Ze heeft het koud. Rillend trekt ze het kleine dekentje dat ze heeft iets verder over zich heen, maar het helpt weinig. De meeste mensen zouden nu thuis voor de haard zichzelf opwarmen, maar daar gaat het al mis. Ze heeft geen thuis. Janice leeft al zo'n 5 jaar op straat, en leeft van de misdaad. Het is een win-win situatie: als ze ermee wegkomt heeft ze lekker te eten die dag, maar als ze gepakt wordt beland ze hopelijk in de bak, waar het tenminste warm is. Superhandig.

Ze laat haar blik over de omgeving glijden. Een brug, een prullenbak, het kanaal, een vreemd portaal, ze kijkt ernaar en laat het meteen uit haar herinneringen weer wegvliegen.

Wacht.

Een vreemd portaal.

Met een ruk kijkt ze terug naar het portaalgeval. Het ìs een vreemd portaal. Een rode. Ze springt op en rent ernaar toe. Is het überhaupt eigenlijk wel een portaal? Het kan ook gewoon iets anders zijn dat de gemeente hier heeft opgehangen. Kan ze het aanraken? Ze beweegt haar hand richting de vreemde roze substantie. Ze heeft toch niets meer te verliezen.

Haar vingers raken het portaal. Het is kleverig en warm en allesbehalve prettig om aan te raken. Het zuigt. Letterlijk. En steeds harder. Ze voelt hoe ze verder richting het portaal getrokken wordt. Dan wordt ze plotseling recht het portaal in getrokken en wordt het zwart voor haar ogen.

~

Als ze wakker wordt ligt ze op een zandweggetje, met achter zich een ravijn. In de verte ziet ze een bruinharige vrouw aanlopen.

----------
Wat moet ze doen?

A: Gewoon voorbij lopen

B: Aanspreken en vragen waar tf ze is beland

C: Aanvallen