KENJI'S POV

I SMILE on the mirror after I satisfied on what I've look. To tell you the truth, mas matagal pa nga akong nag aayos ngayon kesa dati. Dati kasi okay lang saakin kahit anong ayos ko since na kahit anong naman ang gawin ko ang gwapo na ako. Hindi ako mayabang, sinasabi ko lang ang katotohan.

Ayokong maging humble since being humble is just a pain in my ass.

" You know what honey, hindi ko na mabilang kung ilang beses ka nang tumingin jan sa salamin ng iba't-ibang klase ang get up mo. " my mother told me with a smile on her face.

" Mom, you know that I'll go to her " I said with a wide smile on my lips.

My mother smile on me as she went on my side and gentle patted my head. " I know, She's really mean something for you."

Ngumiti lang ako sakaniya bilang sagot. My mother knows about Danica Yuuki Harada and her true identity. Matagal ko nang alam na si Danica and Rhea ay iisa lang. Ako din ang dahilan kung bakit ang alam nang buong pamilya niya ay namatay si Rhea ilang taon na ang nakakalipas kahit ang totoo ay hindi naman siya patay.

When Rhea's was got kidnap, I was there and I can't do anything for her to help her. I was too young for that, wala pa akong kayang gawin ng ako lang mag-isa. I was just a young heart throb kid na kahit sinong babaeng mapatingin lang saakin ay papaibigin ko then I left them without a word.

My life is like that until I saw her, sapilitang kinukuha nang mga armadong lalaki. Wala akong ibang magawa noon kundi ang sundan sila hanggang sa dinala nila ito sa isang abandunadong gusali. At dun pinahirapan, walang awang sinaktan at sinugatan. She was hopeless that time.

But one night nag lakas ako nang loob na kausapin siya and told her that I'm gonna save her life but she refuse. She just told me that pumunta ako sa parents niya and tell him about how she loves her. At dahil nga saglitan lang ang pagkakataon na iyun ay umalis na ako para gawin ang pinagagawa niya, but she didn't tell me about her father's name. So when I go back on that place wala na sila.

Only to find out na tinapon nila ang katawan nito sa ilog.

I was ready to get her in that place naunahan nga lang ako ni Ian. So since that day binantayan ko na siya. I was secretly protecting her life. And while I doing that, I fell on love with her without me knowing.

" I love her Mom. " I said with smile to my mother. She smile back on me.

Wala naman akong maitatagong lihim sa mother ko ee. She's my mother after all and she know's me very well.

" I know, na umalis kana and make your girl happy."

Natawa na lang ako sa sinabi ng mommy ko. At gaya nga nang sinabi niya ay umalis ako para puntahan siya sa school nila. Ilang araw din kasi kaming hindi nagkita dahil sa may mga inaasikaso ako sa pag-aaral ko ngayon. And I'm kinda miss her.

...

...

...

NANG MAKARATING ako sa school nila ay agad akong pinapasok ng guard since kilalang kilala naman nila ako dahil nga madalas akong magpunta dito para sa Student Council President ng buong school nila. Danica is very strick when it comes to the school rules. At kapag may nagawa akong mali, you need to know the consequence on your actions.

When I came to the student council room, agad nawala ang ngiti ko nang makita kong wala siya sa pwesto niya. At ang tanging nadoon lang ay si Luchia habang inaayos ang mga papers sa lamesa nito.Ngumiti siya saakin nang mapansin niya ako. " Wala siya Kenji. Hindi siya nakapasok dahil nga ilang araw na siyang tinatrangkaso."

Nang laki ang mga mata ko sa sinabi niya " Ano? B-Bakit hindi ko alam na may sakit siya?" natataranta kong tanong.

Fuck. Ilang araw lang akong nawala nagkasakit na siya agad. Bakit ba sa tuwing nawawala ako, may nangyayaring hindi maganda sakaniya.

" Hindi na niya ata sinabi sayo kasi ayaw niyang mag alala ka sakaniya. She said that masyado kang busy sa studies mo and ayaw niyang makasira ng focus mo."

Napabuntong hininga na lang ako sa sinabi niya. Minsan talaga hindi nag-iisip yun si Danica. Hindi ba niya alam na mas mag aalala ako sa ginawa niya ngayon?

Nagpasalamat lang ako sakaniya at tsaka ako umalis sa school nila at pinuntahan ko siya sa bahay niya, but because its my very lucky day, hindi ko siya nadatnan doon. Ang tanging natagpuan ko lang dun ang note niya at pati na din ang aso niya. By the way I forgot to tell you guys na may spare keys ako na bahay niya. In case of emergency.

Napabuntong hininga ako at tsaka ko muling tiningnan ang note niya

' Hello, Kenji. Umalis ako saglit kailangan ko lang bumili kay Mercury ng gamot, BRB - Danica :* '

" Sana tinext mo ako para masamahan kitang bumili no. " sabi ko kahit hindi naman talaga nagsasalita ang papel na sinulatan niya.

