Vego was listening to his Professor but his seat mate whispered to him so he distracted. “Nabalitaan mo na ba ang nangyayari sa lugar natin?” Umiling siya rito at tumingin sa kanyang katabi habang nakakunot ang noo.

“Someone's murdered.” Nanlamig ang kanyang mga kamay at ang kanyang mukha ay nagpawisan dahil sa kanyang narinig mula sa kanyang katabi.

Hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig, wala kasi siyang narinig na balita tungkol doon dahil hindi naman siya nalabas ng bahay niya at isa pa walang nagsabi sa kanya tungkol doon kahit ang kaibigan niyang si Khloe.

“Saan mo narinig ang balitang 'yan?” Tanong niya rito ngunit hindi na ito nakasagot nang sumingit ang kanilang professor na kanina pa palang nakatingin sa kanila.

Agad silang napaayos ng upo habang kinakabahang tumingin sa guro na ngayon ay masama ang tingin sa kanila, “If you don't want to listen to my discussions, pwede na kayong umalis sa aking subject.” Mataray na sambit nito sa kanilang dalawa, nagbulungan naman ang mga kaklase nila habang nakatingin sa kanila.

“May sinabi ba akong mag ingay kayo?” Natahimik naman ang buong silid nang mag salita ang kanilang guro, aaminin nila, nakakatakot ang bagong guro na nasa unahan nila. Kakalipat lang kasi nito noong isang araw at unang pagtuturo nito sa kanila.

“Don't test my patience, Class.”

Bumalik naman ito sa pagtuturo kaya't nakinig na lamang sila rito. 'Di nag tagal ay tumunog na ang bell hudyat na tapos na ang klase nito kaya dali dali na nilang kinuha ang kanilang mga gamit upang pumunta sa Canteen para kumain.

“Ano bang pinag uusapan ninyong dalawa ni Jufeo?” Khloe curious asked him, tila bumalik sa kanyang isipan ang sinabi sa kanya ni Jufeo tungkol sa balitang may isang taong pinatay sa kanilang lugar.

Hindi agad siya makasagot sa kanyang kaibigan, “O? bakit bigla kang namutla riy'n?” Agad siyang umiling sa kaibigan at sinabing wala lang 'yon.

Nag patuloy na silang pumunta sa Canteen, habang naglalakad sila ng kaniyang kaibigan ay may bigla silang narinig na sigaw sa labas ng kanilang campus kaya kaagad silang napatingin roon at dumungaw sa bintana at sumilay sa kanilang mga mata ang isang taong duguon sa labas ng kanilang campus, hindi lang duguan kundi kulang kulang din ang daliri nito.

Lahat ng estudyante ay nasusuka at hindi makatingin sa nakaratay na biktima kagaya nilang dalawa. Kahit na medyo nasa kalayuan ang biktima ay nandidiri pa rin siya sa kaniyang nakita, ang mga balahibo niya ay nagsitaasan dahil sa pangamba at takot sa nangyayari sa kanilang lugar.

Hindi niya matukoy kung sino ang nakaratay sa sahig dahil ang mukha nito ay natatabonan ng dugo at medyo malayo ito sa kanilang pwesto. Kaagad namang silang sinita ng mga guro na pumasok na sa loob at huwag nalang pansinin ito at bahala na ang mga otoridad sa babaeng nakaratay sa kalsada.

“Nangingilabot ako,” Kita niya sa mga mata ni Khloe ang takot na nadadarama nito dahil kahit siya at nangingilabot din sa nakita.

Maraming katanongan ang nasa isip ni Vego ngunit agad din itong nawala nang ideklara ng kanilang Principal na suspended muna ang klase nila dahil sa nangyaring krimen sa harapan ng kanilang campus.

Ang nararamdamang takot ng mga estudyante ay biglang napalitan ng tuwa dahil suspended ang kanilang klase tila biglang nawala sa kanilang isipan ang kakakita nilang nakaratay na babaeng duguan dahil lang sa suspended ang klase nila.

