BAB 8

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Usai solat subuh Aisy segera bersiap-siap untuk kelas. Hari ini merupakan hari pertama dia masuk ke kelas. Qhaira pula duduk diatas katil sambil membaca buku setebal lebih kurang macam kamus. Qhaira ni memang ulat buku kan.

"Qhaira kalau aku nak tanya sesuatu boleh?" tanya Aisy memulakan bicara.

"Kau nak tanya apa?" sepasang mata milik Qhaira masih tertumpu pada buku yang dipegangnya.

"Aik dah 'kau aku' ke lantaklah aku okey apa?" desis hati Aisy.

"Macam ni kau kenal tak sorang mamat ni muka dia jambu macam mamat korea? ,tak silap aku dia pun mendaftar sama dengan kita" ujar Aisy.

"Muka jambu macam mamat korea? kenal sangat, kenapa kau suka dekat dia ke?" duga Qhaira kini Qhaira tampak lebih serius berbanding tadi.

"Ehh tak lah, semalam aku ada jumpa dia sebabnya terlanggar lebih kurang macam minah kopi tu lah jugak. Okeylah kan lepas tu masa kat kaunter aku perasan tau dia tak habis-habis macam pandang aku. Aku yang syok sendiri ke tak tahulah" luah Aisy tanpa segan.

"Kau nak tau siapa mamat tu?"

"Mestilah aku nak tau." balas Aisy mula menegakkan tubuhnya padahal dari tadi menyandar saja.

"Mamat tu sebenarnya sepupu aku nama dia Wafiy Afwan. Mama dia keturunan Cina campuran Thailand. Kau nampak dia tu serupa macam mamat korea kan tapi sebenarnya tak pun. Aku rasa dia ni tak ada kena mengena dengan korea pun." terang Qhaira.

"Ouh macam tu erk, tapi kan kenapa dia pandang aku semalam? dia tak puas hati dengan aku lagi ke?" tanya Aisy.

"Manalah aku tau, nanti kau pergilah jumpa dia tanya kenapa asyik pandang kau." balas Qhaira.

"Minah kopi tu kau kenal tak?" soal Aisy.

"Minah kopi yang langgar kau tu ke?"

"Iya!"

"Kenallah sikit-sikit, nama dia Adelia Amerda cukup rapat dengan Wafiy tadi. Aku rasa dia dengan si Minah kopi tu bercintalah." teka Qhaira.

"Ouh baguslah bila Minah kopi bergabung dengan Mr. Korea celop perhh comfirm meletop kebabom kan." Aisy mengangkat kening sebelahnya.

"Mungkin lah, tapi kalau kau nak tau Wafiy tu ada adik tau masih bersekolah lagi." ujar Qhaira.

"Lelaki atau perempuan?"

"Lelaki, tapikan kalau kau lah jadi menantu Pak Usu aku kan, kau memang beruntung beb sebab adik lelaki Wafiy tu tersangatlah sporting dah lah handsome" Qhaira mengerak-gerakan sebelah keningnya.

"Kau ni jauh sangat fikir takkan aku dengan si Wafiy tu kahwin kang tak pasal-pasal aku kena dengan Minah kopi tu hisy mintak simpang lah" Aisy menggeleng kepalanya.

"Aku cuma cakap je manalah tau jodoh kau dengan Mr. Korea celop tu untunglah kau nanti" ujar Qhaira.

"Ehh dah lah aku keluar dulu tau nak pergi kelas kang lambat habislah aku nanti" Aisy bangun lalu mencapai beberapa buah buku di atas meja dan berlalu pergi.

"Qhaira kau tak pergi kelas ke? ouh sekejap nanti kalau kau nak keluar jangan lupa kunci tau." Aisy mengingatkan.

"Nanti aku pergilah, pintu pun nanti aku kunci ya" balas Qhaira.

"Okey aku pergi dulu bye Assalamulaikum" ujar Aisy sambil menyarungkan kasutnya.