DAN'S POV

NAKASAKAY ako sa taxi ngayon pauwi galing sa pamimili ng grocery para saaming lahat. At kanina pa ako pikon na pikon dito dahil sa grabe ng traffic. Habang nakatingin ako sa labas ay nakita ko ang isang babae na nakaluhod sa side walk may hawak siyang plastic na galing sa mercury drug stores. Nakahawak din siya sakaniyang noo at maya't-maya pa ay bigla na lang siyang natumba.

Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa tabi niya basta ang alam ko na lang ay hawak hawak ko na lang siya sa braso niya. " Danica... hoy, Danica?" niyuyugyog ko siya pero wala hindi siya magising.

" M-Malamig... a-ang l-lamig.." she murmured.

Malamig? Ee medyo mainit nga ngayon ee.

Pinakatitigan ko siya at walang anu-anuman ay binuhat ko na siya at dinala sa taxi kung nasaan ang pinamili ko. Medyo umuusad na din ang traffic ngayon. " Boss, sa pinakamalapit tayong hospital ngayon" sabi ko.

Muli kong kinapa ang forehead niya and I curse under my breathe nang malaman kong ang init init niya.

...

...

...

PINAGMAMASDAN KO ang kaniyang mukha habang natutulog dito sa hospital bed. Ang sabi nang doctor ay kailangan niya lang magpahinga dahil sa hindi niya binibigyan ang sarili niya ng rest. She said that she'll be fine pero kahit anong sabi niya na magiging okay lang siya ay hindi ko pa din maiwasang hindi mag-aalala.

Muli akong napatingin sa cellphone niya nang muli itong mag ring pagkaraan ay bigla na naman itong magBEEP. Kanina pa siya tinatawagan ni Kenji pero hindi ko ito sinasagot dahil ayoko siyang nasa tabi ni Danica. Hindi naman siya ang kailangan nito kundi ako.

O

Yun lang ang sinasabi ko sa sarili ko, when the truth is siya naman ang pinaka-kailangan nito.

Nakabuntong hininga ako at tsaka ko kinuha ang phone niya. Wala namang password ang cellphone niya at halos malaglag ang panga ko sa wallpaper ng cellphone niya. Sa picture niyang yun ay hindi siya nakangiti pero ang ganda ganda niya pa din ang kaniyang buhok ay hinahangin marahil ay dahil sa hangin nang rooftop kung nasaan siya ngayon.

Pero ang pinaka nakakuha nang attention ko ay ang lalaki na nasa likod. It's Kenji, smiling on the picture while flying kiss to her or not?

Muling tumunog ang cellphone niya at tsaka ko iyun sinagot 'Goodness, for almost five hundred years, sinagot mo din ang tawag ko. Asan kana ba? I'm worried of you, dummy' naikuyom ko ang palad ko dahil sa sinabi niya.

Kenji's voice is very sincere when it comes to her. Ni hindi ko nga makita ang pagiging playboy nito pagdating kay Danica.

I clear my throat " Nasa hospital si Danica ngayon, and please pumunta ka dito. I need to go right now." I said.

' No, don't leave her there without me on her side. Wait me there and let's talk.' he said and then he hung up.

Naghintay pa ako nang ilang oras bago makarating si Kenji sa hospital kung nasaan kami ngayon. At nang makita niya ako ay agad niya akong sinapak. " what was that for?" tanong ko sakaniya.

" For being a jerk to her"

" What?" nagtatakang tanong ko sakaniya.

" Stop hurting her. Hindi mo ba alam nang dahil sayo nahihirapan siya ng ganito huh. I don't know kung nakikita mo ba yun o nagbubulagbulagan ka lang? Hindi mo ba napapansin na sa tuwing malapit ka sakaniya, mas nahihirapan siyang kalimutan ka."

" Bakit ba ? Siya lang ba yung nahihirapan saamin dalawa? I do love her. "sabi ko.

" You love her?" pagak siyang tumawa saakin " You don't even know her real name, so how can you love her without knowing anything about her past."

Naguguluhang tiningnan ko siya. " I do know her name, her real name. Alam ko kung sino siya, kung anong nangyari sakaniya, o kung saan siya galing. Alam ko ang lahat lahat about sakaniya. Ee ikaw? hindi mo na nga alam kung sino o anong nangyari sakaniya pero nagagawa mong sabihin saakin na mahal mo siya tapos sinasaktan mo siya."

" Paano mo nalaman kung sino siya? " yun lang ang naitanong ko sakaniya. Kung matagal na niyang alam kung sino si Danica, bakit hindi niya ito sinasabi.

" I have my ways. And if you really love her, you should know her first. And by that sana kaya mo na siyang alagan nang hindi nasasaktan." and with that nagpunta na siya sa kwarto ni Danica. He even kiss it forehead and the back of her hands.

Naikuyom ko ang palad ko. Looking to his eyes alam kong he felt the same way like mine. Alam kong gaya ko mahal niya din ang babaeng nasa kamang iyon tulad nang pagmamahal ko, but he just chose to be on his friend so he can be his side whenever he wants.