hoofdstuk 10 ik wil niet naar school!

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Ik word wakker door mijn zus die op mijn schouder tikt.
Ik zucht en open mijn oogjes, en kijk mijn zus verward aan.
'Wat is er?', mompel ik.
'We moeten naar school.'
Ik schud mijn hoofd.
'Ik ga nooit meer naar school, ga jij maar daag Em.'
Ik pak mijn kussen, en druk het op mijn hoofd.
Ik hoor mijn zus zuchten, en weg lopen.
Na een uurtje hoor ik iemand naar mij toe stappen, ik doe mijn kussen weg, en kijk naast mij, waar ik Niall zie zitten. Niall komt naast mij zitten.
Ik zucht, en ga naast hem zitten.
'Ik wil nooit meer naar school', mompel ik terwijl er langzaam een traan over mijn wang rolt.
'Kleintje je moet wel terug naar school, blijf gewoon uit de buurt van haar.'
Ik knik, en geef Niall een knuffel.
'Kom dan breng ik jou nu naar school, dan ben je nog optijd voor het 3de en 4de lesuur.'
Ik knik, en sta op, ik loop snel naar de inloop kast, en trek een makkelijke jeansbroek aan, met een zwart t-shirt, en een zwarte trui van One Direction.
Ik loop nog even snel naar de badkamer, en kam mijn haren nog glad.
Ik kijk tevreden in de spiegel, en loop dan naar beneden.

Ik pak snel een appel, en neem er een hap van.
Niall komt naar mij toe gelopen met mijn rugzakje.
'Oke we kunnen vertrekken, kom je?'
Ik knik, en volg hem mee naar de auto.
Ik stap in, en begin mee te zingen met de radio.
Na een 10 minuutjes gereden te hebben kom ik op school aan.
'Veel plezier, en blijf uit de buurt van haar en haar meelopers.'
Ik knik langzaam, en geef Niall nog een knuffel.
Daarna loop ik met zenuwen de school binnen.
De bel ging daarnet, dus dat betekend dat het pauze is.
Ik kijk rond mijn heen, en zie Michelle alleen aan een bankje zitten.
Ik loop naar haar toe, en ga naast haar zitten.
'Hey Michel', grinnik ik.
'Omg Sky je bent terug!'
Ze trekt mij blij in een knuffel.
'Ik dacht dat je dood was.'
'Ik ben er nog, zo makkelijk ben je niet van mij af.'
Ze grinnikt.
'Gelukkig ja, ik heb je gemist Sky.'
'Ik jou ook Michel.'
'Kom dan lopen we al naar ons lokaal, heb jij nu ook Nederlands?'
Ik kijk snel op mijn rooster, en knik jammerend.
'Ik moet nog even naar de wc, ga jij al maar.'
Michelle knikt, en loopt al naar het lokaal.

Ik loop naar de wc, en gooi wat water in mijn gezicht.
Ik voel mij echt misselijk!
Ineens gaat de deur met een knal open, en zie ik Jennifer met haar meelopers staan.
'Kijk is wie we hier hebben, Skyler is er terug', zegt ze grijnzend.
Ik slik, en stap voorzichtig stapje per stapje naar achteren, totdat ik de koude muur tegen mijn rug voel.
'We hebben nog iets af te maken he.'
Ik slik, en schud voorzichtig mijn hoofd.
'Wanneer gaat de bel', vraagt ze snel aan haar meelopers.
'Over 5 minuten.'
Ze knikt, en komt naar mij toe gelopen.
Ze pakt mij aan mijn pols vast, en duwt mij tegen een muur aan.
Mijn gezicht trekt even weg van de pijn.
Ik voel de woede in mij opborrelen, maar het komt er niet uit!
Ik kijk haar boos aan, en duw haar terug.
Ze kijkt me even kort aan, en begint dan nep hard te lachen.
Ik slik, en wil de wc's uit lopen, maar ze drukt mij hard tegen de muur aan.
'Je gaat er voor zorgen dat One Direction je terug brengen naar het weeshuis, zodat ik bij hun kan wonen.'
'Maar hoe wil je er voor zorgen dat jij bij hun kan gaan wonen, je bent toch geadopteerd?', vraag ik zachtjes.
'Ja ik ben al geadopteerd maar dat maakt toch niks uit, jij moet niet weten wat mijn plan is!', zegt ze boos.
Ze slaagt mij in mijn gezicht.
'Zorg er voor dat jij en je zus terug gebracht worden!'
Dat was haar laatste zin voordat ze weg rende.
Ik zuchte, en loop snel naar mijn lokaal.
Ik zit net naast Michelle als de bel gaat.
'Waarom duurde het zo lang?', vraagt ze bezorgd.
Ik schud mijn hoofd.
'Hmm ik vond de wc's niet', lieg ik snel.
Ze knikt langzaam, en kijkt naar de leerkracht die binnen komt.
'Hallo allemaal, vandaag is het niet zoon leuke les voor jullie, want jullie krijgen nu een toets.'
Ik begin hard te zuchten, net als de andere kinderen van de klas.

De juf deelt allemaal toetsen uit, en loopt dan weer terug.
'Jullie krijgen 2 uur voor die toets te maken.'
Ik zucht, en kijk naar de toets.
Omg dit is gewoon een hele bundel!
Ik kijk bij vraag 1, en begin het in te vullen met veel moeite.
Is het t, d, of dt?
Hoe kun je dat zien?
Ik zucht weer, en schrijf gewoon iets op.
De volende vraag is, wacht wat ik snap er niks van, 1 oefening over slagen is toch niet erg he?
Ineens gaat de bel.

