Ja ik schrijf een keer voor Lieke omdat het kan en ja, de volgorde is even voor een keertje veranderd.

Zenuwachtig pak ik Liams hand vast en lopen we allemaal voorzichtig naar het water. Ik schop mijn schoenen uit en mijn jasje leg ik op mijn schoenen zodat ik daar geen last van heb. Zodra het water mijn voeten raakt krijg ik ze er niet meer uit. Het lijkt wel alsof mijn voeten gevangen zitten onder water.

"Omg, help." Stamel ik. Ik ben de enige die al in het water is dus doet iedereen verschrikt een stap achteruit. "Ik krijg mijn voeten niet meer uit het water."

"Zodra je in het water bent kom je er pas uit als je een raadsel hebt opgelost. Jullie moeten onder de rots door zwemmen en daar is een doorgang." Zegt het wezen plots vlak achter mij en verschrikt draai ik mij om maar hij is net onder water gedoken.

"Let's go." Mompelt Leigh en ze knijpt even in Louis' hand. Leigh vind het niet leuk in het water. Soms heeft ze nachtmerrie's over dat ze verdrinkt met haar echte ouders en daardoor is het moeilijk voor haar om in het water te zwemmen. Liam is de eerste die iets onderneemt en hij komt stapje voor stapje naar mij toe. Als hij bij mij is pakt hij mijn hand weer en lopen we samen verder tot we diep genoeg zijn om te duiken. Ik neem een grote hap lucht en duik dan met Liam onder water. Ik hou mijn ogen open zodat ik wel weer waar ik zwem en ga slag voor slag vooruit naar de rots. Bij de rots aangekomen is het heel diep. Ik kan de bodem niet meer zien en vraag mijzelf ook af of ik het nog lang zal volhouden zonder lucht. Liam tikt mij aan en ik kijk hem verbaasd aan. Mijn haar zweeft voor mijn zicht dus veeg ik het snel achter mijn oren en zie dat Liam mij wenkt naar de andere kant van de rots. Ik draai een kwartslag om naar de anderen, die ij gelukkig allemaal zie, en wijs naar Liam zodat ze weten waar ze heen moeten. Ik zwem naar Liam toe, om de rots heen en we komen bij een groot gat in de rots. Precies op dat moment word de druk bij mijn oren groter. Snel zwem ik erin met Liam acher mij aan en kijk om mij heen. Boven mijn hoofd zie ik een oppervlak waar dus lucht is dus zwem ik er snel naar toe. Zodra ik boven ben haal ik diep en snel adem. Ik ben in een kleine ruimte met een soort banken van steen die om het gat met water staan, waar ik dus in zwem. Meteen trek ik mij op aan de banken en ga erop zitten. Meteen daarna komt Liams hoofd bij het oppervlak en hij ademt snel. Hij trekt zich op naast mij en ik trek hem snel in een knuffel. Rillend knuffelt hij terug en horen we daarna weer geplons wat betekent dat de anderen er zijn. Louis komt boven met Leigh bang tegen hem aan gedrukt. Louis zet haar op een bank en trekt zichzelf dan op naast haar.

Na een minuutje zit iedereen op de banken maar er is nog niks gebeurt. Dan begint het water te kolken dus trek ik gauw mijn benen op die in het water bundelden. Er ontstaan stukken wit water die samen een woord vormen. Of eerder gezegt, een naam.

Jade.

"Als Jade het volgende raadsel goed heeft kan de rest van de groep door maar moet zij hier blijven, als ze hem fout raad kunnen jullie niet verder." Zegt een stem. Iedereen kijkt Jade mede levend aan.

"Kom maar op." Zegt ze zelfverzekerd terwijl ze naar haar zusje kijkt.

"Je ziet het noch voelt het, het heeft geen gewicht, je hoort het noch ruikt het, en het ligt achter de sterren en heuveltop en vult lege holen op. Het komt eerst en volgt op slag. Eindigt leven, dood gelach." Jade begint meteen te denken. Je hoort haar brein bijna kraken van de spanning en druk. Niall knijpt bemoedigend in haar hand en af en toe kijkt ze ons een voor een aan.

"Het donker." Antwoord ze vragend. Het water stopt met kolken en er vormt een nieuw woord.

Juist

We kijken Jade medelevend aan en om de beurt springen we in het gat. Niall en Sarah knuffelen Jade helemaal dood voordat ze het gat inspringen en dan blijven alleen Liam, Jade en ik over. Ik kruip over Liam heen en geef Jade een lange knuffel.

"Haal Perrie en Zayn alsjeblieft uit de handen van de dooddoeners of wie ze dan ook hebben." Fluistert ze en ik knik.

"Zal ik doen." Ik laat haar los en zodra ik haar los heb gelaten gaat een een deel van de rots achter haar los en vormt in een tunnel. Jade valt er gillend in en de rots sluit weer. Meteen begin ik op de rots te bonken en haar naam te roepen tot mijn knokkels ervan bloeden maar het helpt niet. Jade is weg.