Powiedziałam zapłakanej, że jest wspaniała
Pocieszyłam, sprawiłam że się zaśmiała
Jednak bardzo chciałabym wiedzieć
Dlaczego nie potrafię tego powiedzieć
Osobie, którą w lustrze widzę
I której wciąż tak się wstydzę
Często patrzę w jej oczy z pretensją
Jakby była człowieka gorszą wersją
I nie mogę pozbyć się tej myśli
Że wszyscy aniołowie już wyszli