[107] Voor Bonnie

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Logan kijkt toe met een wild kloppend hart. En waar hij verwacht had zelf pijn te voelen of van slag te zijn, is het tegenovergestelde het geval. Hij is zo ontzettend trots op deze vrouw, zijn grote liefde. Hij zal tot het gaatje gaan, voor haar, om haar opoffering eer aan te doen.

Duane zal het in zijn broek doen tijdens dit laatste stukje van de tweede ronde. Logan stuurt al zijn woest razende emoties naar zijn vuisten en gaat rechtop staan.

Scorpia wordt de ring uitgedragen op een stretcher en hij legt zijn vuist op zijn hart. Hij fluistert zachtjes: "Voor Bonnie."

Hij stapt naar voren en slaat met zijn handschoenen tegen die van Duane, die hem een beetje verontschuldigend aankijkt.

"Oh hell no. Ik heb je medelijden niet nodig gast. En zij al helemaal niet. Bring it on!"

Duane kan zijn nieuwe tegenstander helemaal niet inschatten en er waren ook niet veel beelden van hem beschikbaar. Maar het vuur dat hij in de ogen van de man tegenover zich ziet baart hem zorgen, want hij loopt op zijn laatste benen.

Hij maakt zijn nek los en besluit meteen vol van start te gaan. Hij wil dat dit gevecht voorbij is.

Dat was een domme move en Logan grijnst naar de grote bokser tegenover zich. Hij ziet het ongeduld en de irritatie, vliegt razendsnel op hem af en drijft hem in de touwen met een serie stoten.

Ze worden uit elkaar gehaald en Logan staat alweer klaar voordat Duane weer helder is. Logan herhaalt zijn serie stoten nog een keer en ruikt het kieppunt.

Bruno roept: "Incasseren!" Logan denkt aan Scorpia en besluit haar move uit te proberen. Hij hoopt alleen dat hij niet meteen buiten westen geslagen wordt.

Hij kijkt Duane recht aan en laat zijn verdediging zakken. Duane kijkt geschokt, maar maakt toch gebruik van het moment om Logan op zijn oog te slaan. Logan voelt zijn knieën knikken maar ziet in gedachten Scorpia naar hem kijken.

Hij haalt uit en slaat Duane in zijn oksel, aan beide kanten op zijn ribben en vervolgens van onderen tegen zijn kin. De grote, sterke man valt achterover op de vloer en Logan hoort niets.

Hij staart in het midden van de oorverdovende stilte naar de niet bewegende man, die tot de laatste tel blijft liggen. Hij ziet Duane weggedragen worden en voelt dan dat hij opgetild wordt.

Bruno en Ricardo dragen hem op hun schouders en hij grijnst. Langzaam hoort hij de geluiden om zich heen terugkomen en ruikt het zweet... het bloed... haar bloed... Bonnie! Hij kijkt Bruno aan en die probeert hem gerust te stellen met zijn blik, maar dat werkt niet.

Hij moet naar haar toe, hij moet haar zien. Ricardo en Bruno zetten hem neer en Logan kijkt ze wild aan. Bruno legt zijn handen op Logans schouders en zegt: "Relax bro. Je moet nog officieel tot winnaar worden uitgeroepen en dan moet je wat zeggen. Want je bent de enige van de drie die nog staat. Daarna eet je wat en ga je naar het ziekenhuis. Ik ga nu voor je uitzoeken waar ze haar naartoe gebracht hebben, oké?"

Logan haalt even diep adem en knikt. Hij loopt naar de scheidsrechter en die trekt zijn arm omhoog om hem als winnaar van de partij uit te roepen.

De scheidsrechter krijgt een microfoon aangereikt en zegt: "Dit was de mooiste partij ooit. Een waardige wedstrijd ter afsluiting van mijn carrière. De echte winnaar van deze match is degene die als eerste de ring uit ging."

Er barst een applaus en gejuich los en Logan krijgt de microfoon in zijn handen gedrukt. Hij sluit zijn ogen en ademt langzaam uit.

