Na een uur verveel ik mij dood, dus loop ik naar beneden.
Ik zie mijn zus en de jongens in de zetel zitten, dus ga ik naast Niall en mijn zus zitten.
Mijn zus kijkt mij aan, en glimlacht zwak naar mij.
Ik kijk haar verward aan.
'Wat is er?', vraag ik fluisterend.
'Wil je even mee naar boven komen, ik moet even met je praten', fluisterd zus terug.
Ik knik, waardoor ze opstaat, en mij mee trekt.
'Wat gaan jullie doen?', vraagt Louis direct bezorgd.
'Wij gaan even naar onze kamer', zegt zus die mij mee naar boven trekt.
Ik ga samen met haar op bed zitten, en kijk haar afwachtend aan.

'Sky je weet toch dat je alles tegen mij mag zegen he?'
Ik knik langzaam, en slik.
'Hoe was het vandaag op school?'
Ik hou mijn schouders op.
'Het was leuk.'
Mijn zus schudt haar hoofd.
'En nu de waarheid.'
'Ik zeg het, maar je moet beloven dat je niks tegen de jongens zegt.'
Mijn zus kijkt mij met een moeilijke blik aan, maar knikt dan toch maar.
'Oke ik beloof het.'
Ik knik, en slik.
'Vandaag heeft Jennifer mij weer pijn gedaan.'
Ik slik weer, en begin voort te vertellen.
'Ze heeft gezegt dat jij en ik terug naar het weeshuis gestuurd moeten worden, zodat zei geadopteerd word door One Direction.'
'Maar hoe?', vraagt zus direct geschrokken.
'Dat weet ik niet, ik weet alleen dat ik het zeker niet mag vertellen, en zolang ik nog bij One Direction zou blijven, hoe meer ik in de problemen geraak, en hoe meer ze mij pijn doet.'
Ze knikt zachtjes.
'Sky dit moet je wel tegen de jongens vertellen.'
'Nee Em, je hebt het beloofd!', roep ik snikkkend.
'Ik zal niks zegen Sky, maar je moet het wel ooit zegen, net als we ooit tegen hun alles van ons verleden moeten gaan vertellen.'
Ik knik snikkend.
'Maar nu nog niet alsjeblieft.'
Ze knikt, en trekt mij in een knuffel.
'Is er vandaag nog iets gebeurd?'
Ik denk even na, maar schud dan toch maar mijn hoofd.
Ze moet het van die Nederlandse toets niet weten, dat is niet belangerijk!
'Em?', vraag ik snikkend.
'Ja?'
'Ik hou van je.'
'Ik ook van jou kleintje.'
Ze trekt mij op haar schoot, en knuffelt mij stevig.
'Em hoe was het bij jou op school?'
'Leuk, ik heb al 3 vriendinnen, ze noemen Lore, Serena, en Jolien.'
Ik knik sip.
'Hey wat is er?'
'Sebiet vind je hun leuker dan mij.'
'Sky weet dat jij de belangerijkste in mijn leven bent, zonder jou weet ik niet wat ik moet doen, ik hou echt zielsveel van jou kleintje.'
Ik glimlach breed.
'Ik hou ook van jou.'
Ze glimlacht breed terug, en geeft mij een kusje op mijn voorhoofd.
'Gaan we terug naar de jongens onze pleeg vaders?'
Ik knik, en loop met zus mee naar beneden.
Ik ga naast Niall zitten, en mijn zus komt naast mij en Harry zitten.

'Wat zijn jullie boven gaan doen?', vraagt Niall naast mij nieuwsgierig.
'Niks speciaals', mompel ik snel.
Ik geef mijn zus nog snel een vertel het niet je hebt het belooft blik.
Ze knikt zuchtend.
Niall laat het maar los, en kijkt weer naar de tv.
Na een uurtje is het 12 uur, en gaan we eten.
Ik ga naast Niall en mijn zus zitten, en pak een broodje met kaas.
Ik neem er een hapje van, en zucht.
Zou ik het ze vertellen?
Nee dat mag niet!
Maar het zijn mijn pleeg vaders ze moeten het weten!
Maar nee dat mag niet!
Anders krijg ik meer problemen!
Ik schud mijn hoofd, en eet mijn broodje snel op, en schuif mijn bord naar voren.
Mijn zus eet haar broodje ook snel op, en schuift haar bord ook naar voren.
Ze kijkt mij heel even bezorgd aan, en kijkt dan naar Niall.
'Niall mogen ik en mijn zusje even naar de muziek kamer?'
Niall knikt, waardoor ik op sta, en met mijn zus naar de muziek kamer loop.
Ik pak een microfoon, en ga op een krukje zitten.
Mijn zus gaat achter de piano zitten.
'Sky?'
'Ja?'
'Zing iets waardoor alles even uit je hoofd gaat.'
Ik knik, en begin Faded te zingen.

