'Dusss... voor de zoveelste keer: waar. is. Banzaii.' Met een uitdrukkingloos gezicht staart Keizerin Lian de jongen voor haar aan. Ze staan in een van de meer donkere cellen van het keizerlijke paleis. Of nou ja staan, de Keizerin staat, de jongen nauwelijks meer.

De jongen hoest voordat hij zijn woorden weet uit te brengen. 'Ik zeg toch-' Hij hoest weer. 'Dat weet ik niet.'

'Jij en ik weten allebei dat dat niet zo is. Je lieve vriendinnetje heeft dat in mijn oor gefluisterd, weet je nog?'

De jongen kijkt de tiran aan. 'Ik weet het niet,' sist hij. Een klein knikje van de tiran vertelt de soldaat achter hem om een zweep op zijn ontblootte rug te laten vallen en hij schreeuwt het uit van de pijn.

'Nog steeds geen idee?' vraagt Lian glimlachend.

'Nee,' spuugt de jongen.

Ze zucht dramatisch, alsof ze het heel erg jammer vond wat er stond te gebeuren. 'Misschien moeten we nog een poging doen om je geheugen op te frissen. Voer hem af.' 

Ze draaide zich om en begon richting haar vergaderzaal, en tevens haar kantoor, te wandelen. Toen ze daar aankwam zag ze al dat haar generaals Iris en Vlorile netjes in hun zwarte uniformen stonden te wachten.

'Heeft u al antwoorden van Ongedierte?' vraagt Iris vrolijk. Een blik van de Keizerin geeft haar al haar antwoorden. 'Niet dus,' mompelt ze.

'Banzaii begint een probleem te worden. Haar magische dromen verpesten het hele land,' mokt Lian. Ze vlijt zich neer op haar troon aan het hoofd van de tafel en veegt even een stofje van haar jurk af. 

'Liefde is iets verschrikkelijks. Ik denk dat Ongedierte binnenkort wel iets los zal laten,' zegt Vlorile.

'Dat hopen we dan maar. De liefde moet zo snel mogelijk worden uitgeroeid,' zegt Lian. Iris knikt snel instemmend. Te snel?

'Majesteit,' begint Vlorile dan. 'Er is iets vreemds gebeurd. Er is een nieuw persoon op de radar verschenen die niet over de normale landsgrenzen is gekomen, of is geboren. Het is gewoon verschenen'

'Pak het op. Nieuwe mensen brengen altijd liefde met zich mee. We gaan ervoor zorgen dat ze die zo snel mogelijk verliest.' Lians blik glijdt naar de lege plek boven de haard, en denkt aan het schilderij dat daar ooit hing. Ze voelt woede opborrelen.

'Gaat het?' vraagt Vlorile. Geïrriteerd kijkt ze hem aan. Haar generaals lijken altijd te weten wanneer ze weer eens bedolven wordt onder de verkeerde emoties.

'Natuurlijk gaat het goed,' bitst ze. 'Pak gewoon die vreemdeling op en breng het hier.' Haar generaals maken nog een laatste buiging en verdwijnen dan. Ze staat op en loopt naar de haard om naar de lege plek te kijken.

Tijd om daar een nieuw schilderij op te hangen.

----------------
Welp. Dit is een van mijn slechtere hoofdstukken, maar boeien, jullie doen het er maar mee XD

Nog even bedankjes naar CuriousGirl2509 voor de prachtige brainstormsessie die we hadden.

Geen actie dus dit keer. Maar bij leuke ideeën die veel support krijgen zal ik wel verplicht zijn om t te doen hmm.

Oja Fantasydrops ik heb dus de kattentrainers even in generaals veranderd, maar katten kunnen ze nog altijd trainen.