"Walaikumussalam Aisy nanti kalau jumpa sepupu aku tu tolong kirim salam tau" sempat Qhaira mengusik. "

"Hisy tak ada kerja aku nak pergi dekat dia lepas tu cakap kat mamat tu yang Qhaira kirim salam, hmm minta maaflah Qhaira aku ni pemalu orangnya" monolog hati Aisy.

✿✿✿✿✿

Terdengar satu suara seperti menyapanya tapi tidak memastikan siapakah pemilik suara. "Siapa pulak lah yang panggil aku ni." desis hati Aisy.

"Aisy! Aisy!" panggil Wafiy dalam keadaan tercungap-cungap. Manakan tidak punyalah susah nak kejar Aisy ni macam dah kejar jodoh cewahh.

"Apa awak nak?" soal Aisy kehairanan. Tak ada angin tak ada ribut tiba-tiba panggil nama orang dah kenapa?

"Saya saja-saja nak panggil awak" ujar Wafiy.

"Kalau saja-saja baik tak payah panggil" balas Aisy.

"Ceh, aku punya penat kejar minah ni selamba dia halau aku macam tu aje." ngomel Wafiy dalam hati.

"Awak kenal ke dengan Qhaira." soal Wafiy.

Langkah Aisy segera terhenti. Dia bercakap pasal Qhaira ke?. "Kenal dia kawan baru saya kenapa?" tanya Aisy seolah-olah tidak tahu apa-apa.

"Ouh awak kenal tak siapa sebenarnya Qhaira tu?" soal Wafiy.

"Siapa pun dia, saya tetap anggap dia sebagai kawan saya! dah lah saya nak masuk kelas" rimas pula Aisy diganggu begitu.

"Wafiy!" sergah perempuan tiba-tiba datang dari mana tak tau lah. Agaknya dia ada pintu doraemon kut boleh muncul sesuka hati dia aje.

"Alamak Minah kopi ni ke?" getus hati Aisy. Macam mana pulaklah boleh terserempak dengan Minah kopi ni menyemak pandangan aku je lah.

Adelia lantas mendekati Wafiy yang berada disebelah Aisy. Sejak bila si Wafiy ni berdiri sebelah aku pun tak tahulah boleh pulak tak sedar.

"Wafiy kenapa I call You, You langsung tak angkat. Wafiy, You memang betul-betul dah berubahlah. Ni siapa pulak perempuan ni?" sempat mata melirik Aisy yang berbaju kurung.

"Aku ni tak ada kena mengena langsung dengan hal rumah tangga korang. Tak pasal-pasal aku pulak terbabit sekali. Kurang asam punya Minah kopi!" bebel Aisy dengan matanya yang terjegil supaya nampak garang sikit.

"What! kau panggil aku apa? Minah kopi kau panggil aku!" Adelia sudah bercekak pinggang.

"Mana ada aku cakap apa-apa kan Wafiy kan?" Aisy sudah menelan air liur takut. Garang weh minah ni takut aku!.

"Wafiy please lah tolong aku kalau tak dengan kau sekali aku hentak kang!" rayu Aisy dalam hati.

"A'ah Aisy mana ada cakap apa-apa, okeylah Adell, I cuma nak cakap yang I memang sejak dua tiga minggu ni memang busy sangat. Please Adell faham I" pinta Wafiy.

"Tragedi Amukan Minah Kopi, boleh buat berita tergempar." monolog hati Aisy sambil menjeling pada Adelia. "Harap-harap si Minah kopi ni tak perasan habislah aku nanti kang!"

Aisy segera meninggalkan pasangan itu yang masih bertekak. "Aku tak faham betul lah hal remeh macam tu pun nak besarkan apalah punya perangai Minah kopi ni nak aje aku hentak, tapi bila tengok dia punya garang fuhh.. aku pun jadi seram macam manalah Wafiy boleh tahan dengan perangai dia tu? lantak kau lah malas aku nak fikir."

✿✿✿✿✿

vote & komen yea♡.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro