Een paar maanden later, 7 januari

Pov Sara

Ik zit nu al een paar maanden op Zweinstein. Ik vind de lessen simpel en ben altijd een van de snelsten met alles klaar. Ik ben inmiddels goede vrienden met bijna heel Zwadderich, maar Draco is toch echt mijn beste vriend. Livi, Thea en Dori ga ik ook nog steeds erg veel mee om. Vandaag is de eerste dag dat de leerlingen naar Zweinsveld mogen, dat is mooi, want Severus is ook bijna jarig:  morgen is het al zover. Ik weet dat hij geen zin heeft om zijn verjaardag te vieren ofzo, maar ik koop toch cadeaus, het is morgen zondag, dus dan heb ik geen les. Ik ga 's ochtends vroeg de leerlingenkamer uit sluipen, naar Severus zijn kantoor, die ik ga versieren met groene en zilveren ballonnen en leg ik mijn cadeaus op zijn bureau.Ik hoop dat hij dit keer een beter humeur heeft dan met kerst. Hij had welliswaar boeken voor me gekocht -net als ik voor hem- maar was de hele vakantie in een rothumeur. Echt, hij was ontzettend chagerijnig. Vooral met oud en nieuw. Er woont niemand meer in Weverseind, maar dreuzels hebben zulk 'leuk' luidruchtig vuurwerk dat je het aan de andere kant van de wereld zowat nog hoort. Maar goed, Severus kon zich niet meer concentreren met zijn toverdranken en met het lezen van zijn boeken. Ik ook niet. Ik ging dus maar tekenen. De hele vakantie was ik bezig met lezen, tekenen en het schrijven van liedjes, omdat ik verder niks te doen had. Tot de laatste dag. Er kwam een bekende uil aanvliegen, die er heel moe uitzag. Hij had 2 pakjes. Nouja, pakjes, hele grote pakken, mee. In de ene zat de nieuwste bezem van dit moment, de vuurflits, voor mij, in die andere zat een hele stapel boeken voor Severus. Dankje ouders, ik kon weer vliegen... Mijn vorige bezem lag nog thuis en Severus wilde niet dat ik hem ging halen. Maar nu kon ik tenminste nog wat anders doen hier. Ik mocht van Severus in de achtertuin mijn bezem uitproberen, mits ik spreuken voor dat  dreuzels het niet konden zien uitsprak. Dat deed ik. Het was heerlijk om te vliegen. Ik had gehoord dat op. Zweinstein ook zwerkbalteams waren. Ik ga zo snel mogelijk proberen in het Zwadderich team te komen! Het liefst als jager. Dat heb ik altijd leuk gevonden. Ik zal wel proberen in het team te komen als er een plaats vrij is, maar nu moet ik cadeaus voor Severus kopen!! Ik zie Vilder - wat een enge griezel is die man toch- al klaar staan om ons naar Zweinsveld te brengen. Yay. We beginnen te lopen. Ondertussen praat ik met bijna alle Zwadderaars. Maar als we in Zweinsveld zijn schud ik snel iedereen af en ga cadeaus zoeken. Al snel vind ik een prachtige mantel. Hij is 45 galjoenen, wat heel duur is, maar Severus verdient wel een mooi kado. Ik loop de winkel in, bedenk me dan pas dat ik zijn maat niet weet. Wacht, zag ik laatst niet een mantel op de trap liggen, toen zag ik toch een keer zo'n kaartje? Ja! Ik weet het weer. Ik pak gauw een mantel in zijn maat en reken af. Ik ga pas naar buiten als ik niemand van Zweinstein meer zie. Ik loop snel naar Klieder en Vlek, zoek wat toverdrankboeken uit waarvan ik zeker weet dat hij ze niet heeft- ik heb hem inmiddels alle boeken die hij heeft al wel 10 keer zien lezen- en pak een paar zwarte, zilveren, grijze en blauwe veren. Allemaal erg speciale. Dan zie ik Draco binnenkomen. O help! Ik loop zo langs de kasten heen dat Draco me net niet kan zien. Hij loopt al snel weer naar buiten. Ik reken af en loop gauw naar buiten. Severus heeft me geleerd hoe ik een tas moet vergroten. Dit doe ik ook snel, want anders dan kan ik niet alles meer meenemen en dan zou het ook opvallen dat ik zoveel heb gekocht. Ik loop verder en bedenk ondertussen wat ik nu nog wil kopen, ik heb namelijk geen idee. Schoenen? Weet zijn schoenmaat niet. Een gewaad dat bij zijn mantel past? Ja! Ik loop -nouja ren- naar de winkel waar ze luxe gewaden verkopen. Gelukkig weet ik die te vinden door een kaart van Zweinsveld te toveren. Ik haal een heel mooi zwart gewaad van een of andere dure stof met een naam die ik niet kan uitspreken. Dat waren 20 knoeten. Even kijken hoeveel geld ik nog heb. 18 knoeten, 34 galjoenen en 18 sikkels. Oke, ik heb echt veel geld meegenomen! Zal ik Severus nog wat geven? Ja, maar wat? Perkament? Mwah, kan ik doen. Ook nog even langs Tovertweelings topfopshop voor ballonnen.

Twee uur later...

Dat was al mijn geld. Op twee sikkels na. We zijn nu weer in Zweinstein. Draco was gewoon bijna boos op me, omdat ik alleen door Zweinsveld ging zwerven. Ik begrijp hem wel hoor, maar hij denkt dat ik veel minder zelfstandig ben, maar ja, ik ben gewend om voor mezelf te zorgen. Severus doet wel dingen voor me, maar overdag zit hij altijd te lezen. Verder ben ik altijd al handig geweest met toverstaffen, ondanks dat ik er dit jaar pas zelf een kreeg. Ik heb er vaak eentje geleend en dan spreuken geoefend, niemand zou het merken: hij was toch van een volwassene. Die van mijn ouders werkten fijn, ik kon eigenlijk met praktisch elke staf overweg, maar die van Severus was de fijnste, samen met de mijne. Ze lijken ook best op elkaar. Ik heb zo'n gevoel dat de tekens op onze staffen wat betekenen. Maar wat? Ik denk aan de dag dat is Severus zijn wand steelde. Ik moet er nog steeds om lachen. Ik was 8 en ik had net in een boek de uitvoering van de wingardium leviosa spreuk gelezen. Ik wilde het graag uitproberen. En Severus was even in de keuken. Maar zijn staf lag nog in de kamer. Ik dacht dat niemand het zou merken als ik het even ging proberen. Ik pakte zijn staf, zei de spreuk en ineens vloog er een boek door de kamer. 'Sara.' Hoorde ik ineens een stem. 'Leg dat boek neer.' Ik deed wat hij zei en liet het boek terugzweven. 'Snap jij het begrip regels niet? Je mag niet toveren.' Hoorde ik hem woedend zeggen. Toen ging hij op een iets vriendelijkere toon over 'maar je hebt talent. Maar wacht wel tot je een staf mag.' Ik moet nog steeds lachen om mezelf, ik was echt heel erg vroeger. Maar nu moet ik maar gauw gaan slapen, morgen moet ik het kantoor van mijn altijd in het zwart geklede professor Toverdranken versieren!