"Zij heeft, vanaf de eerste minuut dat ze van dit gevecht wist, erin geloofd. En ik geloofde met haar mee, want ik weet wel beter dan tegen haar in te gaan. Zij kan alles. Ze is zo ongelooflijk sterk, lichamelijk, maar vooral geestelijk. Als je denkt dat ze verslagen is, vindt zij ergens nog hoop, liefde of kracht om door te gaan. Deze overwinning is voor haar. Ik zou nooit gewonnen hebben als ik in mijn eentje tegen Duane had moeten vechten. Dan was ik KO gegaan in de eerste ronde."

Hij zoekt met zijn ogen naar de Schorpioenen en zegt: "Float like a butterfly, sting like a..." De halve zaal roept mee: "Scorpion!" Hij grijnst en buigt een keer, voordat hij de ring uit klimt en naar de kleedkamer loopt.

Hij laat zich zakken op het bankje in de kleedkamer en trekt zijn handschoenen los. Hij zit met zijn hoofd in zijn handen als Bruno binnenkomt.

Hij geeft hem een zak ijs aan en zegt: "Even op je oog houden bro. Want we willen niet dat mijn zusje zich kapot schrikt als ze je ziet. En je kan kiezen. Energiedrankje of reep?"

Logan mompelt drankje. Bruno haalt er één uit zijn tas en draait hem open. Hij geeft hem aan Logan, die hem aanpakt met zijn rechterhand en Bruno vloekt. "Dannazione Logan! We hebben je hand niet ingepakt."

Logan haalt zijn schouders op en drinkt het drankje in één keer op. "Bruno? Hoe kun je in godsnaam zo rustig blijven. Waar is ze?"

Logan staat op en trekt zijn trainingspak weer aan. Hij steekt zijn voeten in zijn gympen en kijkt Bruno vragend aan. Bruno legt zijn hand op zijn hart en Logan gromt.

"Fuck you! Waar?"

Bruno blijft hem aankijken en zegt niks. Logan gaat weer zitten en houdt het ijs op zijn oog. Hij ademt langzaam uit en probeert te ontspannen.

"Scorpia is in een ziekenhuis zo'n 15 minuutjes hier vandaan. Ze is bij. Ze werd wakker onderweg naar het ziekenhuis en heeft de broeder de huid vol gescholden. Ze wilde terug. Toen ik met de zuster sprak, kon ik haar op de achtergrond horen. Ze is pissig Logan."

Bruno lacht en zegt: "Ze denken dat ze een lichte hersenschudding heeft en ze weten zeker dat haar jukbeen gebroken is. Haar kaak was ontzet maar dat hebben ze zonder verdoving weer goed gekregen."

Logan vraagt: "Hoezo zonder verdoving?"

"Omdat ze die verdomde zooi niet in haar lichaam wil hebben." Bruno grinnikt. "Weet je zeker dat je naar haar toe wil, bro? Ze heeft geen inwendige verwondingen en of de ribben gebroken of gekneusd zijn is niet van belang. Ze doen sowieso zeer."

Logan schudt zijn hoofd en zegt: "Ik ga er nu heen. Zorg ervoor dat jullie de eer hoog houden oké?" Bruno knikt en vraagt Logan hem op de hoogte houden.

Logan staat op en loopt de kleedkamer uit. Diverse mensen proberen hem te feliciteren, maar hij wil maar één ding. Hij raakt gefrustreerd van de menigte en ziet dan Flavio aan komen.

De mensen maken een pad voor hem vrij en hij zegt: "Volg mij maar Logan. Ik krijg je wel naar buiten." Logan fluistert een bedankje en Flavio loopt met een ijskoude uitstraling voor Logan uit. De mensen lijken hem al te voelen voordat ze hem zien en gaan allemaal opzij. Buiten aangekomen knikt Flavio naar hem en fluistert: "Ga maar gauw naar die superwoman."

Logan lacht en rent naar de jeep. Hij stapt in en volgt de bordjes met ziekenhuis erop. Bij aankomst holt hij naar binnen en naar de eerste hulp. Hij hoort haar stem al en rent op het geluid af.

Als hij de kamer inrent ziet hij haar rechtop zitten en Duane naast haar bed. Scorpia kijkt hem met glimmende ogen aan en zegt: "Goed gedaan, mooie Schot." Hij kust haar voorzichtig, omdat hij haar geen pijn wil doen, maar ze zegt: "Nou, dat was een waardeloze overwinningskus. Opnieuw."