Ngunit si Vego ay hindi, nangingilabot pa rin siya. Sabay silang umuwi ng kaniyang kaibigan na si Khloe dahil hanggang ngayon ay natatakot pa rin ito.

Nadaanan nila ang babaeng duguan na nakaratay sa kalsada, pinipigilab nilang dalawa na masuka dahil ngayon ay lubusan na nilang nasilayan ang masahol na nangyari sa biktima.

“What's happening?” Naiiyak na si Khloe. Agad siyang niyakap ni Vego para patahanin at pakalmahin.“Let's just go home,” tanging nasabi ng kaniyang kaibigan.

Tahimik lang silang dalawa hanggang makarating sila sa bahay ni Khloe, agad itong tumakbo sa ina at biglang niyakap. Nakaramdam ng inggit si Vego nang makita niya ang ganitong senaryo ng mag ina.

Naiinggit siya dahil ni isang magulang ay walang gagawa nito sa kaniya dahil tanging sarili na lamang ang kanyang kasama sa buhay. Umalis na siya sa bahay ni Khloe at umuwi na, hindi kalayuan ang bahay niya sa kaibigan kaya agad siyang nakauwi.

Matamlay na umupo siya sa sofa nang makaapak siya sa loob ng kaniyang pamamahay. Nalulungkot siya, “What my purposes in this world?” naitanong nalang niya sa hangin.

Ilang beses na niyang tinatanong kaniyang purposes sa mundo ngunit walang tumugon sa kaniyang katanongan o kahit ni isang clue.

Malaki ang bahay niya tila isang mansion ito ngunit tanging siya lamang ang nakatira at hindi niya itatanggi na walang araw na hindi siya nalulungkot dahil wala siyang makausap sa kaniyang pamamahay.

Biglang pumasok sa kanyang isipan na bakit hindi na lamang siyang mag rent ng kwarto lalo't pa.may tatlo namang kwarto ang available sa kaniyang bahay.

Agad sumilay ang isang ngiti sa kanyang labi, agadsniyang kinuha ang kaniyang laptop upang gumawa ng isang poster na naglalaman na nag hahanap siya ng tatlong magigibg roommate niya sa bahay.

Natutuwa siya sa naiisip niya, “Finally! I'm gonna have friends!”

Magdamag niyang ginawa ang poster hanggang hindi niya namamalayan na nakatulog na pala siya. Sumikat ang araw ay tulog pa rin siya. Hindi niya magawang bumangon dahil sa sakit ng kaniyang likod tila namamanhid.

Tamad niyang kinuha ang kaniyang selpon nang tumunog ito, “What?!” Inis niyang wika sa kabilang linya nang sabihin nitong may pa quiz ngayon ang kanilang professor kahit may nangyari kahapon na kadumal-dumal..Kaagad siyang tumakbo sa banyo para maligo.

“Buti umabot ka!” Bungad agad sa kaniya ni Jufeo, hinihingal siyang umupo sa tabi nito. “Kilala na raw ang babaeng nakataray kahapon sa kalsada,” agad siyang tumingin dito, “Sino raw?” tanong niya habang iniilapag ang kaniyang gamit sa tabi ng upuan niya.

“Mia Hollie,” naibitawan niya ang hawak niyang ballpen nang marinig ang pangalan ng biktima, ang kaniyang mga tuhod ay nanlalabot at ang mga kamay niya ay tila nagpapawis.

“M-Mia?”

Napakunot ang noo ng kanyang katabi, “Kilala mo?” dahan dahan siyang tumango rito habang pino-proseso pa rin sa isipan ang naging biktima ng isang killer.

“Mia Hollie, that's his childhood friend,” biglang sulpot ni Khloe sa kanilang pwesto, natahimik naman si Jufeo sa narinig mula sa babae.

“Are you okay?” Tumango lang siya rito.

Inalala niya ang naging huling usap nilang dalawang kaibigan na si Mia, tanda tanda pa nito ang mga tawa at ngiti nito nang magkwentohan silang dalawa.

May luhang tumulo sa kaniyang mata. He couldn't accept what happened to his childhood friend. Masakit para sa kaniya ang nangyari ngunit wala na siyang magagawa pa.

Kaagad niyang pinunasan ang kaniyang luha nang biglang pumasok ang kanilang Professor na may lungkot sa mga mata nito, hindi lamang siya ang nakapansin kahit ang kaniyang katabi.

“Okay class, our quiz are cancelled.”

Nag sigawan ang mga kaklase niya dahil sa balita ng kaniyang Professor, wala kasi silang mga review kaya tuwang tuwa sila.
After I-deklara ng kanilang Professor ang tungkol sa quiz ay agad na itong lumabas ng Classroom.

Day was sitting in the coach, he waiting his flight to Di Arhelo where he will stay for a while, away from them.

He was wearing his eye glass that suit to his style. While he was waiting to his flight, he reading his favorite book named Fun Home: A Family Tragicomic. He don't know why he love it knowing that it wasn't fiction.

“Flight BA333 is now boarding.”

Tumayo na siya sa pagkakaupo at kinuha na ang kaniyang mga gamit. Isang malalim hinga ang kanyang ginawi bago pumasok sa loob.

“Kailangang gawin ko ito.”

Paulit ulit niya itong sinasambit sa kaniyang isipan habang papasok na siya sa loob.

On the other side, Huager was standing on the outside of LRT thinking if what he do is right, tumingin naman siya sa kaniyang katabi, “Are you sure about this?” she asked.

Bumuntong hininga siya, “I need it and also my job near at there,” walang nagawa ang kaniyang kasama sa kaniyang desisyon sa pagluwas sa Di Arhelo.

“It's your choice, It's doesn't concern with me,” pahayag nito sa kaniya ngunit hindi niya ito pinansin. Nang mapagdesisyon na niya ay pumasok na siya sa loob at iniwanan ang kasamahan na nakatanaw lang sa kaniyang pag alis.

While Ami, he having fun with his friends then suddenly a group of men appear in front of them while holding a bat of football.

“Fuck! They here!” bulaslas ni Pydeo, friend of Ami. They attacted by men so they doesn't have choice but to fight back.

Ami is member of gang with his three friends. There's one group that have problem with them and it waa Lou member. Hindi nila alam kung bakit ang laki ng galit nito sa kanila gayong wala naman silang ginawa rito.

Kumuha agad naman sila ng kanilang armas, may lumapit kay Ami na isang lalaki kaya agad niya itong pinokpok ng bote ng alak kaya nawalan ito ng malay.

Habang ang dalawang kambal naman ay hinarap ang mga kalaban, pinagtulungan nilang dalawa ang mga ito, suntok roon, sipa dito, suntok diyan, sipa roon hanggang paulit ulit lang ang ginagawa nila.

“What's your problems with us, Lou?” Inis na tanong ni Ami sa lalaki, “Marami, wag kayong mag maang-maangan na wala kayong alam dahil alam ninyo!” Ramdam nila ang galit ng lalaki at inatake sila nito kaya gano'n din sila.

Tuloy lang ang laban nila ngunit napatigil silang lahat nang makarinig sila ng ingay, ingay ng sasakyan ng pulis. Kaagad silang tumakas narinig nila ang boses ng mga pulis na nadatnan ang mga kasamahan ni Lou habang sila ay tumatakas sa likod nito.

Kaagad silang sumasakay sa Kotse ni Kluen ang isa sa kambal, “Tangina talaga oh!” daing niya sa mga ito, “Panira talaga yang Lou na 'yan!”  daing din ng kaniyang kaibigan na si Rock ang kakambal ni Kluen.

“They deserve to caught,” bigla silang nagtawanan dahil sa sinabi ni Pydeo tila ngayon lang naproseso sa kanilang mga utak na kahit sinira man ng mga ito ang kanilang kasiyahan ay nakatakas pa rin sila maliban sa mga ito.

“FUCK THEM!”