Tringgggggggggg.

'Oke iedereen moet zijn toets nu in leveren, en ik heb nu nog goed nieuws jullie mogen nu naar huis al, want juf Sara is ziek.'
Iedereen begint te juigen, en geven hun toets af.
Ik kijk bang naar mijn toets, ik zit nog maar aan vraag 10 van de 25!
Ik kijk verdrietig naar de grond, en geef mijn toets als laatste af.
'Juf?', vraag ik zachtjes.
'Ja Skyler?'
'Ik kon hem nog niet helemaal af maken, mag ik straks terug komen om de toets af te maken?', vraag ik hoopvol.
Ze schudt haar hoofd.
'Nee sorry Skyler, iedereen kreeg hier 2 uur de tijd voor en jij dus ook!'
'Je zou de toets eigenlijk al lang af moeten hebben gehad!'
'Sorry', mompel ik.
Ik kijk naar de grond, en verlaat het lokaal.
Michelle loopt naar mij toe.
'En hoe is de toets gegaan?'
Ik hou mijn schouders op, en kijk haar kort aan.
'Is het niet goed gegaan?'
Ik schud weer mijn hoofd.
'Ik had dat nog niet geleerd.'
'Dan moet je dat nu tegen de juf zegen.'
Ik schud weer mijn hoofd.
'Ze gaat mij toch niet geloven, laat maar.'
'Oke dan', zucht ze.
'Ik ga naar huis, tot morgen.'
'Tot morgen.'
Ik geef Michelle nog een knuffel, en loop dan naar de parkeer plaats.
Blijkbaar heeft One Direction dus mijn pleeg vader een bericht gekregen, dat we nu geen les hebben.

Ik loop naar de parkeerplaats, en zie Niall en Louis al in de auto zitten.
Ik doe de autodeur open, en ga van achter in de auto zitten.
'En was het leuk op school?', vraagt Louis die in de spiegel naar achteren kijkt.
Ik hou mijn schouders op, en kijk uit het raam.
Even een lijstje maken wat vandaag niet leuk was.
1. Jennifer slaagde en schotte mij!
2. Jennifer zei dat ik terug naar het weeshuis gebracht moet worden, zodat zei bij hun kan wonen!
3. Mijn toets van Nederlands was kei slecht, ik ga zeker buizen!
4. Ik mocht mijn toets niet afwerken!
En 5. Mijn juf van Nederlands heeft presies al een hekel aan mij!
Ja en dat was het zo wat, misschien valt het toch nog wel mee, ik heb ergere dagen gehad.
Ineens stopt de auto, en zie ik dat we al thuis zijn.
Wow dat was snel.
Ik doe de autodeur open, en loop mijn huis binnen.
Ik loop naar mijn kamer, en ga op bed zitten.
Ik pak onder mijn bed een foto.
Er rolt langzaam een traan over mijn wang.
'Mam hoor je mij?', vraag ik fluisterend.
Ik slik de brokken in mijn keel weg, en zucht.
'Mam het was vandaag weer geen leuke dag, misschien heeft pap gelijk, misschien ben ik wel een mislukkeling.'
'Ik kon beter bij jou gebleven zijn daar boven.'
'Ik mis je zo hard, niemand begrijpt mij, niemand weet hoe ik mij voel.'
'Ik wou dat je nog bij mij was, jij was de enige die mij begreep.'
'Ik durf zelf niet alles te vertellen tegen mijn zus.'
'Ik mis je', snik ik.

Pov Niall
Skyler liep ineens naar boven, wat is er met haar aan de hand.
Ik loop voorzichtig naar boven, en blijf voor haar deur staan.
Ik hoor haar dingens snikkend mompelen.
Mijn hart breekt, als ik hoor wat ze allemaal zegt.
Als ze na een tijdje uitgepraat is, doe ik de deur voorzichtig open.
Ze kijkt mij geschrokken aan, en heeft snel haar tranen weg.
Ik ga voorzichtig naast haar zitten.
'Heb je gehoord wat ik zei?', vraagt ze zachtjes.
Ik knik langzaam.
Ze kijkt naar de grond, terwijl er tranen over haar wangen rollen.

Pov Skyler
Ik kijk naar de grond, en voel dat er tranen over mijn wangen rollen.
'Sky je weet toch dat je mij alles kan vertellen he?'
Ik knik langzaam, en kijk hem kort aan.
'Ik kan het niet.'
'Wat bedoel je, je kan het niet?'
'Ik kan niet alles vertellen.'
Hij knikt langzaam.
'Wat is er vandaag gebeurd?'
'Niks.'
'Sky lieg niet tegen mij.'
'Ik mag het niet vertellen, dan krijg ik nog meer problemen', snik ik met gebroken stem.
'Ik en de andere jongens kunnen jou helpen.'
Ik schud mijn hoofd.
'Jullie kunnen mij niet helpen, niemand kan mij helpen, begrijp het nu alsjeblieft.'
Hij knikt langzaam.
'Ik laat je wel even alleen, als er iets is en je bent er klaar voor om het te vertellen, ik en de jongens zijn er voor je, en Michael, Luke, Ashton en Calum ook.'
Ik knik langzaam.
Hij staat op, en loopt de kamer uit.
Hij doet de deur achter hem dicht, en daarna begin ik harder te huilen.
'Ik kan het niet vertellen, anders krijg ik meer problemen', snik ik.
'Ik mag niks tegen hem zegen, ook al wil ik het graag vertellen!'

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro