Aan een toekomstig weerzien,

De zomer maanden zijn weer bijna om. Voor velen zijn dit bruisende maanden vol plezier. Het ene feest na het andere of misschien een leuk snoepreisje.

Toch kunnen het ook stille maanden zijn. De tijd gaat trager, bolt langzaam uit en lijkt dan tot stilstand te komen. De eerste weken geniet ik van de rust en de kans om even alleen te zijn, dat heb ik overduidelijk verdiend.

Mijn telefoon trilde steeds minder, de stroom berichtjes komt tot stilstand, geen telefoontjes meer. Ik hoor weken niets meer van je.

De banden die ik met moeite heb gesmeed komen steeds meer onder druk te staan, vooral door de tijd die ons nu scheidt. Als ik me concentreer, kan ik ze horen afbrokkelen. Het kost me steeds meer moeite om ze te voelen. Diep vanbinnen weet ik dat ze er nog zijn of misschien wil ik niet geloven dat ze weg zijn.

Nee, zo mag ik niet denken. Ik voel ze misschien nu niet, maar ik weet dat ze er nog zijn.

Net daarom stuur ik je af en toe een berichtje. Berichten vol nutteloze info, maar het gaat niet om wat er in staat. Het gaat zoals met veel dingen om de onderliggende boodschap. De boodschap die zich tussen de lijnen verbergt. Ik stuur ze, om je te laten weten dat ik er nog ben. Dat ik op je wacht. 

Eenmaal dat mijn bericht is aangekomen, is de bal opgeworpen. Vrolijk vang jij hem op, schrijft er iets op en gooit hem naar me terug. Zo gaat hij een tijdje heen en weer. Tot hij toch de grond raakt en het spel niet hervat wordt.

Hoezeer ik je ook wil zien. Beide willen we andere dingen doen nu. Die berichtjes zijn alles wat ik heb nu. Het is niet hetzelfde, maar ik trek me op aan de gedachte dat de berichtjes binnenkort niet meer nodig zullen zijn. 

Dan staan we weer oog in oog en praten we twee maanden van afwezigheid weg in een dag. We lachen, huilen en zwijgen. We maken plannen en hebben het over onze dromen. Het zal weer zijn zoals het daarvoor was. We nemen de draad weer op, waar we hem hebben laten liggen en dan houden we die samen met elk twee handen stevig vast.

Binnenkort zie ik je weer. 

J.O