You were the shadow to my light.
Did you feel us.
Another start.
You fade away.
Afraid our aim is out of sight.
Wanna see us.
Alive.
Where are you now.
Where are you now.
Where are you now.
Was it all in my fantasy.
Where are you now.
Were you only imaginary.
Where are you now.
Atlantis.
Under the sea.
Under the sea.
Where are you now.
Another dream.
The monsters running wild inside of me.
I'm faded.
I'm faded.
So lost.
I'm faded.
I'm faded.
So lost.
I'm faded.
These shallow waters, never met.
What I needed.
I'm letting go.
A deeper dive.
Eternal silence of the sea.
I'm breathing.
Alive.
Where are you now.
Where are you now.
Under the bright.
But faded lights.
You set my heart on fire.
Where are you now.
Where are you now.
Where are you now.
Atlantis.
Under the sea.
Under the sea.
Where are you now.
Another dream.
The monsters running wild inside of me.
I'm faded.
I'm faded.
So lost.
I'm faded.
I'm faded.
So lost.
I'm faded.

Ik stop met zingen, en kijk naar mijn handen die ik tot vuisten maak.
Er rolt langzaam een traan over mijn wang.
Mijn zus loopt naar mij toe, en gaat voor mij hurken.
'Sky gaat het?'
Ik schud mijn hoofd.
'We moeten het echt tegen de jongens zegen.'
'Nee je hebt het beloofd!', snik ik boos.
'Sky het moet wel, ze kunnen je helpen.'
'Nee je hebt het beloofd, je mag het niet vertellen, anders vergeef ik je nooit!'
Ik sta op, en loop boos de kamer uit.
Ik loop naar mijn kamer, en gooi de deur met een harde klap achter mij dicht.
Ik loop naar de badkamer, en doe de deur op slot.
Ik ga in een hoekje zitten met mijn benen op geheffen, ik doe mijn armen beschermend rond mijn benen.
Ik begin te huilen.
Waarom?
Waarom gebeurd dit mij?
Waarom doet Jennifer zo tegen mij?
Wat heb ik fout gedaan?
Waarom gaat mijn zus het tegen de jongens zegen?
Ze mag het niet zegen!
Ze heeft het beloofd!
Dit is mijn leven!

Pov Emma
Ik hoor dat mijn zus een deur met een harde klap toe gooit.
Ik zak ineen, en begin te huilen.
Ik heb het verpest!
Ik wil mijn zusje gewoon helpen!
Maar ze laat nooit iemand haar helpen!
Waarom?
Waarom laat ze mij haar niet helpen?
Ik hoor voetstappen naar boven lopen.
De deur gaat open, en ik zie de jongens staan.
Ik kijk naar de grond, en begin harder te snikken.
'Emma wat is er gebeurd?', roept Louis geschrokken die naar mij toe loopt.
Hij wilt mij in een knuffel trekken, maar ik schuif naar achteren.
Ik ga in een hoekje zitten, en zie allemaal flashbacks voor mijn ogen komen.
Ik zie mijn papa die Skyler slaagt.
Ik zie hoe Skyler gepest word op school.
Ik zie hoe Skyler geslagen en geschot word.
Alle flashbacks komen voor mijn ogen.
Ik schud mijn hoofd, en begin harder te ademen.
'Emma adem rustig in en uit', hoor ik iemand zegen.
Ik begin rustig adem te halen, en kijk voor mij.
Louis hurkt voor mij.
'Emma wat is er gebeurd?'
'Ik heb het verpest', snik ik.
'Wat heb je verpest?'
'Ik wou Skyler helpen, maar ze laat mij nooit helpen', snik ik.
'Waarom laat ze jou niet helpen?'
Ik slik, en schud mijn hoofd.
'Hoe wou je haar helpen?'
Ik slik weer, en schud mijn hoofd.
'Ik mag het niet vertellen van Skyler.'
'Anders gaat ze het mij nooit vergeven.'
'Ik mag het jullie niet vertellen', snik ik angstig.
Hij knikt langzaam.
'Waar is Skyler nu?'
'Ik weet het niet, ik denk in onze kamer.'
Niall loopt direct weg, ik denk dat hij naar Skyler gaat.
Ik heb het echt verpest!
Ik wou haar gewoon helpen!