Logan grinnikt en kust haar diep en langzaam. Ze slaat haar armen om zijn nek en trekt aan zijn haar. "Mmmm Logannnn. Dat was een stuk beter."

Logan gaat naast het bed op een krukje zitten en bestudeert haar gezicht. Haar gezicht ziet er vreselijk uit, maar haar ogen. Haar ogen zijn beeldschoon. Kalme, donkere poelen vol liefde en een klein beetje opwinding.

Hij kijkt naar Duane en die vraagt: "Hoe herken je een echt keiharde bokser?" Logan kijkt hem vragend aan en Duane zegt: "Die komt bij in de ambulance, in plaats van in het ziekenhuis."

Hij bokst met zijn vuist tegen die van Scorpia en ze lacht met een vertrokken gezicht.

Ze praten over het gevecht en Duane zegt: "Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Ze heeft alles tegen me gebruikt. En niet alleen om me af te leiden, ze kan potverdorie ook nog vechten als een vent. Ik ben blij met mijn huidskleur want je kan de schade die ze heeft aangebracht niet zien aan de buitenkant. Maar fuck, ik voel het zeker wel. Ik word zelden zo vaak en hard geraakt."

Scorpia doet het laken naar beneden en trekt haar shirt omhoog om een regenboog aan kleuren te onthullen. Duane slikt en kijkt ongemakkelijk de andere kant op.

Scorpia zegt: "Mooi hè? Misschien moet je het even signeren Duane."

Duane schudt zijn hoofd en Logan lacht. Hij wisselt een blik met Duane uit en voelt zijn telefoon trillen.

Hij kijkt op het scherm en zegt: "Yes! Alle junioren door naar de halve finales."

Scorpia zegt: "Dan moeten ze tegen elkaar."

Ze drukt op de rode knop aan haar bed en gooit het laken van zich af. Er komt een zuster aangesneld en zodra die ziet dat Scorpia gedrukt heeft zucht ze diep.

"Ik ga. Moet ik wat tekenen?"

De zuster schudt haar hoofd en Scorpia zegt: "Ja, ja. Tegen het advies van de medische staf in blabla. Fijne dag nog hè?"

Ze zwaait haar benen over de rand en gaat op haar voeten staan. Ze houdt even haar adem in en Logan helpt haar in haar schoenen.

Duane staat op en zegt: "Kan ik met jullie meerijden? Want ik weet niet wat mijn manager precies aan het doen is, maar hij heeft me niet eens gebeld. De lul."

Scorpia slaat haar arm om Logans middel en knikt naar haar andere kant. Duane begrijpt de hint en gaat naast haar staan. Ze slaat haar arm ook om zijn middel en ze lopen met zijn drieën het ziekenhuis uit. In de jeep gaat Scorpia in het midden zitten en leunt tegen Duane aan. Hij slaat zijn arm om haar heen en zegt: "Kom maar. Dan kan Logan veilig rijden."

Logan rijdt terug naar de sporthal en ze lopen met zijn drieën naar binnen. Dat zorgt voor heel wat bekijks en geroddel, maar Scorpia past stevig door richting de ring. Ze ziet Ricardo klaar staan en ziet dat hij veel te gespannen is.

Als ze dichtbij genoeg is schreeuwt ze: "Hé Hulk! Wel effe winnen hè?"

Hij draait met een ruk zijn hoofd naar haar toe en knielt op de mat. Hij buigt tot zijn voorhoofd de mat raakt en als hij rechtop gaat zitten kust hij beide handschoenen. Hij glimlacht breed en staat op. Bruno helpt hem met zijn gebitsbescherming en slaat hem op zijn schouders.

Ricardo, Bart en Dino halen ook de finales van hun klasse en als er een pauze is tot die tijd, vieren ze feest in de kleedkamer, met Duane, die geniet van de sfeer en de aandacht die iedereen voor elkaar heeft. En hij krijgt steeds meer door hoe bijzonder Scorpia is, omdat hij ziet hoeveel respect iedereen voor haar heeft.

Er wordt pizza gebracht en ze eten met elkaar terwijl ze praten over alle wedstrijden. Scorpia zit naast Logan en leunt tegen hem aan. Hij weet dat ze doodmoe is en pijn heeft, maar weet ook dat ze dit voor geen goud wil missen.

Ze kijkt met glimmende ogen naar alle mannen om zich heen, Dino is nog steeds in trance en ze kijkt hem bewonderend aan.

De rest van de middag gaat snel en in een waas voorbij. De jonge jongens weten gewoon de eerste, tweede en derde plaats te halen. Waarbij de eerste plaats van Roy nog de grootste verrassing is. Die jongen heeft een extra vuur in zijn aderen gekregen en ging er helemaal voor.

Ricardo haalt de derde plaats en Dino de tweede. Terwijl hij afkoelt in de kleedkamer, is het tijd voor Barts finale.

Hij zit op zijn krukje en roept Scorpia dichterbij. Logan ondersteunt haar naar de hoek en ze steunt met haar handen op de bodem van de ring.

Bart knielt bij haar neer en zegt: "Deze is voor jou baas. Voor jou alleen. Maar je moet me één ding beloven. Zodra mijn tegenstander tegen de vloer gaat, ga je naar huis. Oké? Want je hebt genoeg gedaan. Dankjewel Scorpia." Hij drukt een kus op haar voorhoofd en staat op.

Bruno helpt hem met zijn gebitsbeschermer en Bart slaat zijn vuisten tegen elkaar. Hij kijkt naar zijn tegenstander en verkeert in een ontspannen maar gefocuste staat. Hij gaat dit winnen. Iedereen weet het. Hij weet het.

Binnen 3 minuten ligt zijn tegenstander op de vloer. De hele sporthal roept: "Float like a butterfly, sting like a scorpion!"

Scorpia valt flauw en Logan vangt haar op. Hij vloekt en Bart rent naar de touwen en roept Bruno. "Bruno ga! Neem haar mee! Wij redden ons wel!"

Flavio en Ciro komen aangesneld en Dino komt uit de hoek van de kleedkamers gerend. Alsof ze allemaal aanvoelen dat Scorpia hulp nodig heeft.

Flavio maakt de weg vrij en Logan loopt zo snel als hij kan de sporthal uit. Bruno neemt Scorpia van hem over, zodat hij de sleutels kan pakken. Logan maakt de auto open en Bruno legt haar op de achterbank neer. Logan loopt om de auto heen, gaat op de achterbank zitten en legt haar hoofd op zijn schoot. Bruno kruipt achter het stuur en kijkt zijn broers en Flavio aan.

Dino roept: "Sorellina! Fucking trots op jou!" Ciro en Flavio roepen: "Ti amo, Scorpia!" Bruno vraagt ze voor de jongens te zorgen en de achtergebleven spullen mee te nemen en rijdt weg.

(...)

Ze rijden de twee uur terug naar huis in doodse stilte en al die tijd is Scorpia niet wakker geweest. Elke minuut dat ze haar ogen gesloten houdt, wordt Logans hart zwaarder. Hij aait over haar haar en doet er alles aan om sterk te blijven, om vertrouwen te hebben. Vertrouwen in haar en in hun liefde. Ze komen bij het café aan en Logan tilt haar uit de auto. Bruno rent voor hem uit om de deuren open te doen en Logan draagt haar naar boven.

Hij legt haar op bed en Bruno zegt: "Ik ben zo terug. Ga de dokter halen."

Logan trekt haar schoenen uit en haalt het elastiekje uit haar haar. Hij stopt haar liefdevol in en probeert haar in gedachten te bereiken. Hij hoopt dat het van de pijn en de spanning komt dat haar ogen gesloten blijven en niet omdat de schaduw haar weer omarmd heeft.

Ze ziet er wel heel rustig en kalm uit, maar zelfs als ze 's nachts gewoon slaapt is hij al bang dat die ogen niet meer open zullen gaan. Hij gaat op de rand van het bed zitten en houdt haar hand vast. Hij kijkt naar zijn gezwollen rechterhand en dan pas dringt tot hem door wat Bruno zei. Misschien moet hij die hand even koelen...

Hij hoort voetstappen de trap op komen, ziet de dokter binnen komen vliegen en Logan staat op om de dokter de ruimte te geven. Bruno komt even later naar boven met een icepack en geeft die zonder wat te zeggen aan Logan. Logan legt hem op zijn hand en knikt naar Bruno. Ze houden allebei hun adem in tot de dokter haar helemaal onderzocht heeft.

Als de man weer opstaat, lopen ze de slaapkamer uit. Ze doen de deur dicht en gaan op de bank zitten.

De dokter kijkt Logan recht aan en zegt: "Geen zorgen. Ze is zeker niet in de schaduw."

Logan ademt uit en een traan rolt over zijn wang. De dokter wrijft over zijn rug en zegt: "Maar ik zou haar het liefste opnemen en aan een infuus leggen. Beetje pijnstilling geven..."

De mannen willen tegen hem ingaan maar hij steekt zijn hand op. "Maar ik heb haar een beetje leren kennen en weet dat ze dat niet wil. Dat het ziekenhuis en medicatie twee dingen zijn die moeilijk voor haar zijn. Dus als je me even de tijd geeft, dan zal ik proberen wat te bedenken."

Hij schrijft een aantal recepten en geeft ze aan Logan. "Ontstekingsremmers, paracetamol en een zalfje voor de vele blauwe plekken. Verder veel drinken en rusten. Hoe minder ze rondloopt hoe beter. Hou haar zoveel mogelijk in bed. Ik kom over een paar dagen weer kijken. Sterkte!"

Hij schenkt ze een alwetende blik, want haar in bed houden gaat niet makkelijk zijn als ze wakker is. "Als er wat is, bel me. Ik ben dag en nacht beschikbaar voor haar. Ik laat mezelf wel uit. Succes mannen."

De dokter loopt weg en Logan barst in huilen uit. Bruno slaat zijn armen om Logan heen en zegt: "Hoe goed ik ook begrijp dat ze van boksen houdt, ik kan dit ook niet aanzien. Als ze gewond raakt ga ik kapot. Gelukkig is ze heel goed. Maar vandaag was zwaar. Te zwaar."

Logan snikt, kijkt Bruno gebroken aan en zegt: "Ik voelde me één met haar vandaag. Ze was zo sterk, stoer, mooi. Als een godin stond ze daar tot ze neerging. Ik ben nog steeds zo trots op haar, maar het doet ook zo ontzettend veel pijn. Ik was zo bang, Bruno. Ik kan haar niet kwijtraken, ik kan niet zonder haar. Ik wil niet zonder haar. Ik moet sterk zijn voor haar, maar dat is zo moeilijk als je hart breekt."

Hij gromt en slaat tegen de rugleuning van de bank.

Bruno kijkt hem aan en zegt: "Ze gaat nooit stoppen met boksen. Het enige wat we kunnen doen is haar steunen, van haar houden en haar vrij laten. Hoe verdomd moeilijk dat ook is. Mijn hart breekt elke keer opnieuw als iemand haar pijn doet. Maar als ze dan naar me lacht of ik zie haar met Enzo, dan is die breuk meteen weer gelijmd. Ze is sterk in de strijd en in de liefde. Zolang ze in mijn leven is, zal ik gelukkig zijn. Zij maakt alles beter."

Hij kijkt Logan aan en zegt: "Dankjewel. Voor jouw liefde voor haar. Voor het feit dat haar pijn de jouwe is. Want daardoor zal haar geluk ook de jouwe zijn. Dankjewel. Voor Leo. Voor zien wie ze echt is. Voor de verloving. En zelfs... Voor het wakker worden in haar."

Ze schieten in de lach en de sfeer is omgeslagen. Bruno's bulderende lach draagt door de muren naar de slaapkamer en Scorpia glimlacht zachtjes in bed.

Bruno staat op en zegt: "Ik zal die recepten wel even meenemen naar de apotheek. Ik ben zo terug. Ga jij maar naar mijn zusje, want jij bent de enige die goed genoeg is, bro." Bruno klopt hem op zijn schouder en Logan staat ook op.

Hij loopt de slaapkamer in en kijkt naar zijn Bonnie. Hij trekt zijn schoenen en trainingspak uit en kruipt bij haar in bed. Ze draait zich naar hem om en drukt een kus op zijn tatoeage. "Bonnie?"

Ze klinkt schor als ze zegt: "Mooie Schot."

"Fuck Bonnie. Waarom zei je niet dat je wakker was? Bonnie..."

