Ze glimlacht het voelde allemaal heel vertrouwd. Maar dit moment deur de maar heel kort. De kamer temperatuur daalde en het licht ging in een keer aan. De andere werden nu ook wakker. Het licht ging weer uit. Misty kroop heel dicht tegen Bastiano aan haar hart klopte in haar keel en ze voelde het hart van Bastiano ook heel erg te keer gaan. Er klinkt een klein giegeltje, een die ze vaker hebben gehoord. "Marilo wat wil je van ons" zei Chris geïrriteerd hij was net zo lekker aan het slapen, knuffelend met Fera. Iets wat hij altijd gedroomd had te doen maar nu echt gebeurde. "Ik heb hulp nodig" zei Marilo en stond recht voor het bed van Chris en Fera. Stefan trok  Addison dicht tegen zich aan. Addison was erg bang en bleef dicht tegen Stefan aan zitten. "Waarom zouden we je helpen? Je hebt onze vrienden gevangen misschien zelfs wel al vermoord" Zei Chris een beetje boos. Misty greep snel in voor hij Marilo boos zou maken "Chris stop, Marilo waarom heb je onze hulp nodig" vroeg ze haar stem trilde een beetje bang voor wat er zou gebeuren. Marilo valt achter over op de grond en verdwijnt. Bastiano merkt meteen dat Misty banger wordt en houd heer goed tegen zich aan. Marilo rent de kamer rond. Letrelrijk, de voetstappen klinken op de grond, muren en plafond. Dan plots verschijnt ze naast Misty. "Lola wilt Sophia en de andere helpen" zei ze erg verdrietig. "Wat wil je dst wij doen?" Vroeg Chris boos. Een zwarte plek verscheen in de hoek naast het bed van Chris. Misty wees er heen. "Stap daar in" zei Marilo kill. Chris begint te lachen "Sorry maar je wilt dat wij Lola stoppe  met onze vrienden te helpen." Marilo werd boos en op eens begon de neus van Chris te bloeden. Chris voelt het en gaat met zijn vinger langs zijn neus en ziet het bloed. Hij schrikt en probeert het te stoppen, maar het wordt steeds erger. Fera wordt er bang van en kijkt Marilo aan "alsjeblief, stop dit." Marilo verdween ze was nog wel in de kamer want niks veranderde. "Stap in het duister en alles is over." De stem van Marilo klonk duister en galmde door de kamer. "Chris niet doen" zei Misty snel. "Als hij niks doet bloedhij dood" zei Fera lichtelijk boos. "Het is en val." Zei Bastiano. "Dit ook" zei Chris en stapt het bed uit. "Chris niet doen" zei Stefan. "Denk even na. Ze wilt dat je dit doet. Die het niet. Je moet blijven leven om er in te gaan dus ga je niet dood" Chris dacht even na "Maar als ik niks doe wie weet wat die gek doet" dat was geen slimme zet. Dat besefte hij zich net ook zelf. "Gek? Gek? Ik ben geen gek" schreeuwt Marilo en zonder ook maar enigzins medelijden te tonen viel Chris op de grond. Een wond op zijn rug verscheen en er kwam allemaal bloed uit. Heel veel bloed. De kamer temperatuur steeg en een klein speelgoed mes verscheen in de rug van Chris. Fera begint te gillen. Addison kruipt zowat in Stefan. En Misty kijkt snel weg. Stefan legt zijn hoofd tegen die van Allison. Bastiano legt zijn hand op Mistys hoofd. Fera was helemaal in paniek. Tranen stroomde over haar wangen, ze ademde super snel. Al snel begon ze te hyperventileren. Bastiano lied Misty snel los en rende zo wat naar Fera. "Rustig. Adem rustig" hij legt een hand op haar rug. Fera lijkt niks te horen en blijft maar door gaan en door gaan. Hij legt een hand over haar mond waardoor ze door haar neus moet ademen. Na ongeveer 5 minuten stopt het hyperventileren en is Fera rustig aa het ademen. Ze begint te huilen. Misty kwam bij hen zitten en sloeg een arm om Fera heen.  "Wat nu?" Vroeg Fera tussen het snikken door. "We moeten de politie bellen" zei Stefan. "En dan? Hey politie een geest heeft zo juist Chris vermoord?" Zei Misty een beetje geïrriteerd. "Ja wat wil je anders. Alles zelf opruimen en de bak in gaan omdat als ze er achter komen wij de gene zijn die het lichaam verplaatst hebben, wij de genen zijn die worden verdacht van moord, en we niet dan kunnen vertellen van ja een geest heeft het gedaan" Stefan klonk een beetje boos. Iedereen was boos en geïrriteerd, maar vooral verdrietig en bang. "Prima bel de politie" zei Misty en knuffelt Fera. Stefan pakt zijn telefoon en belt 112.