Ze knuffelt tegen hem aan en zegt zachtjes: "Auw. Omdat ik net wakker ben. Ik hoorde Bruno's aardbeving uitlokkende lach."

Ze grinnikt en Logan grinnikt met haar mee. "Logan?"

"Ja?"

"We moeten ons echt even wassen. We stinken."

Logan lacht en zegt: "Je moet van de dokter zo veel mogelijk in bed blijven, Bonnie. Ik wil wel een washandje halen..."

"Echt niet. Ik wil in bad. Met heel feel suim."

Logan lacht om haar Enzo impressie en zegt: "Denk je dat ik je kan dragen, zonder dat het teveel pijn doet?"

Ze knikt en zegt: "Ik denk het wel. Maar hoe dan ook, we moeten ons wassen. Ik ga hier niet stinkend in dit bed liggen."

Ze gaat voorzichtig rechtop zitten en haar gezicht vertrekt. "Misschien is eerst een paracetamolletje of twee een goed idee."

Ze probeert adem te halen en te negeren dat haar hele lijf pijn doet. Ze hoort iemand de trap op komen en ziet Bruno met een grote grijns op zijn gezicht de slaapkamer in komen lopen.

"Sorellina! Dokter Bruno is hier! Met een tas vol pillen en zalfjes." Hij lacht en geeft haar de tas aan.

Ze bekijkt de inhoud, terwijl Bruno naar de badkamer loopt om een glas met water te vullen. Hij komt terug en ze neemt twee paracetamol en de ontstekingsremmer. Ze legt de zalf klaar voor na het douchen en kijkt Logan met smekende ogen aan.

Bruno schraapt zijn keel en zegt: "Jullie kunnen toch wel even wachten tot ik weg ben? Mijn god."

Scorpia lacht met een van pijn vertrokken gezicht en Logan zegt: "Ze wil in bad. Met feel suim."

Bruno lacht en zegt: "Dat zal ik maar niet tegen Enzo zeggen. Of tegen Leo."

Scorpia hapt naar adem en een traan rolt over haar wang, snel gevolgd door een paar anderen.

Bruno veegt de tranen weg en ze fluistert: "Boksen is leuk, meer dan leuk. Maar als je er zo uitziet na een wedstrijd en je moet je mannetje onder ogen komen..."

Logan knuffelt haar en ze zegt: "Als hij maar niet denkt dat jij het gedaan hebt."

Bruno kijkt ze vragend aan en Logan legt uit dat Leo het filmpje van het gevecht op het toernooi gezien heeft. En vervolgens hoe Leo daarop reageerde.

Bruno zegt: "Ha! Nu al een volwaardig lid van de familie. Mama gaat boven alles. Van mama moet je houden. Onvoorwaardelijk. En iedereen die dat niet doet moet aangepakt worden. Maar eerlijk, hij gaat wel even schrikken als hij haar ziet. Want dat gezicht kun je niet verbergen. Weet je nog hoe Enzo gehuild heeft toen hij me zag na mijn laatste wedstrijd?"

Scorpia knikt en zegt: "God ja. En dan ben jij nog een man en hij wist al dat je bokste. Heb je nog tips voordat ik Leo onder ogen kom?"

"Je moet toch in bed blijven voorlopig, dus hou het een beetje donker hier. Bedek je verwondingen zoveel mogelijk, maar lieg er niet over. Hij is nog heel klein, maar ik weet zeker dat hij het snapt. Laat het maar gebeuren, niet te druk om maken."

Bruno lacht en zegt: "Moet je mij nou horen. Vader van het jaar."

Scorpia zegt: "Het is dat die plek al vergeven is, maar de tweede plek is zeker voor jou, fratello."

Bruno kust haar en zegt: "Ik ga naar mama. Heldenverhalen over tante Soppia vertellen en de kinderboerderij knuffelen. Als we niks horen doen we niks en blijven we weg. Maak je eerst maar zorgen over jezelf oké? Wij redden ons wel, ook met Leo. Zodra je er klaar voor bent kom ik hem brengen."

Hij staat op en loopt naar de deur.

Scorpia zegt schor: "Bruno? Grazie. Grazie mille. Ti amo."

Hij knipoogt over zijn schouder en gaat naar beneden. 

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰


Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro